*MONİKA'NIN GÜNLÜĞÜ* (BİTTİ)

12.30 Öğle Tenefüsü

       İlaç elimde Natsuki'nin sırasına doğru gidiyordum. Geldiğimde hemen Natsuki'nin çantasını karıştırmaya başladım.  Sınıfta biri vardı oda bir şey demedi . Ama ne olur ne olmaz diye yine konuştum.

Ben: Natsuki çantasından defterini almamı istemiştide onu arıyorum.

Bilinmeyen kişi: Peki..

       Gittiğinde Natsuki'nin yemeğini çıkarıp sırasına koydum. İlaçtan 3-4 tane koyup çantanın içine koydum. Çantayı kapatıp, hemen sınıftan çıktım.  Tam o sırada Yuri ve Natsuki birlikte geliyorlardı.

Natsuki: Sen ne yapıyorsun burda Monika?

Ben: Hiiç. Okulu öylesine dolaşıyorum sen?

Natsuki: Yuri'yle yemeğimi yiyip Yuvuş'un yanına gidicez.

Ben: Tamam . Görüşürüz!

Yuri ve Natsuki : Görüşürüz!

Ben: ( fısıldayarak) umarım..

Yuri: Ne dedin?

Ben: Bir şey demedim . Kendi kendime konuşuyorum.

Yuri: İyi.

           Birde sorguluyor cevap vermem gerekiyormuş gibi. Neyse hemen yesinlerde bende Yuvuş'a gidiyim.

                                                    15 Dakika sonra

Natsuki: Midem ağrıyor..

Yuri: Benimde ..  Ne koydun bunun içine ?!

Natsuki: Hiç bir şey koymadım . Ben tuvalete gidiyorum!

Yuri: Bende!

         Tuvalete giderken onları görmüştüm.
Ne kadar kötü görünüyorlardı.  Acınılcak haldelerdi. Yuvuş'un yanına gittim.

Ben: Şeyy. Natsuki okulu gezdiremeyecek.

Yuvuş: Neden?

Ben: Bilmiyorum ..

Yuvuş: Bir şey olmamıştır herhalde.

Ben: Sanmam.. Ama istersen ben gezdirebilirim.

Yuvuş: Olur.

        Okulu ona gösterdim. Onunla güzel sohbette ettik. Eğer Natsuki benim yerimde olsaydı ve ben olamasaydım kızı yakaladığım anda öldürürdüm!

Yazar: Tövbe tövbe ne öldürmesi lan?!

Ben: Ya sana ne?!

Yazar: Saman ye!

Ben: Of of ! Bir karışma be!

Yazar: Hayırdır gardaşş! Nerden alıyon bu siniri?! Yürü git !

         Ben bu yazara şeye... Off  . Bir karışmasa olmaz zaten . Bu arada Yuvuş bana mal mal bakıyor .

Ben: Ne oldu niye bakıyorsun?

Yuvuş: Sen az önce kiminle konuştun?

Ben: Neden?

Yuvuş: Burada bizden başka kimse yok ta..

       Hay yazar . Beni rezil ettin! Birde Yuri düştü diyorum ! Battım ben!

Ben: Şeyy.. Pardon özür dilerim şeyy..

  ( Güldü)

Yuvuş: Şaka yaptım . Yoksa biriyle konuştuğunumu zannettin sen de?!

( Güldüm)

Ben: Evet. Şey - bir şey diyemiyorum.

       Oh! Duymamış.  Korktum bir an . Çok korktum.( zil çalar)

Yuvuş: Zil çaldı sonra görüşürüz.

Ben: Görüşürüz.

         Çıkışta Yuri ve Natsuki birlikte eve doğru gidiyorlardı. Sadece yüzleri biraz solgundu. İyileşmişlerdi demekki. Sayori ise başkasıyla biyere gidiyordu.Hemen Yuvuş'un yanına gittim.

Ben: Merhaba ! Birlikte eve gidelim mi?

Yuvuş: Sahiden mi?

        Şaşırdım. Çok mu erkendi . Hayır.

Ben: Neden?

Yuvuş: Hayatımda ilk defa biri benle eve gitmek istiyor. Özellikle bir kız..

Ben:  Hiç kız arkadaşın olmadı mı?

Yuvuş: Hayır ama benden hoşlanan kızlar o kadar çok ki. Ve hiç biri senin bana sorduğun soruyu sormaya cesaret edememişlerdi.

Ben: Ben senden hoşlanmıyorum! Samimi bir arkadaş olarak sordum bu soruyu.

Yuvuş: Biliyorum.

Ben: O zaman niye böyle bir şey söyledin.

Yuvuş: bilmem.

Ben: Gidelim mi artık?

Yuvuş: Olur.

        Eve kadar gittik . Ben çantamdan ev anahtarlarımı bulmaya çalışırken oda bir şey diyecekmiş gibi bana bakıyordu. Anahtarı bulup tam sokup kapıyı açıcaktım ki bana bir şey sordu.

Yuvuş: Telefon numaranı alabilir miyim?
Ve diğer kızlarınkini de.

Ben: Olur.
  

         Kapıyı açıp çantamı içeriye koyduktan sonra kağıt kalem çıkarıp herkesin telefonunu yazıp verdim. Teşekkür etti.

Ben:  Bir şey değil.

       Numaramı istedi...  Güzel şeyler oluyor Monika. Ama daha ilk gün! Bu kadar kolay olamaz. Melek gibi bir kız olmadığımı bildiğim için bu kadar kolay olmayacağınıda
biliyordum. Ama ne ters gidebilirdi ki ?

                            SAYORİ!!

Tüm gün onu görmedim nerdeyse . Ve çok düşünceliydi. Acaba onumu düşünüyordu.?
Eğer o neşeli manyak bir şeyler yapmaya kalkarsa onu bitiririm!

       Birden telefonum çaldı . Arayan kişi kayıtlı değildi.  Açtığımda Yuvuş'un sesini duydum. Onun sesini duymak...

Yuvuş:  Numarayı kontrol etmek için aramıştım.

Ben: Merak etme doğru numara hepsi.

Yuvuş: Tamam. Diğerlerini aramama gerek yok o zaman. Bye bye.

Ben: Bye.

       Ya da...  Hiç aksilik çıkmaz şanslı ben olurum.  Kim bilir. Belkide oda beni seviyordur. Ya da aşkımdan olan diğer şeyleri, görmem  gereken şeyleri göremiyorumdur.