NİHAYET SADECE TIP

BÖLÜM 9

Uyandığımda Ateş yanımda değildi. Bende hemen kalktım. Kahvaltı çoktan hazırdı.

"Günaydın aşkım."dedim esnerken.

"Günaydın."dedi ve masaya oturdu.

"Bayağı erken kalktın herhalde ."dedim bende otururken.

"1 saat falan oldu ya. Aşkım okula aç gitmesin diye düşündüm."dedi

"Süpersin."dedim ve hızlıca kahvaltımı yaptım.

"Aşkım ben eve inip hazırlanayım sende üstünü giyin gelirsin. "Dedim ve kapıya doğru ilerledim.

"Benim derslerim iptal olmuş hayatım okula gelmem bugün."dedi.

"Aaa tamam ben gidiyorum o zaman. " Dedim ve yanağımdan öpüp çıktım.

Hazırlandım ve fakülteye gittim. Derslere girdim falan Nazlı ile sohbet ettik derken bir şekilde günü bitirdim. Eve gelmek için yola çıktım hızlı hızlı yürüyüp eve geldim ama apartmandan bağırış çağırış bir sürü ses geliyordu.

Koşarak içeri girdim sesler üst kattan geliyordu. Yukarı bir çıktım ki Ateş ve bir kız bir erkek tartışıyorlar. Ama Ateş fazlasıyla sinirliydi. Sanki gözleri yuvalarından fırlayacaktı. Kıpkırmızı olmuştu. Onu ilk defa böyle sinirli görmüştüm.

"İkinizin de ne bok yediği beni ilgilendirmiyor defolun gidin burdan!!!"diye haykıran Ateşin sesi apartmanı inletmişti.Su da kapıya çıkmıştı.Rüzgar ise birkaç dakikadır merdivenin alt başında bekliyordu.

"Bak Ateş biz hatamızı telafi etmeye geldik."diyen kıza baktım minyon bir tipi vardı ve güzeldi.

"Anlamıyor musunuz benim ne size ne de açıklamalarınıza ihtiyacım yok çekilin gidin."dedi yine bağırarak Ateş.

Bu sefer diğer çocuk devreye girdi.

"Artık şu egonu bırak ya sen hep böyleydin onu bu yüzden kaybettin ben bu yüzden kazandım ve sen hep kaybedeceksin abi."dedi

Ne Ateşin kardeşi mi!¿ Sanırım bu da o kız olmalı. Hayır ya....

"Tamam evet ben hep kaybettim hep de kaybedeceğim tamam mı artık gider misiniz? İkiniz de iğrençsiniz ve sizi görmeye tahammül edemiyorum."dedi tiksinir gibi.

Sonra çocuk kızın elini tuttu ve çekip gittiler.Ateş çoktan içeriye geçmişti bende hemen peşinden koştum.

"Ateş konuşmak ister misin?"diye sordum.

Yere çökmüştü ve ağlıyordu ben hemen gidip yanına oturdum.

"Git."

"Hayır gitmem."dedim elini tutup.

"Eninde sonunda sende beni bu hale sokacaksın yol yakınken çekil git."dedi ve elini sertçe çekti.

"Ateş saçmalama ben seni bırakmam. Asla onlar gibi olmam. Lütfen yapma bize bunu."dedim.

"Buse git."dedi sertçe artık bağırmaya başlıyordu.

"Ateş...."dedim çaresizce.

"Sana git dedim git."diye bağırınca ürktüm.

Yavaşça ayağa kalktım ve kapıdan çıktım arkamı dönüp kapıyı kapattım ama dizlerim bu kadarına dayandı sonra birden yere çöküverdim. O an hıçkırarak ağlamaya başladım. Ne olmuştu birden neden böyle olmuştu? Su koşarak yanıma geldi.

"Buse iyi misin?"diye sordu yanıma oturup.

"Ha...hayır...."dedim ağlamaktan konuşamıyordu.