Ένιωθα τους τοίχους του δωματίου μου να πλησιάζουν ,να με εγκλωβίζουν. Τους τέσσερις αυτούς τοίχους που είχα ποτίσει με τις φοβίες μου. Ασφυκτιούσα. Δε μπορούσα να τα κρατήσω μέσα μου άλλο, όσα σκεφτόμουν .Με την Ξένια είχαμε κάτι σαν κώδικα επικοινωνίας ,όταν θέλαμε να βρεθούμε και να συζητήσουμε. Χτυπούσα τέσσερις φορές το ταβάνι με το σκουπόξυλο και η Ξένια απαντούσε με άλλα τέσσερα χτυπήματα στο πάτωμά της, όταν ήταν διαθέσιμη. Έτσι και έγινε. Ούτε η Ξένια μπορούσε να κοιμηθεί φυσικά. Όσο και να ήθελε να φανεί γενναία ,είχε τρομοκρατηθεί. Ανέβηκα στο δωμάτιό της κρατώντας δυο κούπες τσάι ,μια συνήθεια αγγλική που μου είχε μεταλαμπαδεύσει η Στέισι. Το ηρεμιστικό της φύσης, όπως το αποκαλούσε.
Προσπάθησα να περιγράψω στην Ξένια με το γλαφυρότερο τρόπο τον δραματικό μονόλογο του Μέλιου. Το ύφος του, τις προειδοποιήσεις του ,ακόμα και τις απειλές του. Με κοιτούσε τόσο θλιμμένη και με δυσκολία κατάπιε δυο τρεις γουλιές από το τσάι της σαν να την εμπόδιζε ένα κόμπος στο λαιμό της.
«Πώς μπλέξαμε έτσι ρε Ιανέ; Τι κάναμε λάθος; Κι ο καημένος ο Γκόραν τι να έχει απογίνει; Σαν χθες το θυμάμαι. Όσο τα φέρνω στο μυαλό μου Ιανέ, νομίζω ότι κάτι είχε μυριστεί. Ήταν ευφυέστατος ο καημενούλης. Μπορεί να μην είχε μεγάλη άνεση στα ελληνικά ,αφού ήταν η δεύτερη του γλώσσα , αλλά τα μάτια του γυαλίζανε». Δάκρυσε και προσπάθησα να την παρηγορήσω, όπως μπορούσα , αν και ήταν κάτι που δε το κατάφερνα καλά ποτέ. « Θυμάμαι λίγο πριν φύγει το συζητούσανε με τον Αλέξη. Νιώθανε ότι κάποιοι μας παρακολουθούν σε ό,τι κι αν κάναμε. Βλέπανε κάτι σκιές και διάφορα τέτοια περίεργα κι εγώ γελούσα μαζί τους και τους έλεγα να πάνε για αποτοξίνωση, γιατί έχουν ψευδαισθήσεις. Γελούσα η ηλίθια. Γελούσα...»
«Σκιές είπες, ε;...». Ήταν η ώρα να της αποκαλύψω όλη μου τη θεωρία .
«Δυστυχώς αυτές οι σκιές Ξένια ,από ό,τι φαίνεται δεν είναι ψευδαίσθηση. Τις έχουμε δει κι εμείς ,εγώ και ο Φίλιππος. Μη με ρωτάς τι και πώς , δεν έχω απάντηση σε κανένα από αυτά τα ερωτήματα ,ούτε ο Φίλιππος. Μόνο θεωρίες. Πολλές φόρες στο μυαλό μου κυριαρχεί μια ιδέα ,μια θεωρία και ό,τι συμβαίνει το αντιμετωπίζω με προκατάληψη. Το μυαλό μου τείνει να παραποιεί αυτά που βλέπει, αρκεί να υποστηρίξει τη θεωρία αυτή. Για αυτό ό,τι πω στη συνέχεια ίσως να είναι μια προκατάληψη. Ίσως και όχι. Ο χρόνος θα το ξεκαθαρίσει».
Της είπα συνοπτικά ό,τι περνούσε από το ταλαιπωρημένο μου μυαλό τις προηγούμενες ώρες ,όντας ξαπλωμένος στο κρεβάτι. Το δυστύχημα στην Kenotech έκρυβε κάποιο μυστικό, το οποίο το γνώριζαν οι 4 επιζώντες του. Ίσως να ήταν προμελετημένο από κάποιους, ίσως οι ίδιοι οι επιζώντες να έπαιξαν κάποιο ρόλο για αυτό. Αυτοί που κρυβόταν πίσω από την πυρκαγιά απειλούν τους γονείς μας να μην αποκαλύψουν το μυστικό. Και ο καλύτερος τρόπος για να κρατούν το στόμα των γονιών μας κλειστό είναι να κρατούν όμηρους εμάς, τα παιδιά τους. Να παρακολουθούν την κάθε μας κίνηση και ανά τακτά διαστήματα να τους προειδοποιούν. Τώρα που καταφέραμε και συνδέσαμε κάποια κομμάτια του παζλ με τόσο απρόσμενο τρόπο ,απείλησαν κι εμάς με τον άνθρωπό τους, τον Μέλιο .
«Ξέρω ότι έχεις πολλά ερωτηματικά...Πίστεψε με εγώ πιθανότατα έχω περισσότερα. Πώς βρεθήκαμε όλοι εδώ; Μας οδήγησαν με κάποιο τρόπο σε μια καμουφλαρισμένη φυλακή χωρίς να το καταλάβουμε; Τι είναι αυτές οι σκιές και πώς γίνεται να τις βλέπουμε μόνο εμείς; Γιατί εμφανίζονται τώρα σε μένα; Μέχρι και ότι μας υπνωτίζουν ή μας δηλητηριάζουν με παραισθησιογόνα σκέφτηκα... Γιατί παρακολουθούν το Φίλιππο ,που όπως φαίνεται δεν εμπλέκεται πουθενά; Τι απέγινε ο Γκόραν με το που πέθανε ο πατέρας του; Έπαψε να τους απασχολεί και τον απομάκρυναν; Δε θέλω να φανταστώ κάτι χειρότερο...»
«Μακάρι Θέε μου ,να είναι καλά το παιδί. Μακάρι.»
«Σε νιώθω .Και εγώ δε ξέρω πώς να το χειριστώ με την Στέισι . Να μη της πω τίποτα; Δε γίνεται . Από την άλλη να την τρομοκρατήσω με όλα αυτές τις συνωμοσιολογίες; Δε ξέρω, ειλικρινά...»
Το πρώτο φως της Κυριακής εισήλθε νωχελικά στο δωμάτιο και μας βρήκε άδειους από ψυχικές δυνάμεις. Νιώθαμε εκτεθειμένοι σε Θείο κίνδυνο, χωρίς ούτε ένα φύλλο συκής να προστατεύσει τα νώτα μας. Γυμνοί.
YOU ARE READING
Υπάκουες Σκιές
Mystery / ThrillerΟ Ιανός, φοιτητής Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, περνά τη ζωή του κάτω από το ψυχολογικό βάρος αυτών που του συνέβησαν, μέσα στο καταθλιπτικό του δωματιάκι των Εστιών. Ώσπου ένα βράδυ παρατηρεί κάτι περίεργο να συμβαίνει, κάτι που θα αλλάξει τη ζωή του. Έ...