Never Forget You

15

Nasamid ako bigla dahil deritso kong nalunok ang ice-cream kaya naman ubong ubo ako ngayon, tinapik-tapik naman ni Grey ang likuran ko kaya tumingin ako sakanya.

" A-anong ginagawa mo dito? Sinundan mo ba ako?"

" Oo bakit? Ikaw ba anong ginagawa mo dito?" he ask.

" Obviously. sitting, eating—"

" And cutting on class" Dugtong niya

Napatingin ako sa ibang deriksyon " Oh e ano naman, wala ka namang pakialam sakin" sabi ko pa.

I heard him chuckled

" Natawa ka? May nakakatawa?" inis na tanong ko sakanya.

" Lalo kang sumungit e. At saka sino bang may sabing wala na akong pakialam sayo? Pinag-iiisip mo diyan"  Umiling pa siya.

Nanlaking mata akong nanuod sakanya habang kinakain niya ang ice cream ko. Yak! May laway ko kaya yon?

" Iniwan mo kaya ako sa ere!" sabi ko ng di nakatingin sakanya.

Kinurot niya ang braso ko " Hindi kita iniwan sa ere gaga ka! "

Napatango ako at inis na tumingin sakanya " Ahh, naghanap ka lang nang maraming new friends . Kaya pala. " Saka ako umismid at pinagduldulan sa bibig niya yung ice-cream na halos siya na ang umubos.

" Di ko naman masisi sarili ko kung ganito ako kaboring na tao, na wala akong kagana-ganang kasama araw-araw kasi nga mas masaya silang kasama kesa sakin. " dagdag ko pang sabi.

May nagbabadya nanamang tumulo sa luha ko kaya kinagat ko nalang ang labi ko ng subrang diin na halos ramdam ko kung gaano kasakit ang pagkakakagat ko don.

Muli ay kinurot niya nanaman ako hindi na sa braso kundi sa tungki naman ng ilong ko. " Ikaw naman ang nagiging weird ngayon."

Tiningnan ko siya ng seryoso. Mata sa mata at ramdam kong nag-iinit na ang gilid ng mga mata ko kaya muli ay napakagat nanaman ako sa labi ko.

" Seryoso ako Grey!"

He shock ng mapatingin siya sa part  ng labi ko, gamit ang hinlalaki kong daliri, dinampi ko iyun sa labi ko and yes may dugo na nga talaga siya.

Pinahiran ni Grey gamit ang panyo niya ang labi ko at ako naman ang tiningnan niya ng seryoso.

" Hindi kita iniwan sa ere tandaan mo yan. Oo nga at parang nagkakailangan na tayo pero kahit kailan di ko naisip na iwan ka, nandito parin naman ako e. Nandito ako sa harap mo oh?"

Umiwas ako ng tingin sakanya pero hinawakan niya ang ilalim ng baba ko saka ulit pinaharap sakanya.

" Tingnan mo, gwapong gwapo parin"

Imbes na tumawa, pinili ko nalang umirap.

" Hindi kita iiwan okey? Kung iwanan man kita babalik ako yun ay dahil sayo. Tandaan mo yan Aila"

Inalis ko ang kamay niya sa baba ko at umupo paharap sakanya. " Are we still bestfriend?" at this time ako naman ang nagtanong sakanya niyan.

" I choose the word of friend."

Why that?

" Ayaw mo na talaga akong best friend? Ganon ba ako kasamang—"

" Ayaw kitang best friend. Ayaw na rin sana kitang maging kaibigan." sagot niya.

Nagulat kami parehas ng may tumulong luha sa mata ko. Sorry but I can't temp my self to not cry in front of him.

"Bakit? Dahil mas masaya silang kasama kesa saakin? Na mas maiingay sila? Na mas mahilig sila sa mga parties?"

I'm on shock when he hug's me.

" G-grey"

" Shhhh. Stupid psh. Sorry kasi ayaw na kitang maging best friend.  Hindi mo lang ba itatanong kung bakit?"

"B-bakit?" tanong ko habang naluha parin habang yakap niya ako.

" Because once you falling inlove there's no turning back to being friend" sabi niya na lalo pang hinigpitan ang yakap saakin. " I miss you" He whisper on my ear.

Nang humiwalay na siya sa yakap saakin seryoso niya akong tinitigan sa mata.

" I'm sorry"

He chuckled " Sorry san?"

" Dahil ni reject kita?"

Napatigil naman siya at nawala ang ngiti niya sa labi " Bakit nga ba?"

Nakatingin lang ako sakanya. Bakit nga ba? Hindi ko alam hay..

Ginulo niya ang buhok ko nang nakangiti " Hindi naman nakakabawas sa lalaki ang pagreject ng isang babae e. Kaya a-ayos lang"