Love Of The ALPHA |ChanBaek|° ₪✘₪

₪ |L.A| 1 ₪

Bölüm 1: "Mühür."

"Bu korkunç!" Delfi gözlerini araladığında kendisini dikkatle izleyen sürüsüne baktı.

Kris kızının yüzünü elleri arasına alıp kendisine odakladığında Delfinin gözlerinden gözyaşları yerine kan akmaya başlamıştı. Göz pınarlarından koyu kızıl gözyaşı sıralanmıştı. Kahin kan kusuyordu. Boğazında toplanan ve nefes almasını imkansız hale getiren kanı hayat ağacının önünde kusuyordu. Kurtlar; felaket , sürümüze büyük bir felaket geliyor diyordu.

Suho kızına korkuyla bakarken Kris kendinde olmayan kızı sarsarak kendine getirmeye çalışıyordu.

"Delfi!" Chanyeol koşarak hayat ağacının köküne oturmuş olan kızı kollarına aldı. Kardeşini ilk defa bu kadar acı çekerken görüyordu. Korkusunun ve acısının kokusunu kilimetrelerce uzaktan avlanırken alabilmişti.

"Ne oldu ona? Baba?!"

Kahinin göz bebekleri büyümüştü. Gözleri korkunç bir siyaha bürünürken sürünerek Mama ya yaklaştı. Gövdesine yaklaşıp acı dolu bir çığlık attı. O kadar güçlü bir çığlık diğer sürülerin ulumalarına neden olmuştu. Dolunayın aydınlattığı gecede uluma sesleri yükseldi.

Kahin elleriyle havayı yönlendirdi. Güçlü rüzgar kurtları itti. Toprak kaymış kurtlar yerle bir olmuştu.

"κρατήστε το δώρο του δέντρου της ζωής μαμά!" Kahin tanrıların dilinde söylediği kelimelerle Mama yı ve kendini içeride kurtları dışarıda bırakacak görünmez bir kalkan ördü.

Hayat ağacı bir yıla aşkın süredir acı çekiyordu bu acıyı her ne kadar hissetselerde Lay ve Delfi kadar kimse derinden yaşamıyordu.

Delfi çizdiği sınırlar içerisinde gözlerindeki kan damlalarını yere akıtmış ve özür dilemeye başlamıştı.

"Üzgünüm! Ana kraliçe anlayamadım. Affet beni Mama! Senin hediyeni koruyacağım!"

Hayat ağacını kurumuş yaprakları teker teker düşmeye devam ederken Kris kızının ne yaptığını anlamamış ve görünmez duvarı kırmaya çalışmıtı. Korkunç bir ejdarha çığlığı yükselmişti.

Yerde biriken kan toprak tarafından emilirken kahin ayağa kalktı ve ağacın gövdesine ellerini yasladı. Gözlerinden boynuna kadar iz bırakmış koyu kan biraz olsun durulmuyordu. Hayat ağacı kanıyordu. Bu acıyı en derinde kahin yaşıyordu.

Chanyeol aniden içeri çekilmesiyle dizlerinin üzerine çökmüş ve başını eğmişti. Vücuduna hükmediliyordu.

"Kardeşim!?" Derinden ve tuhaf bir şekilde yorgun olan ses fazla güzel bir iz bırakıyordu kulaklarda. Chanyeol kül beyaz ihtişamlı bir kurda dönüştüğünde kahin heyecan ve mutlulukla Mamanın gövdesine sarılıyordu. Chanyeol başını yerden kaldıramıyordu

Delfi ağaca dudaklarını bastırıp fısıldadı. "Yapabilirsin kraliçem. Onu bize verebilirsin." Ağaçta bütünleşen ellerini kuru kabuğu kavrayıp kopardığında acı çığlıklar yankılandı. Kurtlar acıyla inliyordu. Sınırın dışındaki kurtlar ağaca dokunulduğunda acı çekiyordu. Buna alfa da dahil. Hepsi diz çökmüş acıyla ağlıyordu.

Yarılmış gövdenin içine ellerini soktu kabin. Herkes korkuyla bu sahneyi izliyordu. Kahin ellerinde kan kaplı bir bebek çıkarmıştı.

Chanyeol başını kaldıramazken bir bebeğin çığlığıyla secde etti. Bir alfa bir bebeğin çığlığına boyun eğdi.