Incredible Fantasy

Chapter 25 "Is She going to leave her sweet dreams?"

"Min Hyuk magpakita kaa :'( " maiyak iyak na sabi ko habang hinahanap si Min Hyuk kung saan saan na ako nagpunta at umaasang makita ulit sya. ayokong paniwalaan ang sinabi ni Tita Drea hindi ko kaya :'( ayokong isipin na isang panaginip lang pati si Min Hyuk. natatakot ako kung saan saan na ako nagpunta hindi ko makita si Min Hyuk. hindi ko na mapigilan ang pagbuhos ng mga luha ko. kung tama si Tita Drea bakit ramdam na ramdam ko ang pagmamahal sakin ni Min Hyuk, kung tama sya bakit ako nasasaktan ngayon? bat ako umiiyak. :(

"Min Hyuk. nasan ka? ang sabi mo babalik ka :'( ang sabi mo babalik ka :( ang sabi mo wag akong umalis hihintayin kita :'( TT_________TT "

kahit ang hirap tumakbo pinipilit ko pa ring tumakbo palabas ng white house at hanapin c Min Hyuk. ang bigat ng paa ko ang hirap tumakbo. bakit? bakit? :'( dahil ba nananaginip lang talaga ako? T_________T pero hinde. ayoko T____T ayokong isipin na panaginip ko lang si Min Hyuk. talagang mahal nia ako :(

"nagkita na kami at mahal nia ako"

"mahal nia ako TT_________TT "

ano to? nasan ako? ang weird pero tingin ko nasa isang snow place ako. ang lamig. puro white na ang nakikita ko, puro snow. nasan ako? pano ako napunta dito? :( napatingin ako sa paligid pero walang tao may mga puno pero walang dahon at nadadahunan lang ng mga falling snow.

pano ako napunta sa ganitong lugar? at bakit ako nandito? :'( naguguluhan na ako at nagtataka pero isa lang ang pumasok sa isip ko na dahilan. dahil ako talaga ay nasa isang panaginip TT^TT.

wala na akong magawa kundi ang umiyak. :'( umiyak ng umiyak :'( pano na? pano na kami ni Min Hyuk? sa panaginip nia lang ba ako nakilala? hindi ko na ba ulit sya makikita? :'( nanaginip ba talaga ako? huhu . pero bakit? bakit nangyari pa ito bakit naging kami pa ni Min Hyuk ? bakit ko pa sya dito sa panaginip makikita kung darating din pala ang araw na magigising ako :'( (crying)

nagpa flash back sakin ang lahat. yung mga oras na nakita ko si Min Hyuk, nakilala, at naging masaya kami pareho, laging nakangiti, nakikita ko pa ang mga ngiti nia na labis kong kinakaiyak ngayon. yung mga yakap nia na gusto kong maramdaman ngayon. wala na ba? hindi ko na ba ulit mahahawakan ang mga kamay nia? T^T wala na ba ang mga yon? tapos na ba? yung mga halik nia. naglaho din ba yon? pati siya ba mismo hindi ko na ulit makikita? :'(

napaupo na lang ako at umiiyak sa mga tuhod ko pumikit na lang ako habang iniisip ko na lang ang mga yon at wala na akong magawa kundi ang tanggapin at umiyak na lang. umaasa pa rin akong kahit saglit lang bago ako magising sa panaginip na to. makikita ko ulit sya :'(

kung pwede lang wag nang magising sa panaginip na to. kung pwede lang gawing totoo ang mga ito, kung pwede lang :'( pero pano? pano ba mabuhay sa isang panaginip. hinihintay ako nina mama at papa :'( alam ko sa paggising ko makikita ko pa rin naman si Min Hyuk. maririnig ko pa rin naman ang boses nia. pero hindi ko na ulit mahahagkan ang mga yakap nia, hindi ko na maramdaman ang pagmamahal nia, isang ordinaryong taga hanga na lang ako para sa kanya, ni hindi nia ako kilala. pano ko kakayanin ang mga yon? pano? :'( hanggang tingin na lang ba ulit ako sa kanya? mula sa tv, internet, cellphone, at mga pictures na lang ba ulit? :'(

sa pag iiyak ko nakarinig ako ng flute sound.

.

.

inangat ko ang ulo ko para tingnan kung san galing ang ganong sound. napatingin ako malapit sa isang tree na puno na ng snow ang mga sanga. sa ilalim ng punong yon may isang lalake, nakatalikod at tingin ko sya ang nag peplay ng flute.

tumayo ko sa pagkakaupo ko. naglakad palapit sa lalakeng yon. pinapakinggan ko lang ang tune ng pineplay niang flute. habang papalapit sa kanya. nang medyo malapit na ako tsaka ko pa naisip na si Min Hyuk ang lalakeng ito.

tama :'(

sya si Min Hyuk.

isa lang ang alam ko ngayon. ang mayakap sya.

agad akong tumakbo papalapit sa kanya at agad ding niyakap sya. dahilan ng tumigil sya sa pag play ng flute.

niayakap ko sya ng pagkahigpit higpit. lalo tuloy akong umiiyak nang naramdaman ko ulit ang mainit na katawan nia. parang ayoko nang bumitaw. hindi rin nagtagal naramdaman kong he hugged me back at sinabing "wag kang umiyak"

:'(

"min hyuk :'( " habang inangat ko sa mga mata nia ang paningin ko

he wipe my tears at sinabi ulit "wag kang umiyak" at ngumiti at alam ko ang ngiting yon ay malungkot na ngiti

lalo tuloy bumuhos ang mga luha ko at umiiling nah umaasa na naman nah hindi ito panaginip. na totoong Min Hyuk ang kaharap ko ngayon T_T

he top my head at niyakap ulit ako. umiiyak ako ngayon sa mga balikat nia. natatakot ako baka ito na ang huling yakap nya sakin. baka ito na ang huling pagkikita namin. :'(

gusto kong sabihin nia na lahat ng ito ay totoo at hindi isang panaginip.

:'(

"pakiusap. pakibalik ang mga yon kahit ngayon lang :'(