BENİMLE KAL...

İyilerin Masalı

Evde ben ve şükran hanım dışında kimse yok. Fatih hakanıda alıp dışarı çıktı.
Uzun zamandır  sessizliğe bürünen şükran hanım salonda karşıma oturup beni süzmeye başladı.

-Neyi merak ediyorum hazan biliyomusun nasıl oluyoda baran seni hâla göndermedi?

Başımı öne eğip susmayı tercih ettim. Verilicek cevabım yoktu. Çok isterdim bu soruya uzun uzun cevap vermeyi ama maalesef verecek cevabım yoktu.

-Hep susuyorsun hep susuyorsun birazda konuşurmusun?
Bu eve hizmetçi değilde nasıl gelin olarak girdiğini anlatırmısın?

Susunca yine o devam etti

-O masum yüzünün altında yatan maske varya  tam olarak o maskeye baran inanıyo

Oturduğum yerden sessizce kalktım. Evet belki bu kaçmaktı. Sonunu bildiğim hikayenin sonunu duymaktan kaçıyordum. kalkıp odaya doğru giderken şükran hanım arkadan seslendi:

-Bu evden gidiceksin ama ben seni geri getirebilirim hakettiğin gibi hizmetçi olarak alabilirim seni...

~~~~~
Hava kararmıştı artık
Kaç saattir odada düşüncelere dalmıştım. Doğruydu değilmi şükran hanımın söyledikleri?
Hizmetçi, evet  bu değilmi bana yakışan buydu.

Bırak hazan hanım Fatihin sizin içinize ektiği umut tohumlarını... Ben ne zaman umut ettimki?  Neden inandırmak istedin kendini bu masala. Sen kendini masaldaki gibi prensesmi sandın? Hangi prenses hazan hanım. Babası tarafindan satılan prensesmi? Yoksa karanlığa esir olmuş prensesmi?
Bu masal  değil ve bu masalın sonunda asla iyiler kazanmıycak...

Beni düşüncelerden çıkaran Hatice teyze oldu

-Hazan kızım iyimisin

-Kusura bakma hatice teyze dalmışım. Bişeymi oldu?

-Kızım bi adam geldi seni görmek istiyomuş.

Anlamaz gözlerle Hatice teyzeye bakınca oda salona doğru baktı.

-Salonda. Ama senle ne işi var anlamadim

Mutfağa giden Hatice teyzenin arkasından baktım. Kimdi bu beni görmek için buraya gelen adam?
Salona doğru ilerledim. Sebepsizçe kalbimin sıkıştığını hissettim. Sonra onu gördüm. Arkası dönük beni bekleyeni...

Bu karşımda tanıdık alkol kokusu,nefret dolu bakışlar ve ayakta durmakta zorlanan adam...Boğazım düğümlenirken tek bir kelime çıktı ağzımdan

- Ba...Baba

Gözleri içmekten  kan çanağına dönmüş, ayakta zar zor duran adam bana gülümseyerek baktı...

-Hazan Hanım...Vay be babasının sattığı kız şimdi Arasların gelini

-Ba...baba

-Bana baba deme hazan hanım ben buraya sana babalık yapmaya gelmedim tamam mı

Tam düşücekken hemen koluna girmeye çalıştım. Ama beni geri itti

-Dokunma bana dokunma...

Umutla birkaç cümle duymak istedim

-Baba sen beni görmeyemi geldin

-Ahhh seni aptal küçük kız...Seni görmeye gelmekmi para almaya geldim ben buraya. Hâla seni sattığım fiyat bana verilmedi

Bi kaç kelime nasıl bu kadar can acıtırdı. Ağlayarak bu sarhoş adama sarılmak istedim. Bu sarhoş adamdan sadece bi kere kızım demesini bekledim. Peki ne yaşadım sarhoş ayakta duramayan bi adamın gözlerindeki   nefretten başka ne gördüm?