Karadeniz'in Fırtınası

16. Bölüm 'Seni Sevmiyorum'

Kimden: Vedat Sayar
Nefes sen beni hatırlamıyor olabilirsin ama ben sana geçmişini hatırlatıp hayatını karartıcam. Beni hatırlamamanın cezasını ödeyeceksin...

Ne diyordu bu neyi ödeyecektim. Benim bir geçmişim illaki vardı ama benim geçmişimle bana acı çektirmesi garip geliyordu çünkü ben bu Vedat Sayar'ı geçmişimde tanımıyordum. Sonra bir mesaj daha geldi.
Kimden: Vedat Sayar
Bak Nefes o Asiye ablana söyle sana geçmişini hatırlatsın biraz...

N:A-asiye abla bir yukarı gelir misin?
A:Geleyim guzum hayde
Yukarı çıktık. Şok etkisindeydim. Geçmişimde ne olmuş olabilirdi ki ne
Asiye Ablaya mesajı göstersim. Donup kalmıştı belliki bir şeyler biliyordu.
N:Asiye abla ne bu ne anlat bana çabuk
A:N-Nefes bak guzum boşver biz hayatımıza bakalım ha
N:Hayır Asiye Abla şimdi bana geçmişimi anlatacaksın bir de geçmişimi neden unuttuğumu...
A:T-tamam mecburum yani.
N:Mecbursun abla
A:Guzum şimdi sen daha 16 yaşındaydın. O Vedat şerefsizi var ya onunla çıkıyordun. Ben sana her seferinde 'ablam yapma o adam temkinli biri değil' derdim ama sen dinlemezdin. Bir gün...
Gözünden bir damla yaş süzülmüştü ablamın.
A:O şerefsizle buluşmaya gittin. Saatlerce haber alamadık senden s-sonra evin bahçesinde bulduk seni. Üstün başın yırtık, suratın yara bere içinde hemen eve alıp temizledik seni,  sana ne olduğunu sorduğumuzda yüzümüze bakamıyordun be guzum.
N:N-Nolmuştu bana!!
A:O şerefsiz gaybana s-ana tecavüz edip bayıltana kadar dövmüş.
Ağlıyorduk ikimizde ama ben neden ağlıyordum ki istemediğim halde birisi bana tecavüz etmişti.
N:N-Neden hatırlamıyorum peki ben
A:Ç-Çünkü o olaydan 1 yıl sonra trafik kazasında hafızanı kaybettin ve 16 yaşından sonrasını hatırlamıyorsun guzum.
Şimdi ne yapmalıydım ben yaptığım tek şey bağırmak oldu avazım çıktıbğı kadar bu kadar çok şey yaşayıp hatırlamamak ve hayatımı karartmak, sadece benim mi Tahir'in de ben Tahir'in karısı olamam...
.
.
1 Hafta Sonra;
1 Haftadır görmüyordum onu, kokusunu çekmiyordum. Tenini, nefesini hissetmiyordum. Ama kokusu hiç aklımdan çıkmıyordu hiç.  Berrak 2 günde bir gelip ikna ve teselli etmeye çalışıyordu asiye abla hep yanımdaydı zaten  ve ben 1 haftadır evden dışarı çıkmamıştım. Tavanı izliyordum sadece. Bir anda kapı çaldı gelen Berrak olmalıydı. Onun olduğunu düşünerek kapıyı açtı. Ama koku tanıdık gelmişti. Tahirdi bu boynuna atlamak istiyordum ama yapamazdım.
T:Nefes biliyorum istemezsin ama konuşalım mı? Lütfen
N:Tm olur içeri geç.
Asiye Abla da yanımıza geldi. Oturdu.
T:Bak Nefes neden benden ayrıldığını halâ bilmiyorum ve ben kafayı yemek üzereyim. Kafamda kuruyorum daha çok deliriyorum etma da
A:Paşam bak sen dellenme Nefes bir toparlasın.
N:Toparlandım ben bitti, gitti anlatacak bir şey de yok. Neden mi ayrıldık seni sevmiyormuşum ben Tahir hata yapmışım.
Bunları nasıl mı demiştim. İnanın ben de bilmiyorum. Çaresizliğin sonu bu sanırım geçmişin yüzünden mutlu olamamanın sevdiğin adama sarılamamanın...
T:Peki Nefes öyle olsun ama bitmedi, bitmeyecek.
Tahir'in böyle demesi şaşırtmıştı. Asiye abla onu kolundan tutup dışarı çıkardı. Kapıyı kapadı. Ben de dinliyordum.
A:Şiir biter...
Yollar biter...
Yıllar biter...
Aşklar biter...
Hayat biter...
Boşver çocuk boşver sen hep böyle insan kal...
Vedalar;
Ancak güzel yürekleri acıtır...
Eğer, yollar bir gün birleşecekse;
Kısmetinde varsa birleşir...
Dünya çok küçük çocuk hem de çok...
Şiir mi okumuştu Asiye Abla demin acaba Tahir'in cevabı n olacak.
T:Kısmeyimizde varsa hayat bizi yine bir araya getirir diyorsun ha yenge
A:Aynen öyle diyorum paşam. Ee bilisın Nefes seni çok seveyy o bırakamaz seni
Sonra Tahir'in kulağına eğilip;
"Seni bırakma sebebi seni sevmemesi değil" deyip Tahir'i yolladı. Şimdi ne olacaktı ki ne olacaktı.
.
2 gün sonra;
Uyanıp kahvaltı yaptım 1 haftadır ilk defa alışmışmıydım sanki tabiki hayır onsuzluğa nasıl alışılır ki kokusu nasıl  unutulur.
A:E gı 1 haftadır evdesin yeter
N:Napayım abla
A:Alışverişe gidelim ablam
N:Yok abla ben almayayım.
Sonra ban kedi yavrusu bakışı attı nasıl kırılır ki bu yaa yerim yer.
N:E hadi  tamam gidelim.
Kalkıp hazırlandım. Kot pantolonumla bir tişort giyip çıktım. Kapıda Asiye Ablayı beklerken birden havalandım. Noluyordu be,  baktığımda Tahir beni omzuna almış arabaya ilerliyordu hiç çırpınacak halim yoktu valla arabayı hızla sürmeye başladı civraya mı gelmiştik biz burası benim babamla geçirdiğim gençliğimdi.
N:Tahir niye geldik buraya.
T:Yürü Nefes boş yapma
Yürüdük ve bir taşın üstünde durduk.
T:Anlat.
N:Neyi anlayıcam be benim anlatıcak bişeyim yok.
Tahir beni belimden tutup kendine çekti aramızda bir nefeslik yer vardı.
T:Emin misin?
N:Evet eminim
T:O zaman benden günah gitti...

Yine heyecanlı yerde kesmeyi biliyorum dimi ama...

Acaba Tahir Nefese ne yapacak?

Şovun hadi sövün hakkunuz o kadar aralarını bozdum.