KÖTÜ ÇOCUKLAR KÖTÜ KIZLARI SEVER -2

ŞEYSİN MESELA

Mükemmel kahvaltım kapının çalmasıyla yarıda kesilmişti ama ben hiçbir şey olmamış gibi nutellalı ekmeğimi mideme indirdim. Esila koşarak kapıya yöneldi ve açtı. Gelen kişinin Jin olduğu çok belliydi. Bu deli enerji sayılı insanda vardı çünkü.

Mutfağa zıplayarak girdi ve :

"Oo doğum günü çocuğuna bak sen hala kahvaltı yapıyor."

"Yemek benim yaşama sebebim!" ağzımdakileri yutmadan söylemiştim.

"Tamam tamam hadi kalk. Bana gidince sana harika yemekler hazırlayacağım."

"Yapıp buraya neden getirmedin? Şimdi hiç gelemem oppa."

"Olmaz bana gitmemiz lazım."

"Yok ya bugün olmasa."

"Sen ağabeyine karşı mı geliyorsun?"

"Ama oppa..."

"Seni oyalamam için Jimin'den para aldım. Ben seni götüreceğim onlarda evi süsleyecekler."

"Ama gerçekten bravo!" Esila mutfak kapısında belirmişti. Hop hop! Ne oluyordu ya burada?

"Sürpriz bozulduğuna göre gitmeme gerek kalmadı.Bırakın size yardım edeyim."

"Olmaz öyle şey." Ellerimden tutarak zorla büyük çabalarla ısıttığım sandalyeden kaldırdılar. Gece için giyeceğim kıyafeti ve ayakkabıyı da elime tutuşturup kapının önüne koydu beni Esila.

"Ama bu gerçekten çok saçma!" Hala söyleniyordum. Ayaklarımı mavi vansıma geçirdim ve ilerlemeye başladım. Tam o sırada çok önemli bir ayrıntıyı fark etmiştim.

"Ya ben pijamalıyım!" bunu söylemek içinde hatırlamak içinde oldukça geç kalmıştım. Çoktan bahçe kapısına doğru sürükleniyordum çok yakışıklı biri tarafından.

"Sonunda." Ön koltukta oturuyordu Yoongi. Jin beni arkaya oturtup sürücü tarafına geçti.

"Nasılsın bakalım?"

"Halimden anlaşıldığı gibi pijamalı, aç ve değişiğim."

"Son iki saydığın her zamanki halin." Omzunun üstünden bana bakıp bunları söyledikten sonra umursamaz bir şekilde güldü.

"Seni burda gördüğüme şaşırdım doğrusu sen böyle saçma işlere bulaşmazdın." Ona daha fazla yaklaşıp kolunun altından ona gülümsedim.

"Biliyorsun ben yorgun ve yaşlı bir adamım. Eğer seni oyalamak rolünü üstlenmeseydim evi süsleme işine yardım edecektim bu da hiç bana göre değil." Kahkaha attım. Haklıydı. Ona kalsa asla hareket bile etmezdi.

"Sen aptal mısın? Ona sürpriz yapıyoruz her şeyi söyledin!" Jin Yoongi'ye döndü ve ağzını doldura doldura konuştu.

"Senin bunu ağzından kaçırmamış olman imkansız. Eminim biliyordur." Bana döndü ve bende onaylarcasına kafamı salladım. Ardından üçümüzün saçma sapan gülüşleri.

Sonunda Jin'in evine geldik. Diğer çocuklara göre maddi durumu biraz daha iyiydi onun. İki sokak arkamızda otursa bile yine semt değişikliği yaşanıyordu.

Lüks sayılabilecek evine girdik sessizce. Suga hemen ilk bulduğu koltuğa uzandı ve şapkasını çıkardı. Jin ise bana verdiği sözü tutmak için mutfağa yöneldi.

"Bana bak!" televizyondan kafamı çektim ve bana seslenen Yoongi'ye baktım.

"Yanıma gel." Toparlandı ve eliyle koltuğa vurdu.