Royalty 1: Duchess

Chapter 10: Welcome celebration

Tinignan ako ng masama ni Richard, mahina ko siyang tinawanan at prenteng umupo.

"Don't worry, Richard. Atleast nakabawi kana sa kapatid mo diba?"

Nagtiim bagang siya, "I trusted you, duchess" tinaas ko naman ang magkabilang kamay ko

"hold on, it is not my fault that you trusted me. That's your fault"

"Bakit ba pati 'to kukunin mo? Walang kinalaman ang kapatid ko sa eskwelahan na 'to"

I crossed my arms, "isang taon akong namalagi dito, sa tingin mo ba hindi ko napapansin ang nangyayari dito"

Napatigil siya kaya't nagsalita ako muli, "you are the owner, pero wala kang pakialam sa mga empleyado at estudyante mo. The facilities here are worst, even the education. Kung hindi lang 'to, tuition free hindi naman 'to papasukan ng ibang estudyante." Tinuro ko ang mga bagay na nakapalibot sa opisina niya

"You might be good unlike first but you are bad in handling things, Richard. You keep ordering your employees without asking their opinions and that's bullshit"

"Wala kang alam, duchess." Mariin na aniya

Natawa naman ako muli, "walang alam?" tumayo na ako sa kinauupuan ko at tinignan siya ng mabuti

"At the age of 16, I handled my clan's businesses, Richard. That's plural and it means hindi lang isa. Kaya alam ko kung ano ang mali sa paghahandle mo sa eskwelahan na 'to."

That's true, 16 palang ako ay hinayaan na ako nila mom na asikasuhin ang mga business namin para daw matuto ako sa murang edad ko at hindi ako mahirapan pagdating ng araw. And at the age of 18, the title being the duchess was transferred to me. Kami na kabilang sa royalty, hindi kami sabay sabay pumasok as part of the royalty. It was according to our parent's decision and age. Nauna sila Lady, Queen, Empress noong 21 years old siya which is 6-4 years ago. At sumunod na kami nila Countess at Princess. Sabay kami naging parte ng royalty ni Empress habang last year lang naging parte si Princess dahil kaka-18 lang niya.

"Don't worry, nasa mabuting kamay naman mapupunta ang eskwelahan na tinaguyod mo ng ilang dekada"

"you are the worst, duchess"

Natawa bigla si queen na naglalakad kanina pa, hindi siya mapakali dahil hindi naman siya sa sanay sa lugar na 'to.

"hindi mo pa nakikita kung ano ang worst kay duchess, old man"

"at sino naman 'to?"

"hindi mo ko kilala? Seriously?" at tumingin pa sa'kin si queen, mahina naman ako umiling

Hinawakan ni queen ang sentido niya at hinimas ito ng bahagya. "kailangan ko ba ibalita sa buong mundo ang pangalan ko? Tangina, bakit konti lang ang nakakilala sa'kin? I am the fucking queen of the royalty, goodness!"

I chuckled softly, "hindi ka lang kasi masyadong nagssocialize, queen"

"q-queen? Ava Celestine E-Evans? Yung a-anak ni Hestia—" tinignan siya ng masama agad ni queen, uh-oh—wrong move, Richard

"fucking shut up, old man. She's not my freakin' mother!" Singhal sakaniya ni queen

Napalunok naman si Richard at nag-sorry. Ngumiti muli si queen na para bang walang nangyari. Jeez, her mood swings are scary.

Tumingin sa'kin si queen, "hindi pa ba tayo aalis? I'm not comfortable here" at kinakati niya ang kaniyang balikat

"aalis na kami, see you around" sabi ko kay Richard na tahimik na nakaupo sa swivel chair nito

"pagbabayaran mo 'to, duchess"

"huwag mo ng ituloy ang paghihiganti mo sa'kin at baka magkita kayo ng kapatid mo nang wala sa oras" at naglakad na kami ni queen palabas ng opisina niya