*MONİKA'NIN GÜNLÜĞÜ* (BİTTİ)

HAYIR!!2/2

Mc beni sevmiyor... Artık gerçi istesede sevmez! Artık oda benim için bir aptal!!

2 gün sonra..

Görüşme günüydü. Ve Mc yine beni ziyarete gelmiş. Mutfaktan gizlice aldığım bıçağı saklamıştım. O kadar iyi sakladım ki kimse bulamaz... Gerçi şu anda burdayım ...

Mc: Sana kötü bir haberim var! O yüzden geldim. Yoksa hiç gelemezdim!

Ben: He! Neymiş o?

Mc: Off! Annen ve baban...

Ben: Ne oldu onlara!!

Aklıma en kötüsü geldi...

Mc: Onlar trafik kazasında...
Ah! Öldüler...

Ben: Ne?!! Hayır ! Hayır!

Bıcağımı çıkardım ve hemen Mc'in üstüne atladım ! Görevliler beni tutmaya çalıştı ama artık çok geçti... Ölmüştü...

Ben: Hayırrrrr!! Hayır!!

Bıçağı karnıma sapladım ve gözlerim kapandı...

ERTESİ GÜN

Gözlerimi açtığımda hastanedeydim..
Yanımda bir polis vardı. Hemen kalktım.
Uyuyordu... Fırsat bu fırsat dedim ve kaçtım! Yangın merdivenini görür görmez inmeye başladım . Kardım çok kötü acıyordu. Daha fazla bu acıya dayanamadım.. Durdum. Basamağa oturdum...

Ben: Agghh! Çok acıyor!!

Yavaş yavaş inmeye çalıştım ama birden gözlerim karardı..

Yere çakıldım! Kalkacak gücüm yoktu derken önümde polisi gördüm. Konuşamıyordum. Kalkamadığım için beni kucağına almak zorunda kaldı... Eski ben Mc keşke beni kucağına alsa derdi... Ama ben eski ben değilim!