Emma, Rose, Vanessa i Samantha przeżywają piekło, dorastając w apokalispę zombie. Rozpoczęła się ona gdy miały po 8 lat i dorastają w tym brutalnym świecie wyrastając na osoby niegodne zaufania. Czy apokalipsa się się skończy i dziewczyny będą w sta...
*Vanessa* Bawiłyśmy się w domku na drzewie i śmiałyśmy w niebo głosy. Nasze mamy śmiały się pod nosami i mówiły, żebyśmy uważały. Nagle z daleka, usłyszałam coś dziwnego. To było dyszenie jakiegoś pana, który miał niezadbane ciuchy. Skrzywiłam się na ten widok i powróciłam do zabawy. Jak się okazało źle zrobiłam. Ktoś zaczął walić w drzwi, więc mama Rose poszła otworzyć, a kiedy to zrobiła usłyszałyśmy okropne jęczenie z bólu. Kiedy moja mama pobiegła zobaczyć co się stało, krzyknęła że strachu po czym usłyszałyśmy ten sam jęk. Pozostałe mamy, czyli mama Emmy i Samanthy pobiegły zobaczyć co się stało zapiszczały że strachu i pobiegły w naszą stronę. Jednak mamę Emmy złapało coś za kostkę i zaczęło gryść jej nogę gryść. Mama Samanthy zdołała wejść na domek i na szczęście miała przy sobie telefon: - Musimy wziąć drabinkę do góry- Emma nie pytając, o co chodzi szybko wciągnęła drabinkę do góry, widząc te straszne istoty chcące się po niej wspiąć. - Mam telefon, zadzwonimy po pomoc!- powiedziała zdenerwowana mama jednej z przyjaciółek trzęsąc się przy tym. - Dobrze- powiedziałam cała przerażona, jedynie Emma nie była ty specjalnie przejęta, było jej jednak smutno, że jej mama nie żyje i płakała. - Nie płacz...- powiedziała mama i przytuliła ją do siebie. Nagle w słuchawce na głośnomówiącym odezwał się mężczyzna. - Halo?!- zapytała kobieta. - Słucham...- powiedział mężczyzna przerażonym tonem - Niech nam ktoś pomoże do cholery!- wiedziałam, że nie chciała używać przy nas tego słowa, lecz była zdenerwowana. - Nie moż...- powiedział facet, ale nagle usłyszałyśmy jęk. BYŁO PO NIM, JUŻ NIE ŻYŁ. Kobieta zaczęła płakać zgarniając nas do wspólnego uścisku. - Muszę zejść na dół, poszukać pomocy dla nas.- powiedziała zaciskając łzy. - Niech pani nie idzie, prosimy!- powiedziała Rose przerażona. - Mamo, proszę!- powiedziała Samantha ciągnąc ją za spódniczkę. - Dajcie mi coś ostrego...- powiedziała, a sączące się łzy leciały na włosy Samanthy. Podałam jej młotek, a łzy leciały mi niemiłośernie, jakbym właśnie straciła wszystko. - Dziękuję kochana...- powiedziała i przyjęła młotek. - Pamiętajcie, że was kochałam.- ucałowała nas wszystkie w policzek i zeszła na dół. Słyszałyśmy pojękiwanie, ale to z siły wkładanej na uderzenia. Za 3 razem usłyszałyśmy jęk i zacisnęłyśmy pięści, jednak to było silniejsze od nas i przytuliłyśmy się. Byłyśmy przerażone. - Dziewczyny, co z nami będzie...- powiedziała Rose. ----------------------------------------------------------- Przedstawienie postaci:
Emma:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Rose:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Vanessa:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Samantha:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
