MELEZ!! #Wattys2018

17-EGE

Multi:Ege

Hatırlatma
"Ege"dedim ve en son beni güçlü kolların tutmasıyla bilincimi kaybettim,zaten gerisi karanlık.......
•••
Uyandığımda evimdeydim,herhalde Uzay getirmiştir,dün ne oldu ki,ben eve geldiğimi hatırlamıyorum,bi düşünem,kolyemi arıyoduk,hemen kolyeme baktım boynumdaydı,sonra bir çocuğun elinde görmüştüm.....
'Ege'
Bunu hatırlayınca gözümden bir damla yaş süzüldü ve yorgana damladı,hıçkırıklarımı tutamadım ve serbest bıraktım bir kaç saniye sonra odama aniden dalan Uzay ile başımı kapıya çevirdim,gözlerimin içine baktı ve hemen yata gelip yanıma oturdu.Ellerimi tuttu
"Ece,neden ağlıyorsun güzelim,anlatacakmısın"
"E-Ege"
diyebildim sadece,elleri sinirden kasıldığında,ellerimi ellerinden ayırdım ve kollarımı boynuna dolayıp ağlamaya devam ettim,hala sinirliydi,bir kaç dakika sonra ağlamamı zar zor durdurdum,kollarımı boynundan çekip ondan ayrıldım ve sinirden koyulaşmış kahvelerine baktım,
"Uzay,Ege-"
Lafımı Uzay'ın gürlemesi böldü
"KİM LAN BU EGE,ESKİ SEVGİLİN Mİ? KOLYEYİDE O ALDI SANA,BU YÜZDEN Mİ BU KADAR DEĞERLİ SENİN İÇİN?"
Ona kırgın bir şekilde baktım ve kafamı ellerine indirdim,aklına gelen tek şey bu muydu,bana bağırmasının nedeni,
Ama haklı ,sürekli Ege,Ege deyip duruyosun,böyle düşünmesi normal
İç sesimle aynı fikirde olduğum nadir anlardan birini yaşıyordum.
Ellerini tuttum ve kafamı ellerinden kaldırıp tekrar içinde sinir,kıskançlık ve birazda pişmanlık dolu kahvelerine baktım,ne kadarda çok duygu barındırıyordu.

"Uzay,benim bir ikizim vardı,ben küçükken,annem daha ölmemişti,ve ben melez olduğum için bebekliğimi dahi hatırlayabiliyorum,annem ölmeden bir kaç ay önce,bana onun öldüğünü söylediler Uzay,kardeşimin....."
daha fazla konuşamadım ve hıçkırmaya başladım,tekrar.Ellerimi ellerinden çektim ve bacağıma yaslayıp yüzüme örterek ağlamama devam ettim,bir kaç saniye sonra omzuma ve belim dolanıp beni kendine çeken güçlü kollarla hıçkırıklarım olabilirmiş gibi dahada arttı,burnuma huzur veren parfümü dolduğunda başımı Uzay'ın göğüsüne yasladım.
"Ece,bak ben...gerçekten,özür dilerim,bir an,sinirlendim işte,birinin sana acı çektirmiş olması ve benim hiç birşey yapamadan sadece izlemem,dayanamadım seni öyle görmeye,birazda sinirlendim"
Hıçkırıklarım dinmişti,tebessüm ettim

"Haklısın,ben sürekli senin yanında hiç tanımadığın bir erkeğin ismini sayıklayarak ağladım,seni düşünmeden,ama sen,beni teselli etmeye çalıştın,daha ne olduğunu bilmeden bana destek oldun,ben özür dilerim,bencillik ettiğim için"
Kafamı kaldırdım ve kahvelerine baktım(ne kadarda çok kullandım aynı cümleyi hshshs)ama o derin bakan kahveleri benim gözümde değildi,dudaklarıma bakıyordu,çok yakın duruyorduk,kalbim sanki göğüs kafesimden çıkarcasına atıyordu,odadaki ses sadece nefeslerimiz ve kalp ritmimizdi,bana yaklaşmaya başladı,içim kıpır kıpırdı,beni aniden öptü bende ona karşılık verdim,ellerimle ensesini kavradım,beni kucağına oturtdu ama aklıma Ege gelince,göz yaşlarıma hakim olamadım,benim küçük kardeşim(yaşıtlar asadsas)biz onu öldü bilirken yıllarca sokakta mı kalmıştı,gözyaşlarım en sonunda Uzay'ın eline değince Uzay aniden durdu ve bana baktı,gözlerimi sımsıkı kapattım,hala kucağımdaydım,ayaklarım belinde dolanmış şekildeydi.
"Özür dilerim,özür dilerim,özür dilerim........"
sürekli bunu fısıldıyordum,birazdan sinir krizi geçirecektim ve bunu Uzay'ın görmesini istemiyordum.Kucağından kalkıp
"Uzay,lütfen hemen odadan çık"
"Ece-"
"ÇIK"
Bu sefer ikiletmeden çıktı ve kapıyı kapattı,ama gözlerinden kırıldığı belli oluyordu.
O çıkar çıkmaz kapıyı kilitledim.
Her şeyi bir yerlere savuruyordum,duvarlara,bazaya tekme atıp yumrukluyordum,aynı anda ağlıyordum,bağırıyordum.
"BENİM SUÇUM"
sürekli bunu söylüyordum......

UZAY'dan
Beni odadan kovmuştu,gözyaşı elime değdiğinde aklına gelen şey ile kendimi o kadar kötü hissettim ki,
biz onu öldü bilirken yıllarca sokakta mı kalmıştı
Dedi içinden,kendimi kötü hissettim,o bunları düşünürken ben onu öpmeyi düşünüyordum sadece,onu hissetmeyi,kendime o kadar kızıyorum ki!
Çıktığımda kendimi tutamadım ve gözyaşımın akmasına izin verdim,ben çıkınca kapıyı kilitledi,bende kapının önüne çöktüm.
İçeriden,kırılma,yırtılma sesleri geliyordu,bazen duvarlara vurup tekme atıyor,bazense
"BENİM SUÇUM"
Diye bağırıyordu,o bunları yaptıkça ben kendimi dahada suçlu hissettim,daha çok üzüldüm,daha çok ağladım,biliyorum,
erkekler ağlamaz derler,ama erkeklerde ağlar,çoğu zaman içine akıtır gözyaşlarını,ama ağlar,ben ailem öldüğünden beri ilk defa içimden değilde dışıma vurarak ağladım,Ece beni değiştirdi,ama ben bundan memnunum yeterki meleğim yanımda olsun,o acı çekince ben on katını hissediyorum,dayanamıyorum onun acı çekmesine,eğer ikinci kez sevdiğimi kaybedersem nasıl dayanırım bilemiyorum.Ama Ece beni bırakmaz,çünkü asla o'nun gibi değil,olmayacakta......