Married to Mr.Playboy (Completed)

chapter 23

Kurt's POV

"babe, your bleeding!" sigaw ko kay Noreen ng may makitang dugo na tumutulo sa hita at binti niya. nakita kong matutumba sya kaya agad akong tumakbo para saluhin sya. wala na syang malay. agad ko syang binuhat at dinala sa sasakyan at nag drive papuntang hospital.

"tulong! tulungan niyo ko! ang asawa ko!" sigaw ko sa entrance ng hospital habang buhat buhat ang walang malay kong asawa.

agad naman lumapit ang mga nurse na may dalang stretcher. inihiga ko si noreen dun na puro dugo na ang hita.

"babe! babe wake up please." tawag ko sa kanya habang dinadala sya sa emergency room.

"sir hanggang dito na lang po kayo. pasensya na." harang ng isang nurse sakin nung maipasok na si Noreen sa loob.

"sh*t! I' m his husband! I need to see her! i must be by her side!" bulyaw ko dun sa nurse.

agad namang may lumapit na doctor sa akin.

"mr. huminahon po kayo. we will do our best to save your wife and your child" pagpapakalma sakin ng doctor.

"please. save them both. please. handa akong magbayad ng malaking halaga. just save them." pagmamakaawa ko.

tumango ang doctor at pumasok na rin sa loob.

napaupo na lang ako sa waiting area at nag-iintay. kinontact ko na si Geneva at sya daw bahalang magsabi sa family namin.

ang gago ko! ako ang may kasalanan kung bakit nasa ganitong kalagayan ang mag-ina ko.

"kurt!" may tumawag sakin. agad nman akong napalingon. nakita ko ang pamilya ni Noreen at pamilya ko at si geneva na nagmamadali palapit sakin. kitang kita sa muka nila ang pag-aalala.

" where's my daughter?" agad na tanong ng mommy ni noreen.

tumingin ako sa E.R. at nakuha naman nila ang ibig sabihin ko.

"tell us, what happened?" tanong ng daddy ni Noreen.

sinabi ko naman lahat ng nangyari. ayoko ng magsinungaling sa kanila.

"you bastard!" sigaw ng daddy ni noreen at dumapo sa pisngi ko ang kamao niya. napaatras ako at alam kong pumutok ang gilid ng labi ko.

"greg! stop it! kumalma ka!" pagpipigil ng mommy ni noreen sa asawa nito.

'di ko sya masisisi na pagbuhatan ako ng kamay. kasalanan ko naman eh. dapat lang sakin to. kulang pa nga eh. kumpara sa nangyari sa asawa ko.

sina mom at dad. tahimik lang sa isang gilid. alam kong nadissapoint sila sakin. ramdam ko.

lumapit sakin si geneva at

*pak

isang malutong na sampal ang binigay niya sakin.

"ang kapal ng muka mo! ano pa bang kulang sa bestfriend ko ah? ginawa niya lahat para sayo. but looked at what you did?! nagawa mo pang magkama ng ibang babae?!" bulyaw niya sakin habang tinutulak ako.

umupo na sya at pinapakalma ata ang sarili. maya-maya pa ay lumabas na ang doctor.

"are you the relatives of mrs. Montenegro?" tanong niya nung makalapit na sya samin. agad kaming tumayo at lumapit sa kanya.

"I'm his husband." sagot ko sa doctor. lumungkot naman ang expression ng muka neto.

"I'm sorry. but the child didn't make it. masyadong mahina ang kapit ng baby sa tiyan ni mrs. Montenegro." para kong nabingi sa sinabi ng doctor.

wala na ang anak ko. at nawala siya ng dahil sa kagagawan ko.

"how's my dauther?" tanong ng mom ni noreen.

