Bay Ukala

6. Bölüm ''Just Friends''

MRB MRB ^-^

BU SEFER FAZLA KONUŞMAMAYA KARAR VERDİM QWEQWEWQ SADECE HER ZAMANKİ GİBİ OKUYANLARDAN VOTE VE YORUM İSTEYECEĞİM. YORUMDAN KASTIM ELEŞTİRİLERİNİZ DE OLABİLİR TABİ. SADECE VOTE'LAYIP HİÇ YORUM YAPMAYAN VAR MI ONA BAKACAĞIM GSDHFSDG BİŞE DENİCEM FLN. YORUM ATMAK İSTEMEYEN MESAJ DA ATABİLİR, CEVAP VERİRİM KESINLIKLE.

BU ARADA HİKAYENİN GİDİŞATI HAKKINDAKİ ÖNERİLERİNİZİ DE BEKLİYOR OLACAĞIM *-*

ÇOK KONUŞMAYACAĞIMI MI SÖYLEMİŞTİM BEN? :D NYS KISA KESCEM GERÇEKTEN.

HA DUR SON BİŞEY :d BU BÖLÜM @RuyaStyles AŞKIMA GELSİN ^-^ DESTEKLERİNİ HEP HİSSETTİRDİ. 

MEDIA ÇINAR -OYŞŞ- GÖZLÜKLERİ ŞEQİL :DD

5 SECONDS OF SUMMER-DON'T STOP'LA DİNLEYİN. (ÇOK SEVİYOM FGSHDF)

İYİ OKUMALAR..

Tövbest. Bi' saniye. Ne bu şimdi? Bay Ukala benden nefret ediyor olum.

B U N E? 

Anlatsanıza biraz. 

Ya bak yine ciddi olamadım. Ama zaten o da ciddi mi değil mi anlamadım ki lan? Belki de yanlış duydum, yok bence kesin yanlış anladım. Şimdi ben mal olduğum için bu baya doğal yani. Evet kesin öyledir.

Saçmalamayı kesip rüzgarda uçuşan saçlarımı yüzümden çektim. Birkaç saniye daha bekleyip denizin yavaşça ama çok yavaş bir şekilde kıyıya çarpışını izledim. Sonra yatın sivri ucuna doğru yürüdüm. Birkaç adımdan sonra çok geç olsa da buraya çıkmamam gerektiğini anlamıştım. Lan benim neyime buralara çıkmak! Zaten yükseklik korkum var. Evet farkındayım, her boktan korkuyorum. Ama yükseklik korkusu cidden acayip bir şey ya. 

Dengemi sağlamakta da güçlük çekiyordum. Geriye bir adım attım ama dengem daha çok bozulmuştu. Küçük bir çığlık attım.

Çınar "Ne oldu?" diyerek hemen yanıma geldi. Ona tutundum. Yüzümdeki ifadeden sonra kahkahayı bastı. Ona sinirle baktım. "Anırma öküz." dedim vurmaya çalışarak. Ama daha beter ona yaslanmıştım. Korkmayın dayamalık bir durum yok, her şey kontrolüm altında...

"Köpek korkusu yetmiyor yüksekten de mi korkuyorsun kızım sen?" dedi gülmesini arttırarak. Kolumu omzuna atıp alttaki siyah gözüken denize bakmamaya çalıştım. "Evet senden de korkuyorum Bay Ukala." dedim yapmacıklıkla. Te Allam. Bir gün onun da bir zaafını bulduğumda ben de onun üstüne gideceğim. Çınar belimi kavradı. İşler kontrolümden çıkıyor yalnız arkdşlr. Birden ciddileşerek konuşmaya başlamıştı. "O zaman sen de korkularından sürekli kaçmak yerine biraz da onların üstüne gitmeyi dene."

Al işte yine felsefe yapmaya başladı. Ayrıca burda bana da bir ima olabilirdi. Ondan korktuğumu söylemiştim -her ne kadar şakasına da olsa- ve o da korkularımın üstüne gitmemi ima etmişti.

Gerilmemek ve kalbimin atışlarını yavaşlatmak adına verdiğim çabalar ters tepiyordu. Çok yakındı, verdiği nefesler benim tenimde hissediliyordu. Tek derdim o da değildi. Ben yüksekten korkuyordum ve bu her ne kadar fazla bir yükseklikmiş gibi gelmese de gerginleşiyordum. Ki zaten yat büyüktü, denize tepeden bakıyorduk. Tam ucunda durduğumuzu saymıyorum bile. 

"Bırak beni, inmek istiyorum." dedim Çınar'ın ellerini belimden çekmeye çalışarak. Onun belimi güçlü bir şekilde saran kolları bile güven vermiyordu. Artık bu Titanic şeysinden sıkılmaya başlamıştım. "Sanki bıraksam inebileceksin de." Bay Ukala alayla karışık bir ses çıkardı.