HUDUT

~ Bölüm 13 ~

Bora'dan...

Valizimi arabanın bagajından indirdiğimde güneş doğuyordu. Arya uyanmadan gitmeliydim bu şehirden. Onun nefretini, gözyaşlarını, hayal kırıklığını hissetmemek için olabildiğince uzağa gitmeliydim. O masum kıza bunları yaşattığım için üzgündüm. Ama buna mecburdum. Arda yüzünden yaşadığımız tartışmayla birlikte mantığımla düşünme fırsatı buldum. Arya, benim için tünelin ucundaki ışıktı. Hala içinde olduğum karanlıktan kurtulma umudunu vermişti bana. Onun sayesinde gerçekten düzelebileceğimi fark etmiştim. Arya bana cenneti yaşatıyordu. Onun yanındayken kendimi gerçekten iyileşiyor gibi hissediyordum. Ama o yokken hastalığım bütün vücudumu sararak hücrelerimi patlatıyordu.

Arda gözlerimi açmamı sağladı bir bakıma. Geçmişimdeki tek kötü şey o değildi. Daha kötüleri.. Onlardan binlerce vardı.. Arya'nın varlığı yayılmaya devam ederse belayı üzerine çekecekti. Sadece benim yüzümden, bunları hiç haketmediği halde..

Bu yüzden bir plan yaptım. Bu planı Enes'e anlattığımda saçmaladığımı söylemişti ama ona her şeyi anlattım, duygularımı, düşüncelerimi... Hayatımda sadece bir kez bencilliği bir kenara bırakmak istediğimi söyledim ona. O benim yanımdayken ben iyiydim. Ama ben onun yanındayken o asla iyi olamayacaktı.

Planlarımın içinde Mete yoktu. Ama o kendi kendini plana dahil etmeyi başardı. Enes'e Hare'yi arayıp bara getirtecektim ama olayların nasıl geliştiğini bilmesem de Mete, Arya'yı bara getirtmişti.

Gün boyu canım çok yansa da hiç geri adım atmadan Arya'yı parçalara böldüm. Onu kırdım, yıprattım ve incittim. Ama belki de benden vazgeçmesinin tek yolu buydu. Ona, onu kendi belalarımdan uzak tutmak istediğimi söylesem asla bunu kabul etmezdi ve beni dinlemezdi. Kendini zayıf görse de o güçlü bir kızdı. Benden nefret etse de, kırılsa da bu olaylar onu hep daha güçlü yapacaktı.

Kendi karanlığımdan kurtulmadan ona yaklaşmayacaktım. Buna kararlıyım. Geçmişimdeki izleri teker teker kazıyıp o karanlık tünelden çıkar çıkmaz yanına geleceğim. Sen beni istesen de istemesen de seni korumaya devam edeceğim cici kız. Umarım beni unutursun. Çünkü yeni bir hayata başlayacağım.

Belki de artık Mete'yi sevecekti. Benim boşluğumu onunla dolduracaktı, beni unutacaktı gerçekten de.. Mete'yi eskiden beri tanırım. Bu fırsatı kaçırmayacağına ve Arya'ya yaklaşacağına emindim. Her ne kadar ona güvenmesem de, Elis olayından dolayı kızgın olsam da o da benim gibiydi, onun da bir ışığa ihtiyacı vardı. Umut ışığına..

Enes'e sarıldıktan sonra uçağa bindim. Avusturalya biletini görevliye uzattıktan sonra cam kenarına geçtim. Yanağımdan bir yaş süzülmesine engel olamadım.

Sana yaşattığım her şey için üzgünüm, Arya. Kendine iyi bak. Geri döneceğim. Hem de senin için. Yalnızca senin için..

Arya'dan..

Kendime güçlü olacağıma dair bir söz vermiştim ama yine sözümü tutamayarak gece boyunca ağlamıştım. En sonunda yorulmuş olmalıyım ki gözlerimi açtığımda güneş doğuyordu. Her ne kadar mutsuz da olsam da mutfağa ilerledim. Yemek yemezsem en yakın zamanda ölecektim. Mutfakta Salih Dede'yle karşılaşmıştık. Üzgün olduğumu fark edip espri yapmaya başladı. Beni güldürmeyi başardığında şarkılar söyleyerek kahvaltı hazırladık. Hare'nin ısrarları sonucu Enes'in yanına yardıma gidecektik. O eve dönmek istemesem de gitmek zorundaydım, Hare için.. Enes' in kardeşi Elis'le çok iyi anlaşmıştık. Çok hareketli ve neşe dolu bir çocuktu. Sonunda uyuyakalmıştı tabi. Enes ve Hare odaya çekildiğinde ben de misafir odasında oturuyordum. Kendi içimde bir savaş versem de Bora'nın odasına doğru ilerledim. Kapının eşiğinde vazgeçsem de kendimi yeniden toplayıp odaya girdim. En son girdiğim gibiydi. Sigara, alkol ve parfüm kokuyordu. Kısaca Bora kokuyordu. Yatağın üstündeki örtüyü çekip yatağa oturdum. Yavaşçayatağa uzandığımda gözümden bir yaş aktı.