Sen anlat karadeniz

Her baktığında kapılmak

Nefes'ten;
Bal rengi gözlerini yeşillerime dikmişti
o bakışa vurulmuştum.
Gözlerinde acı,hüzün ve umut vardı. Gülüşü yüreğime işlerken yarını düşünmeden edemiyordum.

Demek sevdiğime kavuşuyordum ha?

Hep hayal ettiğim bir mutluluğa,huzura kavuşuyordum ha?

Ama yinede ben onun kadını olabilecek miydim?

Ona yetebilir miydim?

Geçmişimi unutabilecek miydim?

"Tahir."

"Efendum?"

"Beni gelinlikle görmek ister miydin?"

"İsterdum,ama bu sana acı veriysa olmasada olur derdum."

"Ben üzgünüm. Sana bunları yaşatmak istemezdim."

"Nefes,bağa bak!"

Gözlerimi anılarımda kaybolduğum yerden indirip vurulduğum bakışlara yönelttim.

Tarifini sorsalar;her baktığımda ilk defa görüyormuşum gibi, az kalsın ölüyormuşum gibi...
(Bu söz benim değildir. İnstagram'da buldum. Çok beğendim. Paylaşmak istedim.)
Yüzümü huzur bulduğum avuçları arasına aldı.

"Başkasınun yaptuğu şeyin özür dilemesi sağa mı kaldi?"

"Sekiz yıldır o işkencelere,tecavüze;dayanması ve ağlaması bana kaldı."

15 yaşımda bir zalim tarafından kirletilmiştim. İşte ben o gün öldüm.

Kalbimi hüzün kapladı,umudumu acılarım aldı. Banada bir tek ağlamak kaldı...

"Ula,ula ha bu herif sağa dokunacak,seni döveceki,ha bağa da saburu düşecek emi?!"

"Ula yaşattuklarınun aynısunu çekmek yerune,cefasınu bu mazlum sefasınu bu zalum çekecek,vede delu Tahir dellenmiyecek!,ula hay ben böyle işi anasını s*keyim!"

"Tahir bak yol yakınken vazgeçersen anlarım."

"Nefes bak ikimizun derdu de çok benum başuma yeni yeni icatlar çıkarma!"

Uzun zamandır Tahir'in içindeki hödük nerde kaldı diyidum!

Diyidum mu?

Ne diyorum ben ya?,kendine gel Nefes Kaleli!

Ne Nefes Kaleli mi?

Ben iyice havaya girdim,eyvah!

Dudaklarımı ısırmaya başladım.

"Tahir,hadi eve gidelim."

"Heh doğru bişey dedun sonunda."

"Ha yani kedi olalu bir fare tuttun diyisın?"

"Hee,diyirım. Hayde!"

Yüzümüzde asılı kalan bir gülümsemeyle arabanın yolunu tuttuk.

Evet hayat herkes için zordu. Ama bu hayatta gülümsemekte zor değildi...