Nefes,yıllarca acılara katlanan bir kız. Şimdi ona bir ses olman gerekirken sen ona aşık olamazssın. Bu aşkın sonu yok Tahir. Kafan delidir. Deli düşünür, kanım deli akar ama bu neyin sevdasıdır? Kız dayak yemiş. Yıllarca denize hasretmiş. Aşkı nasıl kaldırsın? Benim aşkımda delidir. Bilmez,anlamaz. Onu severken Vedat'ı aklına getirirsem,onu severken korkutursam? Ben düşünürken Nefes kendini geri çekti. Ceketin fermuranını çekip güverteye yaslandı. "Ula düşecesun sarkma!" Dedim. Ona baktım. Kuğ gibiydi. Mazlum bir kuğ. Yaşadıkları ona mazlum olduğunu bildirsede o kendini Mavi tüylü geyik olarak görüyordu. Güçlüydü.
Yılların acısına dayanmıştı. Yaradan Rabbim ona benim kapımı açmıştı.
Onun rızası olmadan bu aşkta olamazdı. Önce onun rızası olacaktı. "Tahir,ben üşüdüm. Yiğit'in yanına gidiyorum." dedi. Ona dalmıştım. Cevabımı bekliyordu. "Ha şey tamam bende geleyrum."Dedim. Yürümeye başladık."Tahir abi!!!" diyip bana sarıldı Yiğit. "Aslanum." Nefes'e baktım. Gülüyordu. Bende güldüm.
O benim yarimdi. O benim Nefes'imdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen anlat karadeniz
Fiksi PenggemarYıllardır acı ve göz yaşları arasında boğulmuştum. Keşke boğulmakla kalabilseydim. O eve hayallerimi ve çocukluğumu gömmüş,başkalarının günahları bedenime yüklenmişti. Hayatta kaldım,oğlum için.Benim dünya tatlım, sanki cehennemdeki tek cennet köşem...
