' Ξύπνα. Δεν πρέπει να κοιμάσαι άλλο '
Πήρα μία βαθιά ανάσα και μπήκα μέσα στην καφετέρια. Ήμουν αποφασισμένη να μη τους πω τίποτα. Καλύτερα έτσι.
Έψαξα με τα μάτια μου ώσπου σε ένα τραπέζι εντόπισα την Kathryn μαζί με τον Brian. Τους πλησίασα και μόλις η Kathryn με πήρε είδηση σηκώθηκε και με αγκάλιασε.
" Mel μου " είπε και γέλασα.
" Γεια σας παιδιά " είπα και μετά την αγκαλιά κάθισα στην άδεια καρέκλα.
" Τι κάνεις? Που ήσουν. Είδα το γράμμα μου που έλεγε ότι θα λείπεις μερικές μέρες " είπε η Kathryn και ξερόβηξα.
" Ναι αλλά τελικά το μετάνιωσα. Τι κάνετε εσείς? " ρώτησα ώστε να αλλάξω κουβέντα.
" Εδώ μωρέ, ηρεμία " είπε ο Brian.
" Θες κάτι να πιεις? " με ρώτησε η Kath και κούνησα αρνητικά το κεφάλι μου.
Ξύπνα. Ξύπνα Melinda. Ξύπνα δεν πρέπει να κοιμάσαι άλλο.
" Μμμμ " μούγκρισα ενοχλημένη και έπιασα το κεφάλι μου.
" Όλα καλά? " ρώτησε ο Brian και η Kathryn με κοίταξε ανήσυχα.
" Όχι και τόσο, γαμώτο " είπα και έτριψα τους κροτάφους μου.
" Τι συμβαίνει. Μίλα " είπε η Kathryn και ξεροκατάπια.
" Απλά.. Πφ.. Απλά ακούω μία φωνή μέσα στο κεφάλι μου. " είπα και η Kath ίσιωσε το κορμί της καθώς ο Brian ξερόβηξε.
" Τι..Τι φωνή? " είπε η Kath και αναστέναξα.
" Μου λέει να ξυπνήσω. Ότι δεν πρέπει να κοιμάμαι άλλο " είπα και τους κοίταξα. Αλληλοκοιτάχτηκαν και μετά με κοίταξαν.
Τέλεια.
' Ξύπνα! Δεν πρέπει να κοιμάσαι άλλο! '
Κούνησα απότομα το κεφάλι μου. Νιώθω σαν τρελή. Γαμώτο, τι φωνή είναι αυτή? Γιατί πρέπει να ξυπνήσω. Τι στο καλό?
" Εμ.. Mel μου.. Μήπως πρέπει να πας σε κάποιο ψυχολόγο? " με ρώτησε η Kathryn και την κοίταξα άγρια.
" Πας καλά? Για κανέναν λόγο. Θα φύγει " είπα και έτριψα το μέτωπο μου.
" Μήπως είσαι όντως τρελή? " με ρώτησε ο Brian και η Kathryn του έχωσε μία αγκωνιά καθώς εγώ τον κοίταξα άγρια.
" Καλά ντε! Μια κουβέντα είπα " είπε γελώντας και ήπιε λίγο από τον καφέ του.
" Με λες τρελή αν δε το έχεις καταλάβει " είπα και στριφογύρισε τα μάτια του.
