"Bazen ne kadar kötü olabilir diye düşündüğümüz zamanlar da, karşımıza en kötüsünü getirip koyardı hayat. Ve ben o gün her şeyin iyisini dilerken, sen girdin hayatıma, Min Yoon Gi. Her şeyin iyisi misin, kötüsü müsün bilmiyordum ama, hayatım şimdide...
"Günaydın arkadaşlar. Danslarınıza çalıştınız mı? 2 gün sonra tüm okulun önünde performans sergileyeceksiniz." "Evet hocam hazırız." "Aynen hocam." "Pekala. Hwa Young sen hala solo dans yapmakta ısrarcı mısın? Grubunu bırakmakta?" "Evet hocam." "Peki, ısrar etmeyeceğim. Umarım hepiniz için iyi olur. Şimdilik bu kadar. Derslerinize gidebilirsiniz." "Teşekkürler hocam."
Hepimiz eşyalarımızı almış, erkekler ve kızlar olmak üzere soyunma odalarına ayrılırken Chin Mae beni kolumdan tutmuş ve kenarıya çekmişti.
"Neden yaptın bunu?" "Solo çalışmak istediğim için olabilir mi?" "Hwa Young yapma tanrı aşkına başından beri grup aşkından, grup gücünden bahseden tek kişisin. Hiç birimiz senin kadar buraya gelebileceğimize inanmadık, yalan mı?" "Doğru ama hesaba katmadığın, katmadığınız birşey var. En başından beri o şeylerden bahsetsem de içimde bir yerlerde hep ünlü olduğum zaman solo çıkış yapmak vardı." "Ama Hwa-" "Neyi zorluyorsun Chin Mae. Hwa Young tercihini solo çalışmaktan yana kullandı. Bırakta istediği gibi yapsın. Kimse zorla bir yerelere gelmez. Bizim de gelmediğimiz gibi. Hadi gidelim akşama pratik yapacağız."
Shin Rae Chin Mae'yi de alıp giderken sadece arkalarından çaresizce bakakalmıştım.
Hastalığım şu son 1 Hafta içerisinde adım adım daha da ilerliyordu. Evde sıklıkla bayıldığım oluyordu. Şanslıydım ki annem her animda yanımdaydı.
Bir an önce okulun bitmesi için dua ediyordum. Bitmesi ve tedaviye gitmek için.
Solo çalışmak istememin nedeni de buydu zaten. Eğer grup olarak çalışma yapsaydık bayılabilirdim ve kendim dahil grubumda ki diğer kişileri de tehlikeye atardım.
Shin Rae, Chin Mae, Dae Hyun. Onlara çok şey borçluydum. Benim sadece bir bayılmam yüzünden onları sevmedikleri bir grupla birleştiremezdim.
Eğer bayılacaksam bunu kendi başıma yaparken bayılmak isterdim. Ki bayılırsam teknik olarak diskalifiye olacaktım ve sadece 2 grup arasında seçme yapılacaktı. ***
Eve geldiğimde kapıdan itibaren evin içini saran yemek kokuları burnumun direklerini sızlatacak kadar güzel kokuyordu.
"Anne ben geldim."
Anneme seslenip odama çıkarken annem arkamdan gelmiş ve bir süre beni izlemişti.
"Ne o? 1 hafta da özlemini gideremedin mi?" "Ahah, giderdim canım giderdim de, odana çık ve düzgün birşeyler giy. Misafirimiz var." "Bende diyordum ki annem neden durup dururken yemek yapsın." "Hadi hadi çok konuşma." "Misafirimiz önemli mi? Ona göre giyineceğim de." "Bir nevi."
Kafamı sallayıp odama çıktım ve misafirimize uygyn hemen düzgün kıyafetler çıkartarak yatağımın üzerine koydum.
Krem rengi bir gömlek ve dantelli pembeye çalan bir renk etek giydikten sonra saçlarımı olduğu gibi bırakmıştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
