Enchanted

Epilogue

Yehey!

Red's

Aurora stirred. Siguro naramdaman niyang gumalaw ako. She was asleep, under those sheets and she was also naked.

We really got married last night. Ayaw pa nga kaming ikasal ni Arkanghel. Wala daw kaming papel, wala kaming counciling, hindi kami kompleto sa mga ganoon but I just told him to fuck paper works! Pero pinagalitan niya lang ako. Nangako na lang ako na gagawin namin iyon ni Aurora sa oras na matapos ang mga dapat kong gawin. Aurora was relunctant at first, pero pumayag rin siya. Wala naman siyang kawala. Iniisip niya ba talagang pakakawalan ko pa siya?

I changed my mind. This is my whole life's happiness. I am in love with Aurora everyday for the last seven years of my life. I don't want to be miserable and unhappy without her. I wanna have her. I don't want her to be my the one that got away. Hindi kami pinagtapo para lang sa wala. She has been with me my whole life.

"Where are you going?" I looked at her side when she spoke. Nakapikit pa ang mga mata niya. She must be rally exhausted for last night was a blast, we were both unstoppable. Maybe we were both turned on by the fact that we're both married. Wala pa nga lang singsing para sa kanya pero masyang – masaya ako dahil kasama ko na si Aurora.

I kissed her forehead.

"Sleep, babe, may pupuntahan lang ako. I 'll come back later and we'll talk to your dad."

She nodded. Nang masiguro kong tulog na siya ay naligo na ako. I need to look presentable lalo na para doon sa gagawin ko. I wore my favoritenavy-blue suit but when I looked in the mirror, it felt wrong so I undressed again. Naghanap ako ng susuotion. I found my motorcycle black jacket my motorcycle boots and my favorite shirt. I looked for my rugged jeans, now it feels right.

Bago ako tuluyang umalis ay muli akong humalik kay Aurora sa noo. I tucked her in. Baka kasi magkasipon siya. I locked the door, in case pumasok na naman si Ica ay wala siyang makikitang kung ano – ano. Sira ulo kasi si Nautica – kahit naman si Orion ay sira ulo. Naturingan silang mayayaman pero wala silang pagkain sa bahay nila.

I rode my motorcycle. Wala na akong iniisip na kung anuman. Basta ako, masaya ako dahil kasama ko si Aurora at kasal na kaming dalawa. Tinawagan ko na si Victoria kagabi at sinabi kong asikasuhin niya ang mga papel na dapat ipasa para sa kasal naming dalawa ni Aurora. I am as excited as hell.

The best thing about it, everyday of my life will always be Christmas morning.

I sighed. I could remember vividly what happened last night... Aurora cried, I did too, pero mas malakas iyong pag-iyak ko.

"Paano tayo ikakasal? Wala namang singsing, saka hindi mo naman ako tinanong." Nakanguso siya habang naglalakad kami papunta sa altar kung saan naghihintay ang pinsan ko.

"Bibili kita ng singsing bukas na bukas rin. Ay hindi pala. Pumunta muna tayo kay Papay, hihingi tayo ng dyamante saka iyong birthstone mo." Sabi ko na lang. Napansin kong namumula na naman ang mga pisngi niya. Palagi namang ganoon. I kissed her cheeks.

"Are we really going to do this, Red?"

"We are. Mas maganda nang ngayon, para wala nang sagabal." I smiled at her. Napangiti na lang din siya. Humawak nang mahigpit si Aurora sa kamay ko. Magkasabay naming hinarap si Arkanghel Miguel.

"Fredrick Lukas, Aurora Roselle, narito tayo upang pag-isahin ang iyong mga puso. Buong puso ninyo bang tinatanggap ang isa't isa?"

Magkapanabay rin kaming sumagot ni Aurora. "Opo, buong puso naming tinatanggap ang isa't isa."