verliefd op mijn broer

hoofdstuk 4

Pov laura

Ik werd wakker door de zon die op mijn gezicht scheen.

En meteen dacht ik weer aan damian, hoe kon ik denken dat hij om mij huilde uhg waarom verpest ik het altijd voor mezelf.

"WAT EEN SHITZOOI! " schreeuwde ik en legde mijn gezicht in mijn kussen. Mijn moeder kwam binnen

"Waarom dat gescheld?" Zei mijn moeder. "Gewoon" zei ik terug.

"Pfff okay als er iets is zeg het dan oke lieverdje? " ik zuchte en pakte mijn telefoon. Ik keek hoe laat het was maar ik zag dat ik een melding had van whatsapp. Ik opende whatsapp en zag dan damian iets gestuurd had. Mijn buik draaide om en ik had ineens het gevoel dat ik moest overgeven. Om mezelf het verdriet te besparen lasbikbhet bericht niet. Ik legde mijn telefoon neer en sprong onder de douch. Het was aardig stil in de badkamer ondanks het water dat uit de kraan kwam. Meestal zing ik in de douch maar nu niet omdat ik down was door damian , of eigenlijk door iets wat ik had gedaan waardoor het nu tussen mij en damian zo'n shitzooi is.

Toen ik klaar was droogde ik mezelf af en trok me kleren aan. Vandaag had ik niet zoveel zin om iets leuks aan te doen dus trok ik gewoon een skinnyjeans aan met een wolle trui.

En wat make-up betreft deed ik alleen een beetje mascara en lipgloss op. Ik ging niet ontbijten omdat ik damian niet tegen wou komen dus starte ik mijn laptop op en ging op facebook. Ik keek wat door de berichten van lolhoek die me niet helemaal opvrolijkte maar wel een glimlach bezorgde.

Na een tijdje had ik echt buikpijn van de honger maar ik kon niet naar beneden daarom besloot ik om naar kfc te gaan. Ik ging naar benden en pakte mijn jas. En toen was ik opweg naar de kfc. Ik was al bijna bij kfc.

"Laura!" Riep iemand. Ik draaide me om en het was geen persoon die ik graag wou tegenkomen. Ik rende snel de hoek om. Maar de persoon rende achter mij aan. " je moet niet denken dat je je kunt verstoppen hoor laura"

Sorry voor dat korte hoofdstuk want als ik te lang achrijf krijg ik een writhersblock en word het verhaal stom dus schrijf ik steeds korte stukjes waarin veel gebeurt