*MONİKA'NIN GÜNLÜĞÜ* (BİTTİ)

Amca Oğlu Sherlock

YAZARIN GÖZÜNDEN

Eminim Monika şu anda hayretler içindedir. Kitabı bok etmiş olabilirim...
Ama bu bölümden sonra yine eskiye devam edicem.

MONİKA'NIN GÖZÜNDEN

Sherlock Holmes yaşayamaz! Eminim bizi kandırmaya çalışıyordur! Bunca şeyden sonra birini unuttum! NATSUKİ!!! İlk adımı büyük olmuştu... Ve Mc galiba Yuri'ye kızgın değil artık... Neden , Neden?! Yuri'nin evine gidicem ve her şeyi sorucam. Çünkü Mc bu konuda konuşmak istemiyor , belli!

Yuri'nin evi biraz uzak . Bu yüzden bisikletime bindim. Mc ile motora binmek çok güzeldi...

YURİ'NİN GÖZÜNDEN

Oturuyordum. Mc'in evime geldiği günü düşünüyordum... Birden kapı çaldı. Açtığımda Monika'yı gördüm. Açıkçası şaşırmıştım. Monika ilk defa bunca yıldan sonra evime geliyordu!

Monika: Seni merak ettim.

Ben: Gelsene içeri.

Monika: Sanırım Mc geçen gün senin evine gelmiş...

Ben: E- evet...

Monika: Sana gideceğini söylemişti. Çok sinirliydi söylerken .

Ben: Evet ! Geldiģinde çok sinirliydi !

   Monika iki elimide tutup söze başladı.

Monika: Her şeyi anlatır mısın ? Ben seni dinlerim.

Ben: Pek emin değilim.

Monika: Sana yardımcı olmak için geldim ben buraya.

Ben: Peki ,anlatıyorum . Mc ilk eve girdiğinde "seni katil !" diyerek beni yere düşürdü. Ne olduğunu anlayamadım ki , şu anda da anlamış değilim.

Monika: Sonra?

Ben: "Sen ne diyorsun?" dedim. Oda bana vurmaya kalktı. Sonra , pek anlamadım ama bana Sayori hakkında bir şeyler söyledi.

Monika: Sayori'nin senin yüzünden öldüğünü düşünüyor...

Ben: Evet ! Sonra bunu söyledi. Natsuki'nin de bu işte olup olmadığını sordu. Ben bir şey diyemedim. Çünkü demeye çalışsam, " sen sus!" diyordu. Öfke manyağı olmuştu.

Monika: Tamam ! Şimdi sen işte onunla tartıştın, daha doğrusu o sana hep bağırdı. O kısımları geçelim. Ondan sonra ne oldu?

Ben: Oturup ağlamaya başladı. Öyle bir şey yapmadığımı söyledim. Sonra bana sarılıp, kafam çok karışık dedi. Özür diledi. Sayori'yi sevdiğini , intihar edince de ne yapacağını bilemediğini söyledi.

Monika: Demek öyle oldu...

Ben: Sonra barıştık.  Ama sonrada kolumdaki bıçak kesiklerini gördü.  Çok şaşırdı ve neden böyle bir şey yaptığımı sordu. Ben bir şey demedim . Beni hastaneye götürmeyi düşündü ama vazgeçti.
Onun yerine eczaneden sargı bezi alıp koluma sardı.

Monika: Hmm... iyisin değil mi?

Ben: İyiyim.

Monika: Tamam sonra görüşürüz.

Ben: Görüşürüz.

YAZARIN GÖZÜNDEN

    Amca oğlu gelmişti .  İşte bizim Sherlock Holmes o . Asıl adı Necati. Neyse ...

Necati: Naber ?

Ben: İyi uşak iyi. Neyse .. Sen şimdi bu intiharı çözebilir mısın?

Necati: Tabii tabii...

Ben: Git o zaman şu hâtunun evine incele istersen.

Necati: Olur olur.

    Gitti.

     Monika geliyordu. Düşünceliydi...

Ben: Naber.

Monika: İyi...

Ben: Bizim dedektif geldi.

Monika: Hı! Yalan!

Ben: yooo!

Monika: kim o acaba ? Senin neyin oluyor ?

Ben: Amca oğlu.

Monika: Hiç şaşırmadım.

Ben: Bak o arıyor. Alo!

Necati: Yav bizim . Miras meselesi için benim Türkiye 'ye gitmem gerekiyor yaa.

Ben: Ne diyon lan sen?!

Necati: Valla çok üzgünüm ama gitmem gerekiyor.

Ben: Sen hele benden bir şey iste ! Kapa lan kapa!

Monika: Hadi görüşürüz.  Zaten çok saçma bir şey olmuş amca oğlun .  Gitsin doktor olsun, itfaiye olsun... Ama dedektif olmasın!

Ben: Tamam tmm.