"La la la la! La!" ewan ko ba kung bakit ang saya saya ko ngayon. Siguro maganda lang ang gising ko. Sabado ngayon kaya may time akong magpahinga. Nasa garden nga pala kami ni Snow, pusa ko nga pala kung di ko pa naikukwento regalo sya sakin ni tol Yrvin nung graduation nung elementary.
"Meow"
"Gutom ka na ba? Ha snow cute cute mo talaga"
"Di dutz"
"Wait lang snow my ng text sa akin"
*message from mr.killer*
"Punta ka sa condo ko."
Pinihit ko yung knob at pumasok na ako sa condo ni mr.Killer at pag pasok ko bumulaga sa mata ko ang...
Bakit ang dilim >_____<
Wala ako makita.
"Excuse me. Bakit ang dilim? Wala ako makita pwede bang buksan yung ilaw" sabi ko doon sa loob baka may tao eh. Baka may surprise lang sila sa akin, malay natin ganun nga.
"Cough! Cough! Cough!"
"Hello my tao ba jan" sigaw ko
*silence*
"Mao.. Kyle.. Nile. Nandito ba kayo?" sigaw ko
Wala naman yata sila dito. Anong trip na naman ba ito. TT____TT
"Cough! Cough!"
"Ano ba? Di na nakakatuwa."sabi ko. Asan ba yung switch ng ilaw ang dilim
"Cough! Cough!"
Ano yun multo ba yun?
"Mag salita ka naman. Minumulto na ba ako, bahala ka uuwi na ko!!" sigaw ko. Bigla na lang nag open yung makapal na kurtina at napuno ng liwanag ang buong kwarto. Nakakasilaw! Lumakad ako ng ilang hakbang dahil nahilo ako sa biglang pagliwanag ng paligid.
"Waaaah" napahiyaw ako bigla
"Huy patay ka na ba? Bakit nanjan ka sa sahig" tanong ko sa kanya pero di pa din sya umiimik. Sinundot sundot ko ang pisngi nya pero wala pa din. Hindi na sya gumagalaw. Nakahiga lang saya sa sahig.
"Huy buhay ka paba?"
"Mag salita ka naman" sabi ko, teary eyed na ako. Ayoko kasi makakita ng bangkay. TT__TT
"Cough!!! Cough!!!"
"Buhay ka pa pala. *sniff* Akala ko patay kana *sniff*" sabi ko naiyak na talaga ako. Asar naman to tinakot ako, akala ko patay na talaga sya.
"Cough!!! Cough!!!"
Ngayon ko lang napansin na maiinit sya. Buhay pa nga siya. May sakit sya kasi sobrang init nya. Bakit nasa sahig sya. Bakit nandito sya sa sala?
"Kaya mo bang tumayo?" tanong ko sa kanya, hindi sya sumagot.
"Bakit ba kasi nandito ka sa sala dapat nasa kwarto mo ikaw kung may sakit ka at nagpapahinga." sabi ko
Tinulungan ko syang tumayo at inilagay ko yung braso nya sa balikat ko yung parang naka akbay siya sakin basta ganun. Inalalayan ko sya lumakad... super init nya ramdam na ramdam ko.
Nakaka ilang hakbang palang kami pero GOSH!!! Ang bigat nya, hirap naman nito. Isang pagkakamali lang at tiyak babagsak kami.
"Saan ba yung kwarto mo" tanong ko
Pero hindi sya nag salita. Itinuro lang nya kung saan. Naalala ko tuloy si Geibriel sa kanya, na miss ko tuloy yung mga bata doon.
"Cough!!! Cough!!!"
"Cough!!! Cough!!!"
Ubo naman ng ubo to baka mahawa na ko.
"Konti nalang... wag ka ngang malikot" sabi ko
BINABASA MO ANG
Unexpected
Novela JuvenilGorgeous Vera H. Becum isang babaeng ayaw madikit at makihalubilo sa mga lalaki dahil sa kanyang pinagdaanan habang siya ay lumalaki. Ngunit nagbago ang lahat ng makilala nya ang isang lalaking muntik ng makapatay sa kanya. Maari bang baguhin ng isa...
