A Sudden Twist of Fate [HIATUS]

Chapter 22

Chapter 22

Nadine’s Pov

*yawn*

-____- inaantok pa ko.

“Nad”

-_o

o_-

o_o

“Mom?!” nagulat ako. Nasa tabi ko na si mommy at ginigising na ko.

“Oh sorry. Pero kailangan mo na bumangon jan. Aalis tayo baby.”

“Huh? Saan po tayo pupunta?”

“Basta. Bangon ka na jan ah. Hihintayin na kita sa baba”

“Yes mom”

Kahit na tamad na tamad ako gumising, tumayo ako.

Maliligo na ko kahit labag sa loob ko.

Saan ba kasi kami pupunta? Bakit sobrang aga naman naming aalis?

9:00am pa lang eh. Saan naman kami pupunta ng ganitong kaaga diba?

Pagtapos ko maligo, nagbihis na ko. Nagshorts lang ako tska malaking T-shirt na tiniklop yung dalawang mangas and rubber shoes. Ready to go na ko.

Pagbaba ko, kita ko si mommy and Keeno na nakabihis na din.

Ah so kasama pala si Keeno? Eh saan naman kaya kami pumunta?

“Tara na” yaya ni Keeno sakin.

Binuksan niya na yung pinto sa harap ng kotse tas dun siya umupo.

Kami ni mommy dito sa likod.

May driver nga eh.

“Jun, sa St. Luke’s hospital”

Huh?! Hospital? Bakit kami pupunta dun?! Ano gagawin naming dun? May dadalawin?

“Mom why are we going to the hospital?”

“You’ll see” yun lang sagot ni mommy. *sigh* inaantok pa talaga ako. Kaya matutulog na lang ulit ako.

Pagkagising ko, nandito na kami sa hospital. Ano ba kasi gagawin naming dito?

“Keeno stay here okay?”

“Okay tita”

At ayun naiwan si Keeno dun at ako naman, eto kasunod si mommy. Di ko alam kung saan kami papunta. Parang paikot ikot lang kami dito sa ospital eh. Inaantok pa ko kaya wala kong ganang magtingin tingin kung saan ba talaga kami papunta.

“Ms. Ferrer?” tawag nung nurse

“Yes, she is Ms. Ferrer. Nadine Ferrer. You’re next baby. Get ready”

“Huh? Mom?”

Nagsmile lang si mommy sakin. Di ko talaga naiintindihan mga nangyayari ngayon.

Tinawag na ko nung nurse at pinapasok sa isang room. May pinaggagawa sakin di ko na naintidihan. Pina-ihi ako sa cup, ayun ginawa ko naman. Paglabas ko, umupo muna kami ni mom sa labas nung room. Tapos maya maya tinawag si mommy.

Paglabas ni mommy, malungkot yung mukha niya.

Hala? May sakit ba ko? Bakit ganon yung expression niya?

I didn’t bother to ask. Alam ko naman sasabihin din sakin yan ni mommy kung ano man yung results pag uwi naming eh.

Kinakabahan ako.

Am I sick??

---