pErpEriŞanIm

51 4 1
                                    

Az bir zamanım kalmıştı.
Nefes almak için.
Doğan günü görüp güneşin batışını izlemek.
Yağmurda birdaha asla ıslanamayacak saçlarımı.
Şimsekler çakan göğe savurdum bugece.
Sırılsıklam dönerken eve titredi yüregım.
Bir gök ağladı bir de gözyaşım benim.
Unutmuşum yaz sıcağı nasil yakar teni .
Ayaz nasıl üşütür.
Bilirmisin ağlarım ben.
En çok şiir okurken titrer sesim.
Bir gün bir yerlerde anılacaksa da ismim şiir olsun derim.
Yine melankolik hallerdeyim.
Belki bu gece son nefesim.
Belki sesini duyamayacagım bir daha
Yada sesimi duyamayacak bir kucak sevdiklerim.
Yine ağrılarım var bu gece.
Bazen dayanılmaz oluyor.
Tahammulsuzum rabbim.
En çokta hani varya yürek pınarım o sızarken ince ince sızlar içten içe.
Ölüm kokar yağmur sonrası toprak.
Perperişan ruhum .
Belki son nefesim bu gece.
Uyuyup uyanamamak...

MEVSİM HAZAN ✔🌟AYBİKE TUNAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin