verliefd op mijn broer

laatste hoofdstuk

Pov Dana

Dit komt allemaal door dit kutkind!
Als zij er niet was geweest dan zat ik hier niet voor vier jaar.
En Jhonny, hij hielp me niet eens in de rechtzaak. Hij bekende alles en gaf mij de schuld!
Ik weet 1 ding zeker zodra ik hieruit ben ga ik Laura's leven kapot maken en die van Jhonny. Ik ben razend!
Mijn andere kinderen zitten nu in het weeshuis. En als ik hieruit kom mag ik niet eens voor me eigen kinderen zorgen.
Ik ben boos meer dan boos, woedend.
Als ik hieruit kom heb ik maar 1 doel:

Laura vermoorden!

Pov jhonny

Ik ben blij hoe de dingen zijn gegaan. Dat ik net op tijd het een beetje goed kon maken met Laura. Ik hoop dat als ik hier weg mag dat ik haar mag zien. Ik heb een straatverbod hierna, Laura kan die opheffen.
Ik heb ontzettend veel spijt van wat ik heb gedaan. Hoe kon ik zo stom zijn om mijn eigen kind zo te behandelen.
Ik heb haar verkracht, ik ben haar bloedeigen vader en ik heb haar verkracht.
Ik gooi de stoel die bij de tafel staat naar de muur.

Er word meteen op de deur gebonkt.
'Doe eens even rustig!' Roept een bewaker.
'Ja meneer, sorry' zeg ik.

Ik wil niet 4 jaar lang wachten om sorry te zeggen ik wil het nu doen.
Ik loop naar de deur.
'Meneer kunt u mij pen en papier geven, ik wil een brief schrijven?' Vraag ik.
'Tuurlijk' zegt hij. Hij loopt weg en 2 minuten later gaat het raampje open.
Ik pak het aan en begin te schrijven.

Als ik klaar ben vraag ik om een envelop en stop de brief erin en schrijf het adres erop. Ik geef het aan de bewaker. Ik hoop dat ze me begrijpt.

Pov laura

*Drie dagen later*

Ik en Damian komen net van de stad we gingen naar de bioscoop.
Onze relatie geheimhouden ging deze dagen echt goed. De deuren worden niet meer op slot gedaan in de avond.
'Ik ben zo gelukkig met jou weet je dat?' Vraagt Damian. 'Mhmm en ik ben het gelukkigste meisje op aarde met jou'

Damian sloeg zijn arm om me heen en we liepen verder. Er viel een stilte niet een akelige stilte maar een fijne stilte. Toen we om de hoek waren haalde Damian zijn arm van me af en liepen we als normale vrienden. Toen we bij het huis waren belde ik aan. Mijn moeder deed open.
'Hoi mam!' Groet ik. 'Hallo hadden jullie het leuk?' Vraagt ze. 'Ja hoor' antwoord Damian. We stappen binnen. 'Is pap er ook?' vraagt Damian. 'Nee hij is werken dus jullie kunnen klef doen hoor en euh Laura er is een brief voor je gekomen uit de gevangenis' zegt mam. 'Ohw oke ik lees hem boven wel, kom je mee Damian?' Hij knikt. Ik pak de brief van me moeder en loop naar me kamer. Ik ga op mijn bed zitten en Damian legt een arm om me heen.
Zenuwachtig open ik de brief.
Ik slik voordat ik begin te lezen.

Lieve Laura,

Het spijt me echt dat ik je zo heb behandeld. Ik gedroeg me niet als een vader het spijt me. Het klinkt misschien als een excuus maar het kwam allemaal door Dana. Ze weet iets van mij waardoor ik jarenlang opgesloten kan zitten, ze chanteerde mij.
Ik was bang. Ik wil een vader figuur voor je zijn, ik wil je vriendjes goedkeuren, ik wil je beschermen. Raar he? Ik wil je beschermen terwijl ik je niet eens tegen mezelf kan beschermen. Ik weet dat je me niet zo makkelijk gaat toelaten en ik weet dat je al een vaderfiguur heb in je leven. Maar als ik hieruit kom laat me alsjeblieft toe in je leven. Laat me mijn excuses aanbieden. Laat mij een vader voor je zijn.
Het spijt me echt heel erg Laura.
Als ik vrij kom doe ik er alles aan om je te beschermen weet dat. Als ik vrijkom hef dan het straatverbod  zodat ik er voor je kan zijn. Je bent nu nog alles wat ik heb naast je broers en zussen die er trouwens niks mee te maken hebben. Hun haten me ook toen ze hoorde wat ik jou heb aangedaan.

Ik hou van je Laura. En ik hoop dat we die band kunnen opbouwen.

Jhonny

Ik begin te huilen en Damian knuffeld me. 'Shhh' sust hij me. 'Je hoeft niet nu te kiezen wat je beslist je hebt nog vier jaar tot die tijd ben je veilig bij mij' zegt hij.
'Ik hou van je Damian' zeg ik snikkend.
'Ik ook van jou, je bent me alles'

Dit was dan het einde van verliefd op mijn broer.

Natuurlijk komt er ook een dankwoord in dit boek.
Bedankt voor het lezen en sorry voor het slechte einde.

Bye potatoes!