Kiedy Dean wrócił do swojego pokoju ,dalej trzymał i przewracał w dłoniach dziwne ostrze , było niesamowite, dlatego był pewien, że ten będzie chciał je odzyskać.
-Okey, Dean -powiedział cicho do siebie.
- Posłuchaj , jeśli mnie słyszysz ,chciałem Ci podziękować, no wiesz za uratowanie życia , pozatym, mam coś co należy do ciebie .Pomyślałem, że chcesz to odzyskać. - Powiedział i uniósł rękę, w której trzymał sztylet.
Rzeczywiście chciał go odzyskać , Spartolił, Dean nie mógł się dowiedzieć, że Castiel istnieje ale mimo wszystko zrobiłby to drugi raz. Patrzył na Deana, który wyczekiwał na odpowiedź.
Dean siedział na łóżku z dłonią w górze kilka minut ,później położył broń obok siebie i przeczesał ręką włosy .Kiedy znów popatrzył przed siebie , zobaczył w ciemności postać, lekko się wzdrygnął , ledwo było widać jego twarz , po chwili zrobił kilka kroków wyłaniając się z ciemności, stanął tak, że światło księżyca idealnie padało na jego płaszcz. Dean patrzył w jego niebieskie oczy które o dziwo były bardzo dobrze widoczne.
-Kim jesteś? I czego ode mnie chcesz? -powiedział kiedy zaczynało robić się niezręcznie.
-Niczego od ciebie nie chce, nie musisz się mnie obawiać
Dean słysząc jego niski głos, poczuł jak przeszły po nim ciarki.
-Nie boję się ciebie ,jestem Łowcą niczego się nie boję.
-Każdy się czegoś boi Dean, ty nie jesteś wyjątkiem. Boisz się stracić brata, boisz się że nie będziesz w stanie go ochronić że umrze a ty zostaniesz sam.
-Kim jesteś do cholery!
-Jestem Aniołem Pana i to ja wyciągnąłem cie z piekła .-powiedział Castiel dalej patrząc mu w oczy.
-Nie to nie możliwe, Anioły nie istnieją.
-To twój problem Dean , brak wiary.
Chwilę później Dean usłyszał grzmot, a później błysk, który rozświetlił cały pokój ukazując wielkie czarne skrzydła, były piękne, trwało to może kilka sekund ale dla Deana była to wieczność. Anioły istnieją? To znaczy żeBógistnieje? To niemożliwe.
-Jak się nazywasz ?-Może i było to głupie pytanie po tym co zobaczył, ale chciał to wiedzieć.
-Jestem Castiel.
-Dean Winchester.
-Wiem -powiedział Castiel , a Dean lekko się uśmiechnął i pokrecił głową
-No tak.
Patrzyli się na siebie dłuższą chwilę , to musiało wyglądać dziwnie, Po chwili Dean przypomniał sobie o broni, sięgnął po nią , wstał i obrócił ja tępą końcówką w stronę Anioła.
-To należy do ciebie -powiedział i wyciągnął rękę ze sztyletem.
Castiel spoglądał to na sztylet , to na Deana , dopiero po chwili wyciągnął rękę, wziął broń i sprawnie obrócił ją chowając do rękawa. Spoglądnął w oczy Deana i obruócił się.
-Cas zaczekaj.
-Spokojnie Dean jeszcze się spotkamy- powiedział i zniknął przy dźwięku trzepoczących skrzydeł.
Dean chwilę stał w bezruchu próbując ogarnąć co tu się właściwie stało
Cas zaczekaj
-Czy ja właśnie zdrobniłem imię cholernego Anioła pańskiego?! Zdecydowanie muszę się napić.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
