"Demek küçük bir kız olmaktan sıkıldın öyle mi?"İyice yaklaşıyordu. Ellerini okul eteğimin açıkta bıraktığı çıplak bacaklarıma getirmişti.
"Ne yapıyorsun bırak beni!"
Söylediklerimi umursamıyordu.
"Madem büyümeyi bu kadar çok istiyorsun o zaman seninle büyüklerin oynadığı eğlenceli bir oyun oynayacağız."
Elleri saçlarımın arasında dolanıyordu. Yine aynı şeyi yapıyordu aslında hiçbir şey yapmadan canımı acıtıyordu!
"Canımı acıtıyorsun bırak!"
Ilık nefesi yüzümü okşayan adam sevgiden yoksun bir ifadenin ele geçirdiği vahşetle hissizce konuşuyordu.
"Soyun!"
Söylediklerine ve yaptıklarına inanamıyordum. Barlas bu kadarını da yapmazdı değil mi? İstemediğim halde istemediğim bir yerde bana zorla dokunmazdı değil mi?
Elleri saçlarımın arasında dolanmaya devam ediyordu.
"Sana soyun dedim!"
Sesindeki histen arınmış bir canavarı besleyen o vahşet o kadar belirgindi ki...
Siyah gözlerim yavaştan yaşarmaya başlamışlardı. Karşımdaki adam benim barlasım olamazdı.
Yüzüme bakmaya bile kıyamadığını söyleyen adam mıydı bana bunları yapan?
Söylediklerimi ve hissettiklerimi önemsemediğini hissettiren Barlas arabadan inmişti. Bedenimi kolumdan tutarak kendisiyle beraber sürüklemeye başlamıştı.
Eve gelmiştik. Sanki cansız bir eşyaymışım gibi beni peşinde sürüklemeye devam ediyordu. Yatak odasına geldiğimizde kapıyı açmış ve peşinde sürüklenmekten yorulan bedenimi yatağın üzerine doğru fırlatmıştı.
"Sana soyun dedim!"
İlkel bir vahşetin ele geçirdiği ses tonu acımasızca kulaklarımda yankılanıyordu. Bu muydu bizim aşkımız sonu.
Böyle mi olacaktı.
Böyle mi bitecekti?İstemediğim halde dokunursa ikimizde biliyorduk ki bitecekti.
Korku dolu gözlerle bakıyordum karşımdaki histen yoksunlaşmış adama. Burnumdaki o lanet olasıca sızı giderek şiddetleniyordu.
O an ağlama isteğimi bütün gücümle bastırmak istememe rağmen gözlerimdeki aciz damlalar düştü düşecekti. Dudaklarım titriyordu.
Hala inanamıyordum karşımdaki adam Barlas mıydı gerçekten de?
Üzerindeki kırmızı tişörtü hızlıca üzerinden çıkarıp atan adam yatakta üzerime doğru gelmeye başlamıştı.
Kurt ile kuzu av ile avcı olmuştuk bir ânda. Dudakları boynumu emmeye başlamıştı. Elleri bacaklarımdaki çıplaklığı okşuyordu.
Barlas delirmiş gibiydi. Onu daha önce hiç bu kadar öfkeli ve kontrolünü kaybetmiş bir halde görmemiştim. Barlası üzerimden itmek için ne kadar uğraşsam da bunu başarmam imkânsız gibi birşeydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Arı Kovanı #wattys2023
Teen FictionSaçlarının tellerine ölümü astığını bildiğiniz bir kadını sevmek intihardı. Siyah gözlerinin içerisinde gördüğüm ceset bir adamı felakete sürüklüyordu. Kadın adamın felaketiydi. Zemheri kışın koynunda göğsüne bastırdıgı köz, boynuna geçirdiği ipti...