Μικρές Ιστορίες

Το τραγούδι της θάλασσας - 1

Ο Ηλίας ακούμπησε τους αγκώνες του στην υγρή κουπαστή  και κοίταξε αφηρημένα την θάλασσα που ασήμιζε κάτω από το φως του φεγγαριού. Η βραδιά ήταν ήρεμη και μόνο το μονότονο βουητό των μηχανών του σκάφους και ο ήχος των κυμμάτων ακουγόταν.

Παρότι υπηρετούσε χρόνια στο πολεμικό ναυτικό, πάντα απολάμβανε κάτι τέτοιες νύχτες που η θάλασσα ήταν λάδι και εκείνος είχε υπηρεσία. Οι περισσότεροι από το πλήρωμα είχαν πάει από ώρα για ύπνο και δεν κινούνταν κανείς στο κατάστρωμα. Ο Ηλίας κοίταξε το ρολόι του. Ήταν τρεις η ώρα και μπορούσε να δει μπροστά του την Σίφνο. Αισθανόταν χαρούμενος και τυχερός που το πλοίο τους θα σταματούσε για λίγο κοντά στο νησί του.

Καθώς το πλοίο έπλεε κοντά στα βράχια, οι καλοκαιρινές μυρωδιές από τα φυτά του νησιού, έφτασαν στα ρουθούνια του, θυμίζοντάς του τα παιδικά του χρόνια. Κόντευαν να φτάσουν στο βράχο που βρισκόταν εκκλησάκι των επτά μαρτύρων, όταν η μηχανές χαμήλωσαν την έντασή τους και τότε το άκουσε.

Ήταν μια απόκοσμη μελωδική γυναικεία φωνή, που τραγουδούσε ένα μελαγχολικό τραγούδι και ακούστηκε να έρχεται από τα βράχια, κάτω από το εκκλησάκι. Ο Ηλίας προσπάθησε να δει στο φως του φεγγαριού, ποια ήταν η τολμηρή γυναίκα που είχε κατέβει σε ένα τόσο επικίνδυνο σημείο, απ'όπου μπορούσε να γλιστρήσει στα μαύρα νερά ανά πάσα στιγμή.

Ξαφνικά όμως, άκουσε τις φωνές και άλλων γυναικών να την συνοδεύουν στο τραγούδι. Τι στο καλό; Συγκεντρώθηκαν γυναίκες μέσα στην νύχτα, σε ένα τόσο επικίνδυνο σημείο, για να κάνουν κάποιο περίεργο τελετουργικό; Είχε ακούσει κατά καιρούς για γυναίκες που πίστευαν στα μάγια και έκαναν διάφορες βλακείες αλλά αυτό που έκαναν οι συγκεκριμένες ήταν πολύ επικίνδυνο. Με πολλή προσπάθεια διέκρινε τέσσερις γυναίκες που καθόταν πάνω στους απότομους βράχους.

Ο Ηλίας πήγε γρήγορα, πήρε έναν φακό και σημάδεψε προς τις γυναίκες αλλά αυτές με το που είδαν την δεσμίδα φωτός, βούτηξαν στα σκοτεινά νερά. Όταν εκείνος άκουσε τον παφλασμό από τα σώματα που έπεφταν στο νερό άρχισε να φωνάζει: "Είστε καλά; Περιμένετε να σας ρίξω σωσίβια."

Ο φίλος του, ο Νικόλας, που βρισκόταν στην γέφυρα βγήκε έξω να δει γιατί φώναζε και ο Ηλίας του είπε να σταματήσουν τις μηχανές, γιατί κάποιες γυναίκες έπεσαν από τα βράχια στην θάλασσα.

Έψαξαν με τον προβολέα του πλοίου το σημείο που υπέδειξε αλλά δεν βρήκαν κανέναν.