"သြားေတာ့....ဒါ...ငါ့ဖက္က တတ္ႏိုင္တာ အကုန္ပဲ
ေနာက္တစ္ခါ ဘယ္ေတာ့မွ ... ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့့္မွ ငါတို႔ မဆံုေတာ့ဘူး""ေကာင္းၿပီ... ငါ... မင္းကို... ေမ့လိုက္ပါမယ္"
တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမ်ွ မပိုင္ဆိုင္ဘူးတဲ့ မ်က္ဝန္းနက္နက္ေတြနဲ႔ ေမ့ဖို႔ဆိုသူသည္ သေဘာၤေပၚတစ္ေရြ႔ေရြ႔ ထြက္ခြာသြားၿပီ
ေက်ာခိုင္းသြားတဲ့ အရိပ္ကေလးကို ၾကည့္ရင္း ရင္ထဲမွာ ေက်နပ္မႈႏွင့္အတူ ဝမ္းနည္းလြမ္းဆြတ္မႈကို
တစ္ၿပိဳင္နက္တည္းခံစားေနရသည္သူခ်စ္ရတဲ့သူကို အဆံုးစြန္ထိ ကာကြယ္ေပးလိုက္ႏိုင္သည္ေၾကာင့္ ေက်နပ္မိေသာ္လည္း .... ဒီေန႔ကစၿပီး သူတို႔ထပ္ေတြ႔ႏိုင္စရာ မ႐ွိေတာ့....
ကိုယ္ဟာ သူခ်စ္ခဲ့တဲ့သူတစ္ေယာက္ မဟုတ္တာ
သိေပမယ့္လည္း သူ႔အတြက္ကေတာ့ တစ္ဘဝမွာ
တစ္ေယာက္တည္းသာ...တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္မိတဲ့အခါ အခက္ခဲဆံုးက လက္လႊတ္ရတာပဲ....
Seungminသူ႔ေ႐ွ႕က ျဖဴလႊလႊ အရိပ္ကေလးကို
ဖမ္းဆုတ္ခ်င္သည့္စိတ္ကို မနည္းတားေနရသည္ကိုယ့္အနားမွာ သူ႐ွိလို႔မရသလို သူ႔အနားမွာလဲ
ကိုယ္ေနခြင့္မ႐ွိတဲ့အခါ .... အခ်စ္ဟာ လြမ္းေဆြးဖို႔ သက္သက္သာ....ကမ္းက ခြာသြားတဲ့ သေဘၤာကို ၾကည့္ရင္း ေဆြးေျမ့မႈက သူ႔ႏွလံုးသားကို တစ္တိတိတိုက္စားေနသည္
ငါတို႔ မေတြ႔ေတာ့ဘူး....wadiya....
တစ္ႏွစ္လား..... ႏွစ္ႏွစ္လား.... ဒါမွမဟုတ္ ထာဝရအတြက္လား.......
.......🎎.......
"Leeknow ကေလးရာ ဘာေတြ လုပ္ေနတာတုန္း
ေနေကာင္းေသးတာလဲ မဟုတ္ဘဲနဲ႔"လာပါၿပီ... ဒါ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ...ႏွစ္ေယာက္မရွိတဲ့
ခ်စ္ရသူ လူပ်ိဳႀကီး Han ....Leeknowလို႔ ေခၚတဲ့ေလသံအရ ဒါဟာ သူ ကြၽန္ေတာ့္ကို စိတ္ပူေနတဲ့ စိုးရိမ္ေရမွတ္ကို သိႏိုင္သည္
YOU ARE READING
🎎The Flower's Knight🎎1
Fanfiction(Zawgyi + Unicode) Straykids fanfiction Boy x Boy Changlix Minsung Seungjin