*MONİKA'NIN GÜNLÜĞÜ* (BİTTİ)

YANGIN

NATSUKİ'NİN GÖZÜNDEN

Mc ile kek yapıyorduk. Onunla olmak çok harika bir his...

Mc: Natsuki ! Hadi fırına koyalım.

Ben: Tamam.

     Fırına koyduktan sonra , pişmesini beklerken bir dizi'yi seyrediyorduk. Çok dramatikti! Ağlayacak gibi oldum...

Mc: İyi misin? Ağlayacak gibisin de.

Ben: Ben iyiyim! Sadece gözüme toz kaçtı.

Mc: Peki... Kek pişti bu arada.

Ben: Yaa! Tamam. Şimdi de biraz soğumasını bekliyecez.

Mc: Off! Tamam.

Ben: Hehe !

Keki yedik. Açıkçası çok lezzetliydi. Mc'te iyi kek yapıyormuş. Ama benim kurabiyelerimi geçemez!

Mc: Geç oldu. Gitmem gerek..

Ben: Biraz daha duramaz mısın? Lütfenn!

Mc: Üzgünüm Natsuki.. Gitmem gerek. Görüşürüz!

Ben: Görüşürüz!

MONİKA'NIN GÖZÜNDEN

     Mc evden çıkmıştı. Gitmesini bekledim.
Natsuki'nin evinin önüne geldim. Bahçesine girmiştim ve camı açıktı. Hala mutfaktaydı.
Mutfaktan çıkınca cebimdeki çakmağı çıkarttım. Camdan içeri girmek pek zor değildi . Ocaklardan birini açtım ve Ahşap masayı çakmakla yaktım! Hemen camdan geri çıktım ve camı kapadım! Hızlıca koşarak eve gittim. Ve Natsuki'yi aradım.

Ben: Alo! Natsuki ? İyi misin?

Natsuki: İyiyim! Ama evde yanık kokusu alıyorum..

Ben: Ne yanığı? Yemek yapıyormuydun?

Natsuki: Az önce Mc ile kek yapmıştık.

Ben: Hmm. Güzel miydi tadı.

Natsuki: Evet! Hatikaydı! Ama daha çok yanık kokusu alıyorum.. Monika!! Ev yanıyor ! Yangın var!!

Ben: Ne?!

Natsuki: İtfaiyeyi arıyacam!

Ben: Bende !

Onu aramıştım çünkü benim orada olmadığımı ve hiç haberimin yokmuş gibi zannetmesini istedim. Yoksa o çoktan yanmıştı.