02.bölüm: mutluluk geliyorum demez...!!!

147 4 0
                                    

umarım akici bir sekilde gidiyordur.bu bolumu de begenirsiniz...

bugun gumlerden cuma istanbula yolculuk varrr.. Cok sevincliyim.Kendi evim kendi hayatim .Ece ile birlikte tam tamina yalniz 4 yil tek basima.

Valizler hazirlandi en sevdigim esyalarimi aldim odama koyarim diye.Ay zaten babam tutturdu ben kizimi eski evlerde oturtmam diye.simdi birde onlarin onayini bekleyecegim bir ev tutacagiz.

VE  İSTANBUL'A GIDIŞ ICIN arabaya bindik.

Hayatimda daha once istanbula gitmedim sadece annem ve babam is geIsine gitmislerdi.Ece de en az benim kadar heyecanliydi.Ne kadar kaldi diye soruo duruyordu.Babam ve annem

"kizlar biliyorsunuz , Istanbul cok buyuk bir sehir dersleri aksatip hemen hayallere dalmak yok" tamam mi ?" dediler.Daha dogrusu babam sedi annem inayladi.bu iste bize annem daha cok guveniyordu sanki.

Ben kulakligimi takip muzik dinlemeye koyuldum.Biraz sonra bir benzin istasyonunda durduk.Babam benzin aldiktan sonra yola devam ettik.Annem

"aa dilara sana söylemeyi unuttum.Bizim is yerine 2 ay once bi oglan ise basladi.adi Emre. Ankaranin koyunden geliyormus.ailesi universiteden once para kazansin diye calismaya yollamis. Cocuk 2 ay yanimda calisti . oldukca caliskan biri.Sinavdan da iyi not almis.Tercihleri birinin ki ile karismis mecburen istanbul da okuyacakmis."

annem neden bunlari soyluyor anlayamamistim.

"tamam da annecim bunun benimle ne ilgisi var"

dedim."ilgisi şu sizin universite de mimarlik bolumunde. istanbula gittigimizde tanistiracagim seni onunla Emre ye de bizle gel demistim ama otobusle gidicekmiş."

"anne ne olur beni bulaştirma sen yardimini et işte :"

dedim ve muzigin sesini actim annemde cevap vermeden onune dondu.

Ve Istanbul a vardik.Köpruden geciyorduk ki annemin telefonu çaldi.bende tam uyuyacakken uyandim.Kulaklarim annemin söylediklerine takildi."Tamam Emrecim biz geliyoruz yanina bekle " falan diyordu.

Sağima baktim Ece coktan uyumuş.Soluma baktim ablam da uyumuş.Bende  anneme baktim babama donmuş"Dilara yi da Istanbul dan mezun ettik mi cok guzel olacak hayatim" diyordu.

Babamda kafasini salladi.Ve bize seslensiler."Kizlar uyanin geldik."Ben zaten uyaniktim Ece ve ablam da uyandi.ikisi de saskin saskin cama yapistilar.Ben ortada oturdugum icin yapisamamistim ama daha yapismak icin onumde cok zaman vardi.

Az sonra arabadan indik.sanirsam Beşiktaş ta idik.Çünkü okul oradaydi.waw çok güzel ve cool bir yermiş.Ece nin de içine bir korku geldi."Dilara biz burda yasayabilirmiyiz?" dedi .bir yandan şehre bakarak.Bende agzimi bilmiyorum seklinde yaptim.Annem "hah Emre ee geliyor " dedi vee olamaz ..! TERCIHLERDEN SONRA YANIMA GELEN KENDINI BEGENMIS VE GICIK VVEEE YAKISIKLI OĞLAN

Tatlı AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin