crazy to love you

2

Günleri genellikle aynı geçiyordu. Sürekli birbirlerine laf sokuyorlardı. Ya da birbirlerini sinir etmek için her yolu deniyorlardı. Ve Louis okula gitmiyordu. Tam anlamıyla tüm gün evdeydi.

Şu anda ise Harry'nin karşısında durmuş bitirmiş olduğu içeceğinden pipetiyle iki saattir tuhaf sesler çıkartıyordu. Sırf Harry'nın böyle şeylere gıcık olduğunu bildiği için. Üstelik bunu yaparken onun gözlerinin içine bakıyordu ve böyle zamanlarda hep aralarında hangisinin bakışlarını önce kaçıracağı ile ilgili bir rekabet olurdu. O sırada Zayn bu gerilim dolu anı bölmek için elinden geleni yapardı.

"Bugün okula geliyor musun Louis?" Louis bakışlarını Zayn'e çevirmişti. Harry içinden bu küçük zaferi kutlamıştı.

"Kendimi pek iyi hissetmiyorum aslında."

Harry gözlerini devirdi. Evet,neredeyse bir haftadır kendini iyi hissetmiyordu. Görünen oydu ki sene sonuna kadar kendini iyi hissetmeyecekti ve burada bulunmasının tek amacı Harry'nin huzurunu sabote etmek olacaktı.

"Emin misin? Bana sadece hazır hissetmiyorsun gibi geliyor."diye cevapladı onu Zayn. Louis siniri bozulmuş gibi duruyordu.

"Ne fark eder?"

Böylece yine o gün evde kalan tek kişi Louis'ydi.

Harry akşam eve geldiğinde ise Louis salonun ortasındaki koltukta oturuyordu ve Harry'nin geldiğini görünce belli belirsiz sırıtmıştı. Bu tek bir şeyi işaret ederdi. Harry odasına çıktığı gibi kapıyı çarparak aşağıya indi.

"Odamı boyamışsın."

Louis kafasını ona doğru çevirdi ve yüzüne şeytani tonda masum bir gülümseme yayıldı. "Evet,beğendin mi?"

"Aslında çok beğendim."diye karşılık verdi Harry. "Odamın rengini ne zamandan beri tam da bu renk yapmak istiyordum. Beni zahmetten kurtardığın için teşekkürler."

"Hah!"dedi Louis küçümseyici bir şekilde kaşlarını kaldırarak baktıktan sonra konuştu. "İyi ki meslek seçimin oyunculuk değilmiş. Çünkü onda resimden bile daha kötüymüşsün." Sürekli bunu yapıyordu. Harry'nin zayıf noktasının resim olduğunu bildiği için sürekli bu konunun üstüne basıyordu.

"Sadece sana göre."Harry bu sefer gerçekten sinirlenmişti. "En azından ben bir şeyler yapmaktan korkup bütün gün evde kalmıyorum." Neyseki Louis'nin yüzünü görmüyordu çünkü böylece belki birazcık suçluluk hissedebilirdi. Gerçi onun yapacağı tek şey başka sinir bozucu bir şey söylemek ve suçluluğunu anında yok etmek olurdu.

Harry odasına geri döndüğünde orada kalmak zor olmuştu çünkü odası sıkıcı bir krem rengine boyanmıştı ve her baktığında siniri bozuluyordu. Tıpkı aşağıdan kaldırmak zorunda kaldığı için dolabının önündeki yerde bir yığın oluşturmuş tabloları gibi. Bir süre sonra acıkınca aşağıya inmek zorunda kaldı. Oraya gittiği her seferde Louis'nin orada olmaması için içinden dua eder ve sonunda Louis hep orada olurdu.

Derin bir nefes aldı. Hayır,bunu yapmayacaktı. "Kendime bir şeyler hazırlıyorum. Sen de ister misin?" Ne yazık ki bunu yapmıştı.

Mutfak salonla birleşikti ama arada kalan kısa duvar yüzünden onu göremiyordu. Louis'nin "Hayır,teşekkürler."dediğini duymuştu. En azından teşekkür etmeyi biliyordu.

Hazırladığı sandviçi en kısa zamanda yemeye çalıştı. Böylece hemen odasına çekilebilecekti. Bir dakika,ondan neden bu kadar çekiniyordu ki? Olabildiğince yavaş yiyecekti ve Louis'nin hiçbir anlamda ona bir şeyler konusunda engel olmasına izin vermeyecekti.

Bitirdiğinde Louis'nin yanına Zayn'in nerede olduğunu sormak için gitmişti. Garip olan şey Louis'nin önündeki masada bir şarap şişesi olduğuydu.