16: "İş başında"

64.7K 1.7K 208
                                    

Baran'ın kolunda uyuya kalmıştım kendimi onun şefkatli ve güvenilir kollarına bırakmıştım.

"En güzel sakinleştirici kolumun üstünde uyuyakalmış sevgili başı"

Beni yatağa yatırıp üstümü örttü ve saçımı okşadı.
Ertesi gün hiçbir şey aynı olmayacaktı.
Saçımdan elini çekip yanımdan uzaklaştı.

Sabah olduğunda yataktan kalkıp üstümü değiştirdim.

Aşağıya inmeden önce Baran'ın odasını merak ettim,en son sarhoşken odasına ilk kez girmiştim incelemeye fırsatım olmamıştı, merak da etmiştim.odasına girdim içeride yoktu cesaretlenip incelemeye başladım.odasında pek bir şey bulamamıştım.tam çıkacakken bir kapının daha olduğunu fark ettim açmak için elimi kapının koluna götürdüm ama açılmadı kilitliydi.anahtarı aramaya fırsatım yoktu yakalanmak istemiyordum.hemen odadan çıktım.
Aşağıya indim Baran kahvaltı yapıyordu.

-Günaydın.

dedim.

-Kahvaltını yap, sonra yapman gereken işler var.

-Yapman derken?.

-Kahvaltını yap seni bir yere götüreceğim.

-Canım bir şey istemiyor.

-O zaman şimdi gidebiliriz.

diyerek ağzını nazikçe peçeteyle sildi.

Masadan kalktı ve kapıya doğru yürüdü bende arkasından yavaşça yürüyordum.
Arabasının arka koltuğuna oturdu bende yanına geçtim
Bir bacağıma birde arabanın dikiz aynasına baktı.
Sonra arka koltuğu gizleyen siyah camı kapattı.
Hiç umursamadım ve eteğimi çekiştirdim.
Yol boyunca yine konuşmadım o da zaten telefonuyla oynadı arada camı açıp sigara içti.
Bende ara sıra camı açıp etrafı izliyordum.

"Hayat,bir arabanın sol camına bakarken sağ camında kaybettiklerimizden ibarettir".

Saçlarımı rüzgara bırakıyordum rüzgar saçlarımı savuruyordu.ara sıra elimi çıkarıyordum.
Araba durunca geldiğimizi anladım.
Baran'ın olduğu tarafın kapısı açıldı.benimkinin açılmasını beklemeden indim,sevmiyorum böyle havalı şeyleri.
Baran beni yine şaşırtmayarak depomsu bir yere getirdi.

-Yine mi?.

-Bu yapacağın şey diğerlerine benzemez.

-Ne yapacaksın beni mi öldüreceksin.

-Sayılır.

-Şaka değil mi?.

-Gülüyor muyum?.

Baran'ın adamlarını geçip bir odaya geldik odada sandalyede oturan eli ve ayağı birbirine bağlı kafasına çuval geçirilmiş bir adam vardı.
Şok olmuşcasına olduğum yerde donup kaldım.

-Sağ kolum senin yüzünden kırıldı,diğer elim sargıda olduğu için bugün'ün işini benim yerime sen yapacaksın!.

-Yapamam.
Dedim geri geri giderek,

Kolumdan tuttuğu gibi beni sandalyenin önüne getirdi.

-Hiçbir kuvvet bana bu caniliği yaptıramaz,beni kendine benzetmeye çalışma ben senin gibi acımasız değilim!.

-Yapacaksın mecbursun,yapmazsan eğer seni buraya oturturum ve onun yerime senin cezanı kendi ellerimle veririm.

Bir bıçak alıp elime tutuşturdu.
Adamın üst tarafı çıplak vücuduna doğru elimi götürdü.

Zor MafyaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin