-Baran!
Beni indirip bir adım geri gitti.
-Sen gerçek misin,yaşıyor olamazsın ellerimde öldün sen,her gün mezarına gittim dualar ettim,isyanlar ettim,ölmek istedim.kaç geceler mezarında toprağına sarılıp uyudum biliyor musun?.
-Senin burada ne işin var hemen git buradan.
dedi ve geriye doğru bir kaç adım attı.
Yanına gidip sarıldım.
-Bana sarıldığında aldığım koku bile ihanet kokuyor.
dedi ve beni itti.
-Ne kadar zor olduğunu bilmiyorsun...
sözümü kesip ''Bana zoru anlatma!'' Dedi.
-Neden yaptığımı bilmiyorsun!
-Bana açıklama yapma senin yaptığın şeylerin bir nedeni yok benim için,sadece bedeli var ve sen bunu nefes aldığın her saniye yaşayacaksın.
-Yaşamıyor muyum sanıyorsun ciğerim sökülüyor nefes alamıyorum,kalbim parçalanıyor ölüyorum!
Sözümün bitmesini beklemeden arkasına döndü ve birkaç adım attı.
-Bana güvenmiyorsun anlıyorum... peki ya söylediğim onca şey sana ne ifade ediyor?.
bana doğru dönüp yaklaştı elini çeneme koyup ''Gözlerde ihanet varsa sözlerde sadakat aranmaz''. dedi.
elini yüzümden çekerken bileğini sıkıca tuttum''Yaşadığımız her şeyi unutmuş olamazsın''
''Beni öfkelendiriyorsun,kes artık!''
dedi elimi iterek sonrasında ekledi ''biliyorsun ki öfkeyle kalkarsam zarar vermeden oturmam''.
-Ne yapacaksan yap artık,bana böyle nefret edercesine bakman'dansa bedelini çekmeye razıyım.
-Bunu bir daha düşünmelisin.
-Lütfen yapma.
-Benden merhamet mi istiyorsun?.
-Hayır merhamet isteyecek kadar korkak birisi değilim sadece yaptığım hatanın bedelini ödemeye razıyım.
-Kendini harika sanıyorsun değil mi,ama sandığın kadar biri değilsin ve bunu görmemen acı.hayatındaki insanlar seni idare ediyor ama sen bunu kendi başarın sanıyorsun ne üzücü.
-Bu sen değilsin,benim tanıdığım Baran bana bunları söylemezdi.
-Biliyor musun sana hiç güvenmiyorum ve umurum da bile değilsin.
-Gidersem, yokluğumdan korkmuyor musun?.
-Beni kimse yokluğunla korkutamaz yapma gülünç duruma düşüyorsun.ben seni tekrardan kalbime koyamam bunu benden bekleme.
-Ne istersen yaparım.
-Tamam,madem canımı yakma cesareti gösterdin sonuçlarına da katlanmalısın.cesaretinin olduğu kadar gücün var mı?
Bir şey diyemedim. "Gücüm yok ama..."
-Evet neden sustun?.
-Bana güvenmelisin.
-Sana neden güveneyim,sonuçta zamanında bir kere ihanet eden bunu tekrar yapar,sonuçta her insan kendisine yakışanı yapar.
dedi ve arkasını dönüp benden uzaklaşmaya başladı.
Gitmesine izin vermeyip peşinden koştum beline sarıldım.
-Lütfen dur gitme.
''İntikam almayı sevmem ama ödeşmek adettendir.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zor Mafya
General FictionYara ve yarabandı'nın hikayesi , Hayat hiç bu kadar zor olmamıştı, O bir mafya, o delicesine aşık, Aşık olduğu kadar acımasız bir o kadar da karanlık. Ama tek bir hassas noktası vardı beyza. O yer altının ve yer yüzünün hakimi, ...
