Bölüm 14

2.8K 135 14
                                    

Havanın sıcaklığının bunaltmasıyla birlikte bide şu kamp işi çıkması çok sinir bozucuydu.Sanki başımıza gelenler çok normalmiş gibi birde bizi kampa götürüyorlar.

Sı-kı-cııııı...

Sınıfa doğru yürürken zilin çalmasıyla irkildim.Adımlarımı eskisinden daha hızlandırmaya başladım.Çünkü bugün matematik dersi vardı ve ben o hocayla yüz göz olmak istemiyordum. Tam sınıf kapısını açmaya yönelirken omzumdaki eli hissetmem bir oldu. Arkamı döndüğümde malesef Edward la karşılaştım.
-Buyrun hocam diyebildim.
-Mia seninle bir konu hakkında konuşmam lazım.Kamp akşamı konuşucaz.Beni saat 8 de ormanda bekle ben seni bulurum.
Biraz düşündükten sonra kabul edip etmemek arasında kaldım çünkü fazla yakındık.Araya mesafe koymam gerekiyordu.Ciddi bir ses tonuyla
-Hocam ne söylücekseniz şimdi söylermisiniz.Akşam benim için uygun bir zaman değil.
Yüzü tuhaf bir şekil aldı.
-Neden? Bir sorun mu var? Kafamı başka bir yere çevirerek
-Yani. Sanki biraz fazla şeymi...
-Tamam. Tamam sen bugün ters tarafından kalkmışsın heralde. Ciddi bir konu olmasa çağırmam.Sonuçta sen benim öğrencimsin. Cevap vermeden sadece başımla onayladım.
-Ben beklicem. Hadi sınıfına gir.
-Peki hocam.
Sınıfa girdiğimde yüzüm yerdeydi.Çünkü hocam beni yanlış anlamıştı. Ya da ben öyle sandım. İçimde bir ağırlık oturmuştu.
Sırama geçtim ve Edward hocanın(artık içimdende olsa öğretnenim sonuçta ismiyle hitap edemem) girdiğini duydum hepimiz kalktıktan sonra selamımızı verdik ve ders başlamıştı.Ders boyunca gözü gözümden inmiyen hoca şimdi bir kere bana bakmadı. Kesin yanlış anladı. İçimdeki bu düşüncelerle dersin bittiğini nasıl anlamadan zil çalmıştı bile. Tam ayağa kalkmamla hocoyla göz göze geldik. Konuşmak ister gibiydi. Dışarıya gel gibi işaret verdi ve gitti. Bende kapıya doğru peşinde gidicekken William'ın beni kendine çekmesi bir oldu.
-Ne yapıyorsun? Bıraksana beni.
-Tamam yaa sinirlenme hemen dedi ve bir adım geriye uzaklaştı.
-Nereye gidiyorsun dedi. Biraz düşündükten sonra ona söylememeyi karar verdim.
-İşim var sonra konuşuruz dedim ve arkama bakmadan hızlıca sınıftan çıktım.

Nedense kalbim küt küt atıyor heycandan fırlıcakmış gibi hissediyordum.Bu saçma duyguları bir yana bırakıp hocamın yanına gittim. Boş bir sınıfta beni bekliyordu.
-Merhaba hocam diyebildim soluk soluğa.
-Merhaba dedi. Biraz sessizlikten sonra konuşmaya başladı.
-Sabahki söylediğin şeyler kafama takıldı dedi yüzüme bakmadan.
-Sanırım fazla yakınız ve bu benim hoşuma gitmemeye başladı dedi ama öyle bi söylediki sanki başka biri söylermiş gibi.
-Bugün seninle son kez konuşup bütün ilişkimizi bitiricem.Yarından itibaren başka bir okulda görev için tahinimi isticem. Bunları söylerken yüzüm bembeyaz olmuş utanç içine girmiştim.
-Hocam siz beni...
-Hayır hayır senin suçun değil bu benim kendi kararım.Sadece bugün son kez görüşücez ve her şey biticek dedi.Düşünceliydi ve mutsuzduda. Sadece
-Peki diyebilmiştim. Konuştuğumuzdan beri yüzüme bakmayan Edward şimdi o masmavi gözleriyle bana bakmıştı.
-Seni beklicem dedi ve kulağıma fısıltıyla sakın beni bekletme dedi ve hızlıca kayboldu.

