You And Me

Part 81

Rayla

Ik trek mijn schoenen aan, gris een jasje van de kapstok en ga de deur uit. Ik ga direct door naar het park. Onderweg beginnen er tranen over mijn wangen te stromen, maar ik negeer het.

Als ik op een rustige plek aankom, zak ik op een bankje. Ik kijk over het water, waar allerlei eendjes zwemmen. Ik glimlach even en kijk hoe de eendjes het gras op komen lopen. Met mijn telefoon maak ik een foto als ze stil staan. Daarna stop ik mijn telefoon terug en loop langzaam naar de eendjes toe. Ik ga in kleermakerszit op het gras zitten en een klein eendje komt mijn richting op. Het kleine ding klimt op mijn knie en kijkt me aan.

'Hey daar' zeg ik glimlachend en aai het beestje over zijn kopje. Er komen meerdere eendjes aan en klimmen op mijn benen. De moeder eend komt er ook aan en kijkt me aan. 'Rustig maar, ik doe je kleintjes niks'. De eend gaat in het gras liggen, met haar kopje richting mij. Ik aai de kleine eendjes en een aantal beginnen te piepen.

Na een tijdje gaan de eendjes weer weg. Ik zucht en kijk naar de kleine bewegende beestjes, die teruggaan naar het water. Ik veeg wat zandkorreltjes van mijn broek af en gaap even. Hier is het altijd zo rustig. Ik sta op en loop naar het water. Het is erg helder, waardoor ik mijn spiegelbeeld kan zien.

Langzaam veranderd mijn spiegelbeeld en zie ik Jack's gezicht voor me. Ik schrik, pak een steen en gooi die in het water. Het beeld vervaagd en ik zie weer mijn eigen gezicht. Ik zucht trillend en ga zitten. Ik geloof dat ik langzaamaan gek aan het worden ben.

'A million thoughts in my head
Should I let my heart keep listening?
'Cause up 'til now I've walked the line
Nothing lost, but something missing'.

Ik sta op en kijk rond. Het is echt rustig hier.

'I can't decide
What's wrong, what's right
Which way should I go?

If only I knew what my heart was telling me
Don't know what I'm feeling
Is this just a dream?
Ah oh, yeah
If only I could read the signs in front of me
I could find the way to who I'm meant to be
Ah oh, if only
If only...'.

De eendjes komen weer uit het water, en lopen naar me toe. Ik glimlach en ga weer zitten in het gras. Ze springen op mijn schoot en eentje op mijn schouder. Ik pak er eentje op en knuffel hem. 'Je bent zo schattig pluizig' grinnik ik en druk een kusje op zijn kopje. Het beestje begint te piepen en fladdert met zijn vleugeltjes.

'Every step, every word
With every hour I am falling in
To something new, something brave
To someone I, I have never been'.

Ik zet het eendje terug op het gras en kijk naar de kleine beestjes voor en op me.

'I can't decide
What's wrong, what's right
Which way should I go?

If only I knew what my heart was telling me
Don't know what I'm feeling
Is this just a dream?
Ah oh, yeah
If only I could read the signs in front of me
I could find the way to who I'm meant to be
Ah oh, if only
Yeah'.

Ik sta op en zucht.

'Am I crazy? Maybe we could happen
Yeah
Will you
Still be
With me
When the magic's all run out?'.

Met betraande ogen kijk ik voor me uit. Alles komt weer terug. Het gebeurde met Yoongi, mijn op de klippen gelopen relatie met Jack, ik die ziek was, Jack's bruiloft... Alles wordt me teveel.

Te veel dingen waarover ik nadenk, waar ik wakker over lig. Te veel dingen, die mij dwars zitten en te veel dingen die ik niet kan hendelen momenteel. Ik ben er mentaal niet sterk genoeg voor. Ik ben mentaal een wrak geworden, iemand die instort bij te veel dingen aan het hoofd.

'If only I knew what my heart was telling me
Don't know what I'm feeling
Is this just a dream?
Ah oh...
If only I could read the signs in front of me
I could find the way to who I'm meant to be
Ah oh...

If only, yeah
If only, yeah
If only, yeah

If only
If only
If only...'

Huilend laat ik me weer op de grond zakken. Ik leg mijn hoofd in mijn handen. Ik voel me zo slecht, zo beroerd. Ik wil erover praten met iemand, maar ik kan het niet. Ik krijg het niet uit mijn keel.

Uit het niets begint het ineens random te regenen. Geweldig, het universum toont zijn liefde weer eens aan me. Ik heb alles behalve zin om terug te gaan naar huis, en blijf dus zitten. De regen komt met bakken uit de lucht, en het water kletst op me neer. Mensen rennen weg, naar een schuilplaats of naar huis. Hand in hand, met een buggy of alleen. Allerlei soorten mensen die onderdak zoeken voor de regen. Ze zouden me gek aankijken, als ze me zouden zien.

Maar dat doen ze niet. Niemand die mij hier ziet zitten, die me een paraplu aanbied. Niemand die tegen me begint te praten dat ik weg moet omdat ik anders kou vat, die een regenjas naar me toe gooit om die aan te trekken om te voorkomen dat ik onderkoeld raak.

Ik weet niet hoelang ik hier nu al zit, maar ik ben doodmoe en heb het ijskoud. De regen is vermindert en het miezert. Van de druppels die over mijn wangen lopen kan ik niet zeggen of het tranen zijn of niet. Nog steeds huil ik. Ik til mijn hoofd op en kijk naar de grijze lucht. 'Waarom ik?'. Ik slik. 'Waarom moet mij dit overkomen?'. Ik huil weer, en niet zo zacht ook.

'Alsjeblieft, ik heb je nodig' huil ik. Opeens voel ik twee handen voor mijn ogen en een warme adem in mijn nek.

Dan fluistert een stem in mijn oor. 'Ik ben er'.