Μικρές Ιστορίες

Το τραγούδι της θάλασσας - 2

Ο Ηλίας κατάφερε τελικά να πάρει την άδειά του για να πάει στην Σίφνο όπου ζούσε η γιαγιά του. Η κυρία Δέσποινα έμενε μαζί τους τον χειμώνα αλλά μόλις έφτιαχνε ο καιρός ήθελε να επιστρέψει στο νησί της. Εκείνος είχε πολλά χρόνια να πάει εκεί. Τελευταία φορά είχε πάει στα δεκαεννιά του. Μπήκε στο πλοίο και κάθισε στην θέση του. Καθώς έβλεπε το λιμάνι να απομακρύνεται το μυαλό του γύρισε στο παρελθόν.

Στα δεκαέξι του είχε την πρώτη του συνάντηση με την Ναυσικά αλλά μετά ήθελε να την βλέπει και πήγαινε συνέχεια στον βράχο. Τις πρώτες φορές εκείνη δεν έβγαινε από την θάλασσα. Καθόταν και του μιλούσε μέσα από το νερό. Κάποια στιγμή ο Ηλίας της είπε: " Έλα να καθίσουμε μαζί στον βράχο, γιατί είσαι συνέχεια μέσα στο νερό; Δεν κρυώνεις;"

Τα μπλε μάτια της Ναυσικάς  τον κοίταξαν ερευνητικά : " Θα βγω αλλά εσύ γύρνα την πλάτη σου."

Ο Ηλίας γύρισε την πλάτη του και άκουσε το κορμί της να βγαίνει από το νερό. Ο Ηλίας έκανε να γυρίσει αλλά η Ναυσικά φώναξε : " Όχι ακόμη!!"

Όταν του επέτρεψε να γυρίσει  η Ναυσικά είχε καθίσει πάνω στον βράχο βάζοντας τα πόδια της κάτω από το σώμα της. Τα μακριά μαλλιά της, τα είχε χρησιμοποιήσει για να καλύψει τα ευαίσθητα σημεία του σώματός της.

Ο Ηλίας  απέφυγε να κοιτάξει το σώμα της για να μην την κάνει να νιώσει άσχημα αλλά είδε το λευκό του χρώμα.

Εκείνη χτύπησε το χέρι της στον βράχο δίπλα της : " Κάθισε."

Εκείνος κάθισε με την καρδιά του να χτυπάει δυνατά. Για πρώτη φορά καθόταν τόσο κοντά της από την στιγμή που τον είχε σώσει. Έστρεψε το πρόσωπό του και παρατήρησε το δικό της. Το δέρμα της ήταν λείο και είχε  σαρκώδη χείλη όμως το χρώμα τους ήταν μελανό.

"Γιατί είσαι συνέχεια στο νερό; Μελάνιασαν τα χείλη σου. " της είπε.

"Δεν έχω τίποτα είμαι καλά. Δεν κρυώνω μέσα στο νερό."

Ο Ηλίας άπλωσε το χέρι του και έπιασε το μπράτσο της: " Είσαι παγωμένη."

"Ηλία ας μην χάνουμε το χρόνο μας με αυτά. Πες μου όταν φεύγεις από εδώ που πηγαίνεις και τι κάνεις;"

"Δεν φεύγεις ποτέ από εδώ;"

"Οι γονείς μου λένε οτι είναι επικίνδυνο και έτσι κινούμαι πάντα εδώ γύρω."

"Που ακριβώς είναι το σπίτι σου;" Ήταν περίεργος να δει τι είδους άνθρωποι αποτελούσαν  την οικογένειά της και γιατί την κρατούσαν τόσο απομονωμένη.