"well she's okay. she's asleep now. antayin niyo na lang sya magising she just need some rest. " pagkatpos nun. umalis na ang doctor. I punched the wall out of frustration. at humagulgol na ko.

makalipas ang ilang oras. nailipat na sa private room si Noreen. nakaupo lang ako sa chair sa tabi ng kama niya. at hawak ang kamay niya.

"anak, you must eat. wala ka pang kain eh. baka magkasakit ka." sabi ni mom. kanina pa nga ko walang kain. gabi na. at wala pang laman ang tiyan ko.

"wala po akong gana."

" anak. sige na kumain ka na. listen to your mom. kami na muna magbabantay kay Noreen" sabi ni mom(mommy ni noreen)

wala ang mga daddies dito. may inaasikaso ata. si Geneva naman umuwi muna para magpalit ng damit pero babalik din sya.

tumayo na ko at lumabas ng kwarto para kumain.

_______

Noreen's POV

"kailan kaya magigising si Noreen?" may nagsalita sa gilid ko boses ng babae

"I don't know. I'm worried how will she react if she knew what happened." sagot naman ng isapang boses babae.

dahan-dahan kong minulat ang mata ko medyo nasisilaw kasi ko sa ilaw eh. when I finally open my eyes. i saw the mommies are talking.

"mom" mahinang tawag ko. sapat na para marinig nila.

"Noreen, thanks God your awake. how's your feeling?" agad na tanong ni mommy(mom ko) ng makalapit sila sa kama ko.

"I'm fine. where am I?" takang tanong ko at nilibot ko ang mata ko sa kwarto.

"your at the hospital, you bleeded a while ago" sagot naman ni mom(mom ni KJ)

and then nagflashback sa isip ko lahat ng nangyari. simula nung mahuli ko si KJ sa condo nia na may katabing babae sa kama hanggang sa pagsigaw niya that I'm bleeding. at nawalan na ko ng malay.

"how's my baby?" agad na tanong ko sa kanila. lumungkot ang expression ng mata nila. at yumuko. kinabahan naman ako. baka kasi... hindi! Buhay ang anak ko.

"mom, answer me? how's my baby?!" sigaw ko. nangingilid na din ang luha ko.

"anak, your baby is gone"

'your baby is gone'

,your baby is gone'

your baby is gone'

at dun na nagsink-in sa utak ko ang sinabi nila.

"no! that's not true! your lying!" sigaw ko sa kanila. nagwala na ko. nagsimula na rin akong humagulgol. niyakap naman ako ng dalwang mommies.

"no! no! no! buhay ang anak ko. buhay siya!" nagwawala pa din ako. dumating na ang dalwang daddy at si Geneva.

"bru. stay calm. bawal kang mastress" pagpapakalma ni geneva sa akin. si daddy naman ang yumakap sakin para pigilan ako sa pagwawala.

"my princess, calm down" pag-aalo sakin ni daddy habang hinahapalos ang buhok ko. somehow medyo kumalma ko.

biglang bumukas ang pinto. at niluwa nun ang may kasalanan ng pagkawala ng anak ko.

"you! this is all your fault! kasalanan mo kung bat nawala ang anak ko! ang kapal ng muka mo para magpakita sakin after what you did?!" bulyaw ko sa kanya.

"babe, please forgive me." nagmamakaawa siya sakin at hinwakan ang kamay ko at umiiyak na sya.

"forgive you?! pag pinatawad ba kita mababalik ang buhay ng anak ko?! Hindi! nakakadiri ka! lumayo ka sakin! magsama kayo ng babae mo!" tinulak-tulak ko lang sya.

"babe. I love you" habang nakatingin sa mga mata ko.

"well I don't! so get out! get out!" nagwawala pa din ako. habang sinisigawan siya. nawala lahat ng pagmamahal ko sa kanya. galit. galit ang nararamdaman ko para sa kanya.

"nurse! nurse!" sigaw ni mom sa labas. agad na may pumasok na nurse at may kung anong tinurok sakin. unti-unti akong nakaramdam ng hilo. and everything went black.