bölümleri aksatmadan yazmaya çalışıyorum. ..işallah hikayem okunur.:)
Onu görür görmez arkama döndüm.Umarim beni tanimamistir.Annem arkama döndüğümü gorunce :"Dilara kızim noldu?" dedi. Benim hemen birsey uydurmam gerekiyordu.yoksa batabilirdim."annecim benn...ee bileğizimi düşürdum.onu ariyorum."dedim.Annem birsey diyemeden Ece atladi:
"Dilara cim senin bileginde bileklik yoktu cok iyi hatirliyorum"dedi.
al basina belayi.ne diyecektim şimdi.Annem de kizarak:
"Boşver şimdi bilekligi hadi emlakciya gidelim " dedi.
Nee! sanki herşey bana inat yapiliyordu.
Herşeyi goze alip anlik cesaretimle anneme dondum.Beni gördü.Yani Emre . "Merhaba" o tip neydi ya sanki ayı görmüş gibi buz kesildi.Allahtan beni tanimamazliktan geldi kucuk bir minnetterlik duyuyorum.kucuk bir tanisma fasli yaptik.Ben onun adini öğrenmiştim o da benim adimi öğrendi çok diyoloğâ girmek istemedi zamdımca.
Hep birlikte yürüdük.En sonunda sosyete ailemizin biricik üyesi ablamin sokak taşlarina takilar ayakkabisin topugu kirildi.Sanarsiniz savaş çikti.Hemn bir ayakkabiciya girdik ama ablacigim dandik sifatini taktigi ayakkabilari almak istemedi.Emre bize hayretle bakiyordu.Babam o sirada sinirlendi ablama
"Biz buraya alişverişe mi geldik Bensu cum ya kirik topukla gez ya da al surdan bir ayakkabi idareten"dedi.Ablam burun kivira kivira babamin dedigini yapti.
Ve Emre BEY in getirdiği emlakciya geldik.Babam adamla muhabbeti kurdu.Emre ye karşı içimdeki nefret sanki azaliyordu.Ama o bir gicik.
Emlakçı adam bize 5 yada 6 tane kiralik aradigimiz kriterlerde bir ev oldugunu söyledi.Bizde okeyledik.Evlere bakmak üzere dükkandan çikarken Ece nin üzgün olduğunu gördüm.
"Ne oldu benim saftirik , dunya tatlisi arkadaşim bu guleryuzune ağlamak yakişıyor mu?"hafif bir gülümsemeyle bana baktı:
"Dilara seni çok sewiyorum canim dostum.ağlamamin önemi yok özlemden kaynaklaniyor."cevabiyla benide hafiften duygulandirdi.
Ve ilk eve gelmiştik adamin övdügü gibi bir ev değildi.Ara sokaktaydı.Bu evi ailecek kabul etmedik.
ikinci eve giderken Emre nin anneme doğru eğilip bir şey dediğini gördüm.Annem de sürekli başiyla onayliyordu.Elin çocuguna boyle tabiki dusuncesiyle emlakcinin pesinden ikinci eve gordik.
AMAN TANRIM!!!....
böyle ev görmedim hayatimda dökuntuden baska birsey degil diye dusnurken -ev ayda 500 liraymis -Emre emlakciya dogru
" Ben bu evi tutarim Ergin bey begendim butçemede uygun"dedi.Ya üzüldüm şimdi napcak bu rutubetli evde???
Annem emlakçinin kulagina bisiyler fisildadi.Sonra emlakci telefonla gorustu ya da gorusmus gibi yapti."bu ev tutuldu "dedi.Emre de bizde çarediz 3. eve gittik.
vaav bu ev süper tam bize göre parasini aileler odicek o sorun degil ev sifir 2+1 cadde uzeri ustelik okula çok yakin.
Annem ve babama doğru döndük -Eceyle biraz konustuktan sonra-"biz evi tutuyoruz"dedik.babamlar kabul etti.Işlemler yapiliyordu ki emlakçi karsi dairenin de ucuz ve ayni oldugnu söyledi.Emre de ne yazikki o evi tuttu.komşuyduk. Bir haftada ev ihtiyaclari alindi.mobilyalar vb. ve annemler gidiyordu.
kahvalti yaptik ve ablamla vedalasirken
"ben arada kaçamak yapar gelirim " dedi. bende güldüm.
annemlerle de vedalaştim.Ve gittiler.
İSTANBULDA YALNIZLIK ŞIMDI BAŞLADI VE ZORLUKLARI ŞIMDI GORECEĞIM...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tatlı Aşk
RomanceHiç tahmin etmediği, Daha önce görmediği, yaşamadığı bir yerdi ISTANBUL Dilara korkmuyordu, çünkü kendi seçmişti bu hayatı... Ya zorluklar onu yalnız bırakmazsa ve aşk yardım etmesse peki ne olacaktı...