Boş sınıftan çıktıktan sonra düşünceli bir şeklide okuldan çıkmıştım.Edwardın söyledikleri hala kafamdaydı.Gitmek konusunda kararsızdım çünkü vampir dolu bir evden nasıl çıkabilirdim.Bu düşüncelere dalarken birden bir şeye çarptığımı farkettim.Kafamı kaldırdığımda William olduğunu fark ettim.
-Nereye dalıp gittin böyle? Düşünceli bir şekilde
-Öyle düşünüyorum işte. William'a Edward la buluşacağımı söylemek konusunda kararsızdım.
-Sabah bi sinirliydin. Canını sıkan bir şey mi oldu? Gözlerine baktım.
-Yo..Yokk sıkıntı yok babamı düşünüyordum diye yalan söyledim. Eğer Edward gidicekse William'a söylememe de gerek yoktu. Kararlı bir şekilde elimden tutup gözlerini gözlerime dikti.
-Mia benimle gelir misin?
-Nere... dememe kalmadan kolumdan tuttuğu gibi hızlıca boş bir sınıfa yöneldi. İçeriye girdik ve sınıf kapısını kilitledi. Kapıyı kilitlemesi beni korkutmuştu.
-William ne yapıyorsun aç şu kapıyı birazdan zil çalcak. Hem neden buraya geldik ki. Yandan gülümsemesiyle
-Sence dedi ve üstüme üstüme yürümeye başladı. Yine ne planlıyordu bu ya. O üstüme geldikçe ben geriye doğru adımlarımı hızlandıyordum.En sonunda duvarı hissetmemle aramızdaki mesafe çok daha yakın oldu.
-Canım seni istiyor Mia. Çok susadım.Böyle söylemesiyle birlikte yutkunmam bir oldu. Hem gözlerime hemde dudaklarıma aynı anda bakıyordu.
-Seni seviyorum Mia.Seni asla incitmeyeceğim. Bende onu seviyordum ama kanımı içmesi canımı çok yakıyordu.
-William lütfen. Kafamı başka yöne cevirdim. Ama çok büyük bir hata yapmıştım. Tüm boynum William a yönelmişti. İşte o an gözlerimi büyüttüm.Sanki lütfen derken kanımı iç anlamındaymış gibi oldu.
-Sende beni istiyorsun biliyorum. Lütfen bize bir şans ver. Onu çok seviyorum ama kafamı çok karıştıran şeyler var. Baş parmağını boynumda gezdiriyordu. Ağır ağır yaptığı hareketler vücudumda başka duygular uyandırıyordu. Yavaşca aşağı inen eliyle gömleğimin üç düğmesini açtı. Tepkisizce hiçbir şey yapamıyordum. Bende istiyordum onu.Kafasını yavaşça eğmesiyle gözlerimi sıkıca kapattım. Ve hissettiğim şey sadece William'ın küçük bir öpücüğüydü. Kafasını geriye doğru çekip şaşkınca ona döndüm.
-Senin canını asla yakmıcam. Sen istemediğin sürece kendimi tutmaya çalışıcam. Yavru bir kedi gibi bakması içimi eritiyordu. Yavaşça eğilip dudaklarını dudaklarıyla bastırdı. Daha önce biriyle öpüşmediğimden tepkisice duruyordum ama William öyle bir öpüyorduki sanki beni tamamlıyordu. Geriye doğru çekilirken kulağına fısıldadım.
-Birazcık izin verebilirim galiba. Eline şeker verilmiş çocuklar gibi olmuştu. Mutluluktan gözleri parlıyordu.
-Canımı acıtırsan...
-Ödeşiriz dedi tamda söylemek istediğimi bilir gibi. Elimle boynuna sarıldım ve destek aldım. Artık kafası boynuma gömülüydü. Boynumu boylu boyunca yalayınca içimde ki titremeler arttı ve bir çift dişin içime girdiğini hissetmemle dudaklarımı ısırdım. Bir haftadan fazladır kan içmiyordu.Çok hızılı içiyordu. Ayakta kalamadığımı anlayınca durdu ve
-Özür dilerim kendimi tutamadım. Yorgunlukla
-Alıştım galiba. İkimizde birbirimize sırtırken gözlerimin yavaş yavaş kapanması bir oldu. 

Arkadaşlar baya uzun zamandır atmıyordum. Son senem olduğu için ders çalışmaktan watpate bile giremiyordum.Umarım güzel bir bölüm olmuştur. Diğer bölüm en yakın sürede atacağım. Takipte kalın...😚😚😚

Cezbedici KokuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin