𝐂𝐔𝐏𝐈𝐃 𝐒𝐂𝐑𝐄𝐖𝐄𝐃 𝐔𝐏∥ bts ✔

Word 42

"Δεν περίμενα ότι πονάγε και την επόμενη μέρα." Μουρμούρισε η Youngri στον εαυτό της , αναφερόμενη στην πρώτη της φορά.

"Με συγχωρείτε." Ακούστηκε μια φωνή από την είσοδο. Ωστόσο η Youngri μάζευε τα πραγματα της για να σχολάσει.

"Το μαγαζί κλείνει σε λίγο." Απάντησε η υπεύθυνη στο νεαρό αγόρι.

"Θα είμαι σύντομος. Μια βερμούδα ψάχνω." Είπε εκείνος και άρχισε να παρατηρεί τα ρούχα.

"Youngri θα τον βοηθήσεις;" έδωσε εντολή η υπεύθυνη.

Η Youngri άφησε την τσάντα της για άλλη μια φορά κάτω, και την υπάκουσε, παρότι είχε σχολάσει εδώ και ώρα και την περίμενε το αγόρι της.

"Αμέσως." Απάντησε και πλησίασε το αγόρι, εκείνο έβγαλε μια βερμούδα από την κρεμάστρα.

"Το έχετε σε μικρότερο νούμερο;" ρώτησε ευγενικά το αγόρι και την κοίταξε.

Αμεσως ένιωσε το χρόνο να σταματά. "Ji-jihoon." Ψέλλισε.

"Με ξέρετε από κάπου;" ρώτησε περιεγο το αγόρι. Η Youngri ξεροβηξε και άρχισε να ψάχνει για αυτό που της ζήτησε. Προσπαθώντας να διώξει τις ενοχλητικές αναμνήσεις που είχε μαζί του.

"Μας έχει τελειώσει το συγκεκριμένο σχέδιο. Αυτή βερμούδα θα σας πάει γάντι." Είπε ενώ έκρυβε με τα μαλλιά της , το πρόσωπο της.

"Ευχαριστώ." Απάντησε και πήρε την βερμούδα στα χέρια του. "Στάσου είσαι η Youngri. Wow πόσα χρόνια έχουν περάσει;" είπε έκπληκτους μόλις την αναγνώρισε.

"12 χρόνια." Είπε σιγανά.

"Είναι αρκετός καιρός."

"Πρέπει να φύγω." Άλλαξε θέμα έκανε να απομακρυνθεί, καθώς έβλεπε το κινητό της να αναβοσβήνει με το όνομα 'Kookie'.

"Α ναι σωστά. Προτού φύγεις" είπε και πήρε το κινητό της από τα χέρια της και άρχισε να πληκτρολογεί το κινητό του. "Ας κανονίσουμε καμία μέρα να βγούμε οι δύο μας. Θα είμαι στην περιοχή μέχρι την άλλη εβδομάδα." Εξηγησε και της επέστρεψε το κινητό.

"Ναι, Ναι φυσικά." Είπε διστακτικά αλλά ενθουσιασμένη.

"Τα λέμε."

Η Youngri πήρε την τσάντα και το παλτό της και έφυγε βιαστικά από το μαγαζί για να συναντήσει τον Jungkook. Καθώς περπάταγε τον είδε να εμφανίζετε από ένα στενό.

"Γιατί άργησες;" ρώτησε με ένα ψυχρό ύφος.

"Είχαμε πολύ δουλειά." Απάντησε κοφτά χωρίς να τον κοιτάει και συνέχισε να περπαταει μπροστά.