Chapter 26: Serenade

213 7 7
                                        

- Vera's POV -

Nagdaan ang weekend pero hindi man lang ako tinawagan o tinext ng siraulong lalaking yon. Akala ko ba papatunayan nyang mahal nya ako.

'Liligawan kita sagutin mo man ako o hindi... papatunayan kong gusto kita'

Yung eyebag ko naging eye maleta na. Sa tuwing pipikit ako nakikita ko ang mukha nya o kaya parang sirang plakang paulit ulit sa tenga ko ang mga sinabi nya lahat naman kasi nang nanligaw sa akin sya lang ang nag sabi nyan!!!

'Liligawan kita sagutin mo man ako o hindi... papatunayan kong gusto kita'

'Liligawan kita sagutin mo man ako o hindi... papatunayan kong gusto kita'

'Liligawan kita sagutin mo man ako o hindi... papatunayan kong gusto kita'

'Liligawan kita sagutin mo man ako o hindi... papatunayan kong gusto kita'

'Liligawan kita sagutin mo man ako o hindi... papatunayan kong gusto kita'

'Liligawan kita sagutin mo man ako o hindi... papatunayan kong gusto kita'

'Liligawan kita sagutin mo man ako o hindi... papatunayan kong gusto kita'

'Liligawan kita sagutin mo man ako o hindi... papatunayan kong gusto kita'

'Liligawan kita sagutin mo man ako o hindi... papatunayan kong gusto kita'

'Liligawan kita sagutin mo man ako o hindi... papatunayan kong gusto kita'

'Liligawan kita sagutin mo man ako o hindi... papatunayan kong gusto kita'

Akala ko ba papatunayan mo? Nasaan ka ngayon ha. Hindi talaga mapapagkatiwalaan ang mga lalaki mga paasa... text at tawag wala.

The heck bakit ba kasi ako umasa? Kasalanan ko din.  T___T

"No kasalanan nya paasa sya."

"Hey sweety sino ba kausap mo jan ? Lumalamig na yang pagkain sa harap mo" sabi ni momsky, nasabi ko pala ng malakas. Vera umayos ka nga daig mo pa baliw.

"Ang laki naman yata ng eyebags mo? Nag movie marathon ka na naman ba?" tanong ni momsky

"hahaha yes momsky" palusot ko. Yan parati ang palusot ko ang pagmomovie marathon. Ang laki kaya ng eyebags ko malamang magtataka si momsky kung bakit, alangan namang sabihin kong di ako makatulog dahil sa hinayupak na Khei na yun, I mean MR.KILLER. Kulang ako sa tulog kaya lutang ang utak ko.

"Momsky pasok na ko" paalam ko kay momsky sabay halik sa pisngi nya

"Kakaunti pa lang ang nakain mo" sabi ni momsky

"Busog pa ko momsky"

~~~~

Pagpasok ko sa classroom si Ken agad ang bumungad sa akin. Lumakad lakad sya paikot sa akin... nakaka hilo kanina pa sya ikot ng ikot.

"What?" tanong ko kay Ken, may dumi ba ako sa mukha kung makatingin parang tanga.

"Sister ano nangyari sa mata mo parang kang racoon... ay panda na lang pala mas cute. Tinalo mo pa ang nasapak at nagkablackeye jan sa eyebag mo, uso ang tulog teh!!" salubong ni Ken sa akin

"Halata ba? Ang pagit ko ba?" tanong ko sa kanya

"wit, pangit na pangit. Tinalo mo pa aking lola mukha kang tanders jan sa itsura mo"

"Bakla uupakan kita jan, sumagot ka nga ng maayos" sabi ko sa kanya

"Sungit mo naman sister, sinagot ko lang naman yung tanong mo" sagot nya. umarte pa sya na kunwaring natatakot

UnexpectedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon