Love Of The ALPHA |ChanBaek|° ₪✘₪

₪ |L.A| 8 ₪

[ Bu bölüm baya kasvetli ve düşünmenizi sağlayacak. Benden Baekhyunun intikam almasını istemiştiniz. ]

***

Bölüm 8: "Istiyorum."

"Chan? Inanır mısın bu gün ilk kez sustu. Ağlamasını nasıl durduracağımı bilemedigim için evin içine kar bile yağlardım."

Chanyeol kendisine bakan çocuğa daha dikkatle bakıp kızarmış burnu ve gözleriyle titremişti. Baekhyunu büyümüştü omega olmasının güzelliği ile Chanyeola bakıyordu. Chanyeol dün 4 yaşında olan sevgilisinin şimdi nasik 20 yaşında görundüğünü sorgulayamayacak kadar heyecanlıydı. Içinde ki sıcaklık artarken Baekhyuna bir adım attığında Baekhyun bir adım geri gitmişti. Kendisine nefretle bakan erişkin bir Baekhyun Chanyeolu korkutmuştu.

Altında sadece gri hir eşofman vardı vardı. Chanyeol gözlerini Baekhyunun çıplak omzunda gezdirdi. Diş izi hala aynı kırmızılıkta duruyordu. O diş izi yüzüne çarpmıştı aniden. Ne yaptığını fark ettiğinde şaşırmış bir şekilde beklemişti

Xiumin aldığı kokuyla Chanyeolun üzerine gittiğinde Chanyeol Baekhyunun dolan gözlerine bakıyordu. Baekhyun sadece Chanyeolu izliyordu.

"Sakın bana biriyle seviştiğini söyleme Chanyeol."

Xiumin Chanyeolun gömleğinin yakalarını koklarken midesi bulanmış ve sinirle geri çekilmişti.

"Baekhyun."

Tiz bir çığlık sesi yanan ampülü parçalara ayırmış ve etrafa saçmıştı. Xiumin ve Chanyeol hala Baekhyunu görebiliyordu. Anlarsınız ya kurt gözleri hani.

Chanyeol hızla Baekhyuna ilerleyecekken gözünü alan ışkla olduğu yerde kalmıştı.

Baekhyunun göğsündeki işaret parlıyordu. Işık gittikçe güçlenirken Baekhyunun minik bedeni yerden uzaklaşarak havaya kalkmış ve içeriye Delfi girmişti. Baekhyun şuan  ışığın, rüzgarın ve de anahtarın sahibiydi.

"CHANYEOL TUT ONU! BIZI TERKEDIYOR!" Delfi bağırdığında
Chanyeol ne olduğunu anlamadan karanlığa gömülen ev ile olduğu yerde kalmıştı. Eşinin sıcaklığını hissetmiyordu. Kokusunu alamıyordu. Kalp atışlarını artık duymuyordu.

Kokusu. Sıcaklığı. Yok.

Alev alan eşyalarla içerisi görünürken varlığı olmayan Baekhyun ile Chanyeol yere düşmüş ve bedeni alevlere esir düşmüştü.

Chanyeol korkunç bir kabusa tekrar esir düşmüştü.

Delfi Baekhyunun ilk geldiği gün ki gibi hayat ağacının yanındaydı. Ağacın önünde secde etmiş ve ağlıyordu. Baekhyun cansız bir şekilde ağacın gövdesiyle birleşmişti. Mama onu Chanyeoldan geri almıştı.

Sürü sınırın dışındaydı. Ilk günkü gibi

"Παρακαλώ συγχωρέστε μου, βασίλισσα μου, συγχωρήστε μας όχι το δώρο σας." Daha önce kimsenin duymadığı bir dildi. Bu dil tanrıların diliydi. Anlami ise 'Kraliçem. Lütfen affedin. Hediyenizi bizden almayın. Bizi affedin.'

Chanyeol sınırı aşıp ağaçtaki sevgilisine ulaşmak istiyordu. Ama duvar onu her seferinde geriye itiyordu. Ağacın gövdesinde sadece yüzü belli olan tahtalasmış bedene ulaşması gerekti.

Baekhyun Elysiona ceza veriyordu. Elysion eskiye dönmüştü. Yapraklar kurumuş ve kuraklaşmıştı yerler. Elysion güneşini kaybetmiş siyah bulutlar gökyüzünü sarmıştı.

Sürünün kalplerine batan iğne Chanyeolun kalbine saplanan hançerden daha iyiydi.

Chanyeol sınırdan içeri tıpkı o günkü gibi çekilmiş ve secde etmişti.

Vücudu kaskatı kesilmişti. Ne konuşabilmişti ne de başını kaldırıp Baekhyunu görebiliyordu.

"Hayat ağacının asil efsanesi." Chanyeol daha önce hiç duymadığı güzelliğiyle öldürebilecek olan sesle başını kaldırırken etrafta ki ziviri karanlıkla korkuyla durmuştu.

Sadece hayat ağacı ve o vardı.

"Güneşe ihanet ettin. Ve bir meleği suçuna alet ettin."

Karanlıkta görünen N ile Chanyeol derin nefesler almaya başlamıştı.

"Karar ver. Güneşi mi istiyorsun yoksa bu meleği mi? Eğer meleği seçersen güneş sonsuza dek yok olacak. Ama güneşi seçersen melek efsaneler birleşene dek gövdemde uyuyacak."

Chanyeol korkuyla N e bakarken N ağlayarak başını yapma diyerek sallamısdı. Korkuyordu ve Chanyeol yine içinde ki şeye karşı çıkamamıştı. Ve Chanyeol yine içindeki aleve itaat etti. Onu kaybedeceğini bile bile.

".......... istiyorum."

***

Bu bölüm kurguyu toparlama bölümüyd\ sakin olunn