Sans: Ben Sans, iskelet Sans. Normalde şuan insan avlamak için nöbette olmam lazım. Ama biliyor musun, ilgilenmiyorum. Herneyse. Kardeşim Pap biraz ilerde. Kendisi insan avlama HASTASIDIR. Hadi-
*Zırrrrr Zırrrr*
Ben: Pardon... Telefonum çalıyor.
Açtım. Arayan Toriel'di. Yanlışlıkla hoparlöre almıştım.
Toriel: Evladım, benim Toriel. Söylemeyi unuttum. Etrafta komik kelime şakaları yapan bir canavar görürsen ona "yaşlı hanım"dan selam söyle... İyi şanslar.
*Dıııt Dıııt*
Sans: ... Bu.. Yaşlı hanım? Onu tanıyor musun?
Ben: Ah... Evet.
Sans: Ah, öyleyse onun nasıl biri olduğunu bana anlatır mısın??
Biraz sinir olmuştum. Daha çok... Kıskanmış da olabilirim. Sans'ın Toriel'i merak etmesi pek hoşuma gitmemişti açıkçası.
Ben: Şey... Onunla uzun bir süre birlikte yaşadım. Kendisi nazik biridir. "Ve onun bir kocası var."
Sans: İyi öyleyse. Lafım yarıda kalmıştı. Hadi şu geçitimsi şeyden geç, kardom millet geçsin diye geniş yapmış galiba.
Sans pek umursamamış gibiydi. Rahatladım. Ama yalan söylediğim için kötü hissetmiştim. Gerçekten de bir kocası olup olmadığını bilmiyordum. Geçitten geçtik.
(EVET BURDA KESİYORUM FAZLA BÖLÜM OLSUN DİYE BÖLÜMLERİ BİRAZCIK KISA TUTUCAM.) (/◕ヮ◕)/
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UNDERTALE: UNDERSTARS
FanfictionTek hayali... Bir geleceğinin olmasıydı. Gündüz ve gece, insan ve canavar. Lily'nin laneti, gündüz bir insan, gece bir yaratık olmasıydı. İnsanlar onu dışladı. Hayatından nefret etmişti. ÖLMEK İSTİYORDU. Ta ki intihar etmek için Ebott Dağına çıkıp y...