HAYATIM MÜZİK

*5*

                  Bu bölümü yeni tanıştığım arkime (seksi kız’a) aşq’a @elif-gizem’e ithaf ediyorum. İlk defa bu kadar çok iltifat etmiştim. Seni sefiyom kanka <3

                  Multimedia Esin. Bölüm şarkısı Raign/Don’t Let Me Go. En sevdiğim şarkılardan biri. Mutlaka dinleyin. 

 

                Hiçbir şey düşünemeden ve söyleyemeden karşımdaki manzaraya bakıyordum. Gözlerimden akan o bir damla yaş yerini gözyaşı seline bırakmıştı. Çağrı’ya aşık falan değildim. Sadece şarkı söylerken bana bakışı, gülümseyişi… bana değer verdiğini hissetmiştim ama şimdi… Gerçi Çağrı bu ne bekleyebilirim ki? Kapının yanından ayrıldıktan sonra telefonuma bir mesaj geldi. Bilinmeyen numaradandı. Aklıma daha önce de mesaj atan kişi geldi ve ürperdim. Elerin titreyerek telefonu aldım ve mesajı açtım:

 

‘  Performansınızdaki Çağrı’nın sana olan yakınlığından sonra bunu nasıl kaldırabilirsin? Ağır geldi değil mi? Çağrı böyledir işte. Önce umut verir sonra seni takmaz ve işte böyle gözyaşları içinde bırakır seni. Ona fazla bağlanma. Kendine yazık edersin.’

              Gelen mesajı okuduktan sonra başımı çevirip 3-4 kere etrafıma bakındım. Kimse yoktu.  Gerçekten bu kimse beni korkutmayı başarıyordu. Gözlerimi silip odama doğru yürümeye başladım. Sinirli olduğum için normalden çok daha hızlı yürüyordum ve etrafıma bakmıyordum. Bu sırada Tolga’ya çarptım.

‘ Sakin ol güzellik neye sinirlendin böyle?’ dedi. ‘Sen ağladın mı? Kim ağlattı seni?’

‘Hiççç. Yarışmayı kazandık ya sevinç gözyaşı işte bunlar.’ dedim her ne kadar yalan atada becerikli olmasam da kendimi zorlayarak.

‘Sevinç gözyaşıyla gözlerin bu kadar kızarmaz Derin. Ne oldu? Bana anlatabilirsin. Kimseye söylemem.’

‘Çok iyisin Tolga ama gerçekten de ben iyiyim. Sadece çok yorgunum o kadar. Uyursam iyi olurum.’

‘Emin misin?’ dedi bir şeyleri ima etmeye çalışarak.

‘Eminim.’ dedim  ve koşarak Esin’in yanına gittim.

‘Ne oldu kızım ne bu halin?’ diye sordu beni görür görmez. Gerçekten de o kadar  belli ediyor muydum?

‘Çağrı’yı Doğa’yı öperken gördüm. Kırıldım işte.’

‘Hani sen Çağrı’yı sevmiyordun? Sevmeyen insan böyle mi yapar?’

‘Çağrı’yı sevmiyorum. Sadece , sadece…’ cümlemi tamamlayacak kelimeleri bulamıyordum. Madem Çağrı’yı seviyorsam neyin triplerindeydim ben? Çağrı’nın öyle bir çocuk olduğunu biliyordum. Her kızla yatan sonra onları unutan. İstediği kızı öpebilir ben niye karışayım ki. Nesi oluyorum ki karışıyorum ona?

‘Sadece zoruma gitti Esin. Çok zoruma gitti. Bana öyle bakıp, beni koruduktan sonra çok zoruma gitti.’ dedim zorla.

‘Gel buraya kalbi kırık kız.’ deyip bana sarıldı. Ben de ona sarıldım. Ondan güç alıyordum. O beni anlıyordu.  Ama Çağrı konusunu düşünmemem gerektiğinin farkına vardım. Onu takmayacaktım. Onunla konuşmayacaktım bile. Aramızdaki ilişki burada bitmiştir.    ‘Bir daha da Davos’a gelmem.’ dedi iç sesim. Bazen kendimi anlamakta zorluk çekiyorum.