verliefd op mijn broer

hoofdstuk 17

Pov anna

'Ik wil je niet kwijt, ik wil je ook voor altijd vasthouden het boeit me niet wat onze ouders zeggen jij bent de wereld voor mij jij bent de reden dat ik opsta elke dag, pas toen je weg was realiseerde ik me hoeveel ik van je hou, alsjeblieft laura laten we het proberen'

'We probeer het'

Ik liep weg van de deur naar de woonkamer.

Ze houden echt van elkaar. Wat voor ouder zou ik zijn als ik ze die liefde zou weerhouden. Ik bedoel het is niet dat ze gelijk een gezin gaan stichten, ze zijn nog tieners.

Ik moet met Koen praten. We kunnen onze kinderen niet zo ongelukkig achterlaten.

' Koen?' Vraag ik als ik binnen kom.
'Ja schat, wat is er?' Hij wende zijn blik naar mij.
'Kunnen we de kinderen niet gewoon samen laten Zijn?' Vraag ik. 'Ik bedoel ze zijn kinderen het is niet alsof ze gelijk een familie gaan beginnen toch?'
'Ben je nou gek geworden! Natuurlijk kunnen ze geen relatie hebben. Ze zijn broer en zus, en stel je voor ze hebben met elkaar en ze krijgen ruzie en gaan uit elkaar wie moet het dan goedmaken? Wij. Die twee krijgen geen relatie klaar punt uit' roept hij.
Ik wend mijn blik van hem af.
'Je hebt gelijk' zeg ik.
Natuurlijk heeft hij niet gelijk, maar ik wil geen ruzie dan ga ik dit maar op een andere manier oplossen.

Pov laura

Ik word wakker in Damian's armen hij slaapt nog. Hij is zo schattig als hij slaapt.
'Damian' fluister ik. 'Damian' zeg ik nu wat harder. Hij maakt een hmm geluidje en slaapt verder. 'Damian!' Roep ik nu.
'Wat' zegt hij.
'Je moet naar je eigen kamer straks komen pap en mam er nog achter dat je hier heb geslapen' zeg ik. 'O shit' hij geeft me een kus en rent naar zijn kamer.

Pov damian

Ik geef haar een kus en loop naar mijn kamer. Ik kijk verbaasd als ik mam daar zie zitten. Op mijn bed.

'Mam wat doe jij hier?' Vraag ik.
'Damian, kom eens zitten' zegt ze.
Ik doe wat ze zegt en zit naast haar op het bed. 'Luister, ik heb jullie gesprek gister gehoord en het spijt me' begint ze. 'Wiens gesprek?' Vraag ik. En toen pas drong het tot me door. Het was het gesprek van Laura en mij shit!
'Euhm ik weet echt niet waar je het over hebt hoor ik was gewoon hier de hele tijd' ratel ik door.
'Ja en daarom kwam je net uit Laura's kamer lopen'
Ik geef het op en keek naar de grond. 'Damian ik weet dat jullie van elkaar houden en ik kan jullie de liefde niet afpakken dus als je belooft dat je goed voor me dochter gaat zorgen en "dat ding" pas doen als jullie oud genoeg zijn dan mag het' zegt ze.

'Wacht mag ik-' ik kijk haar aan en ze knikt. 'Dankjewel! Ik beloof dat ik goed voor haar ga zorgen echt bedankt, ik vertel het gelijk aan Laura!'  Ik wil opstaan om naar haar kamer te lopen maar mam houd me tegen.

'Je moet nog 1 ding weten, je vader die vind het niet goed dus jullie moeten het verborgen voor hem houden' zegt ze.
Ik knik. En loop naar laura.

Ik vertelde haar het hele verhaal.
'Dat is fantastisch!' Zei ze, ze geeft me een knuffel.

'Nu kunnen we eindelijk samen zijn!'
'Ik hou van je, je bent me alles' zeg ik terwijl ik in haar ogen kijk.
'Ik ook van jou, mijn leven zou leeg zijn zonder jou'

Hellow potatoes

Echt sorry dat ik zolang niet heb geüpdate ik moet me schamen :(
Sorry dat het zo'n kort hoofdstuk ik maar het laatste hoofdstuk komt snel!

En het word echt anders dan je denkt!

Ook heb ik gemerkt dat ik heel veel lezers heb verloren en dat ik echt heel jammer :(

Maar bedankt voor alles en het laatste hoofdstuk komt snel

Bye potatoes!