*MONİKA'NIN GÜNLÜĞÜ* (BİTTİ)

ÖLÜMÜNE

Natsuki'yi ziyaret etmiştik. İyi görünüyordu. Ama onu birazdan ölümüyle başbaşa bırakıcam..

Mc: İçim rahatladı. Sayori'den sonra sana bir şey olsa katlanamazdım .

Yuri: Evet! Ah! Olamaz çok geç olmuş ! Benim eve gitmem gerek..

Mc: Benimde.

Ben: Tamam ben biraz daha durucam.

Mc: Peki .Görüşürüz!

Ben: Bye!

Natsuki: Açıkçası... Beni bu kadar önemsediğini bilmiyordum Monika.

Ben: Ben de!

Cebimden yüksek dozda uyuşturucu olan bir iğne çıkardım.

Ben: Merak etme! Canın hiç acımıycak!

Natsuki: Mo-Monikaaa!!

Ben: Ben seni öldürmiycem! Sen intihar edeceksin!

Natsuki: İmdaaatt!!

Elimle ağzını kapadım .

Ben: Şimdi şu kağıda hayattan soğuduğunu yazıcaksın! Sonrasına bakıcaz...

Natsuki: Neden?! Ben sana ne yaptım?!

Ben: Onu sevmeyecektin! Şimdi yaz!

Yazmaya başladı. Hastanede sesimiz duyulmuyordu çünkü hastalar rahatsız olmasın seslerden diye ses geçirmez duvarlar yapmışlar. Ancak çok kötü bağırırsak duyulur ki Natsuki böyle bağırabilirdi...

Natsuki: Ya-yazdım...

Ben: Afferin sanaa! Şimdi bana bakma! Bakarsan daha çok acır!

Natsuki: Yalvarırım yapma!!

Ben: Çok geç! İyi uykular..

İğneyi vurdum ve 20 saniye içerisinde bayılıp öldü. Ölümüne Natsuki..

Hastaneden çıkalı yarım saat olmuştu.
Hastanede olanları çok merak ediyorum.

HEMŞİRENİN GÖZÜNDEN

Hastaya kurabiye götürüyordum. Yarın çıkacaktı. Zavvalı genç kızın evinde yangın çıkmış... Eminim çok korkmuştur.

Kapıyı tıklatıp açtım.

Ben: Merhaba! Kurabiyeleriniz geldi!

Birden onu ölmüş olduğunu gördüm! Hemen Koşup doktorlara haber vermiştim.
Artık ölmüştü ... Hayata döndürülemezdi.

Ben: Doktor Bey geldiğimde ölüydü!

Doktor: Yüksek doz uyuşturucudan ölmüş. Ve elinde bu not vardı.

Artık dayanamıyorum!

ölmek istiyorum!

Beni rahat bırakın....

Kızın kağıda yazdığı not buydu. Birileri ona bir şeyleri zorlamış olamalıydı.

Ama kim?