HAYATIM MÜZİK

*7*

              Multimedia Oğuzhan. Zaten Dylan’ı hikayeye koymasaydım içimde tezek olurdu valla :)))))) Bölüm şarkısı en sevdiğim şarkı One Republic – Secrets.

                 Bu bölüm @rabiaiskender’e gelsin. Seviliyorsun şapşik :3

                Neyse hadi iyi okumalar seksi bebekler. Vote ve yorumlarınızı eksik etmezsiniz inşallah. Amen.

    ‘Baba gitme!’ diye bağırıyordum. Ağlamaktan gözlerim şişmişti.Ama hâlâ direniyordum gitmemesi için. 

‘Gitmeliyim. Ben hâlâ bir çocuğum olmasına alışmadım. İşimden de kovuldum. Sana bakamam anla beni!’

‘Yalan söylüyorsun! O kadına gidiyorsun değil mi? Sen işinden falan kovulmadın.’ 

‘Hayır. O kadın falan yok!’

‘Hayır o kadına gidiyorsun. O sürtüğün kollarına gidiyorsun!’ dememle babamdan tokat yemem bir oldu. Yanağımı tutarak ona döndüm:

‘Artık Derin diye bir kızın yok!’

‘Olmasını da istemiyordum!’ diye bağırdı babam. Odama doğru koştum. Kapıyı kapatıp yüksek sesle müzik dinlemeye başladım. Ama yine de babam ve annemin tartışmasının sesi geliyordu. ‘Yeterrrrr!’ diye bağırdım ve komodinimin üzerindekileri yere attım. ‘Ben daha 4 yaşındayım baba. Hangi kızın babası onu böyle yüzüstü bırakıp gidebilir ki?’

‘Derin lütfen aç gözlerini bir tanem. Lütfen. Sana ihtiyacımız var. Sensiz yaşayamam bebeğim.’

Neler oluyor? Bu bir kabus mu?

‘Dayan kızım. İyileşeceksin. Beraber yine mutlu mesut yaşayacağız.’

'Leyla Hanım biraz uyuyun lütfen. Günlerdir uyumadınız. Ben beklerim başında.’

‘Uyuyamam Çağrı. Kızım, hayatımdaki tek varlığımı, burada böyle bırakıp uyuyamam.’

‘Günlerdir uyumadınız. Hem ben beklerim başında. Bir şey olursa haber veririm size. Tolga ve Esin’in yattığı odada yatabilirsiniz. Boş yer vardı.’

‘Sağ ol oğlum. Tüm yaptıklarını unutmayacağım. Bize çok yardımız oldu.’

‘Ne demek efendim. Hadi siz gidin.’

Biraz önce babam bizi terk ederken Çağrı ve annemin konuşması da neydi?

Ellerimin başka bir el tarafından tutulduğunu hissettim.

‘Hadi Derin. Hadi bebeğim bunu yapabilirsin. O yataktan kalkabilirsin. Eski hayatına dönebilirsin.’

Babamın ve annemin sesini de duyabiliyordum.

‘Sen çok güçlü birisin bunu yapabilirsin. Bizi – özellikle de beni – bırakma lütfen. Biz sensiz koca bir hiçiz.’

4 yaşımdayken oturduğumuz evin odasında oturuyordum. Gözlerimi açmaya çalıştım.

‘Ah Derin, iyi misin?’

‘Çağrıı.’ Zorla konuşuyordum.

‘Efendim bir tanem.’

Hiç konuşmadan zorla yerimden doğrulup ona sarıldım. Ona sarılmak iyi hissettiriyordu beni. Bana daha sıkı sarıldı.