Karadeniz'in Fırtınası

23. Bölüm "Vazgeçti"

Tahir'in Ağzından;

Karadenizdeydim o odada,  çıkamıyordum. Ne kadar unutmak istesem de ne kadar çabalasam da yapamıyordum. Vazgeçmiştim. Kokusunu çekmeden nefes alamıyorum. Bu oda iyi geliyor. Ama her geçen gün daha da azalıyordu kokusu, her kokusu azaldığında daha çok canım yanıyordu, aklıma geldiğinde, o günü düşündüğümde, her nefes alışta kendimi öldüresim geliyordu. Gitmişti...
Bırakmıştı...
Öldürmüştü beni...
Vazgeçmişti...
Her yatağa oturuşumda göğsüme yumulup uyuması, gözlerime uzun uzun bakması, her zerremi öpüşü hepsi yalanmış...

Asiye yengemin kapıyı açmasıyla düşüncelerim dağılmıştı. Gözümdeki yaşları silmiş ve yatakta dikleşmiştim.
A:Paşam yapma azcuk bişeyler ye.
T:Yok yengem istemirım.
Zorlamadan çıkmıştı. Tam 6 yıldır görmemiştim, beni bırakıp o adama gitmişti, o Can denen o*ospuya...

6 Yıl önce;    

Tahir'den;

Bu kadar huzurlu olmamız anormal değil mi sizce de?
...
Sabah uyandığımda Nefes yanımda yoktu. Odayı gezmiştim. Odada bulamayınca içimi bir korku sardı. Üzerimi giyinip kahvaltı yerine inmiştim. Belki buradadır diye ama burada da yoktu. En sonunda aramaya kara vermiştim. Telefonu bir adam açtı adı CAN;
C:Alo Tahirdi dimi ben de Can
Tepkisizce karşıyı dinliyordum. Can'ın konuşmasının arkasından bir kadının ağlama sesleri geliyordu. Bu Nefes'ti. Sonra telefon Nefes'in eline geçti. Ağlamasını zor da olsa durdurdu ama arkadan Can onu diretiyormuş gibiydi ama  sözleri ikna olmama yetmişti,  fazlasıyla...
N:Tahir ben seni sevmiyorum. Sevmiyormuşum. Can'ı görünce anladım. Bir daha karşıma çıkma. Beni iyi ki Fransa' ya getirdin de Canla karşılaştık. Sen de git Karadenizine mahrum  kalma. Neden çıktın ki karşıma anlamsız bir ilişkiydi. 
Karşı tarafı hiç ses çıkartmadan dinlemiştim b-u N-Nefes miydi? Benim uğruna öleceğim kadın mıydı bu? Her şeyimi verebileceğim, kalbimin onda attığı kadın? Benim ilk heyecanım, ilk korkum,  ilk nefesim, ilk ateşim en önemlisi ilk SEVDAM...

Günümüz;

6 yıldır düşünemiyordum, beynim onsuz nefes almıyordu çünkü, çünkü beni bırakıp gitmesi benim çöküşüme sebep olmuştu. En büyük şüphem de, ona bana baktığı gibi bakıyormudur, onu da benim gibi koklamışmıdır, öpmüşmüdür, göğsünde huzur bulmuşumdur, çok sevip de onun olmuşmudur, bana sergilediği sözleri ona sergilemişmidir, uğruna ölecek derecede sevmişmidir...  En önemlisi evlenmişmidir.

Ne evlenmesi akıllı o senle evli zaten...

Bir de bu 6 yıl içerisinde iç sesimle boğuşmuştum. Ama, ama bu sefer iç sesim yanılmıyordu Nefes benimle evliydi zaten, hemen hızlı bir şekilde merdivenleri inmeye başladım...

Nefes'in Ağzından;

N:Ahh! Allah belanı versin pislik!
C:Aaa ama karıcım bu sözler sana yakışmıyor lütfen.
N:Ben senin karın değilim tamam mı? Tahirin karısıyım ben!
Tam 6 yıldır ondan koptuğum andan itibaren şiddete mağruz kalıyordum. Ondan isteyerek ayrılmadım, ama 6 yıldır onu düşünmediğim bir saniyem bile geçmemişti. Çok kaçmaya çalışmıştım ama her seferinde daha çok dayak yemiştim. Hep onu düşünüyordum. Acaba benim yerime birisini koymuş mudur? Unutmuş mudur beni? Vazgeçmiş midir? Nefret mi ediyor? Başkasını benim gibi koklamış mıdır? Bir sürü bambaşka sorular dolandı tam 6 yıldır Can her ay  bir fotoğrafımızı yolluyordu. Scı çekmesini istiyordu Tahirin ama o fotoğrafları çekerken benim nasıl acı çektiğimi bilmiyordu ya o ayrı. Ümidimi yitirmiştim artık. Her dakika  Tahirin  gelip beni kurtarması için dua ediyordum gerçi kurtarsa bana inanmazdı...
C:Nefes hayatım yine o pisliği  mi düşünüyorsun?
N: .......
C:Biliyorsun ki onu düşündüğünü anladığım zaman kötü şeyler oluyor.
N:Evet lan evet her saniye her salise onu düşünüyorum ne yaparsan yap istersen canımı al bıktım artık bıktım. 6 yıldır işkence ediyorsun. Takatim kalmadı. Piskopat, ruh hastası!?
Beni saçımdan tuttuğu gibi o odaya götürmüştü işgence aletlerinin olduğu odaya bense çaresizce kendimi teslim etmiş kurtulmak için bir umut ışığı arıyordum ama yoktu...

Tahir'in Ağzından;

T:Evet işte abi
Aklımdaki şeyleri Kalelilere anlatmıştım hepsine mantıklı gelmişti. İlk önce Nefesi yanımıza getirebilecek olan çözümü bulmuştuk. Biz zaten onunla evliydik ve eğer o beni sevmiyorsa bıraktıysa biz de boşanma davası açıcaktık. Böylece Nefes yanımıza kadar gelicekti ve biz Nefesle konuşma şansı yakalayacaktık.
A:Şimdi yengem sen gerçekten Nefese boşanma davası mı açaysın.
T:Evet yenge o benden vazgeçti, evli kalmamıza gerek yok.
F:Abi sen?
T:Ne ben ne ben beni düşündü mü giderken! Ben onun için ölebilecek seviyedeyken o düşündü mü beni?
Bunları söylerken evi dağıtmaya başlamıştım bu Nefes gittiğinden beri ara sıra yaşadığım sinir krizleriydi her seferinde her yeri dağıtırdım.
A:Yengem otur sakin yengem.
T:Ne yengesi be ne yengesi her gördüğümde Nefesi hatırlatıyorsun sen bana!
Ne demiştim ben! Yengem çok kırılmıştı. Sinir krizi geçirirken ne dediğimi bilmiyordum.
M:Yuh Tahir yengen o senin nasıl laf o karnında da yeğenini taşıyor.
A:Bırak Mustafam Tahir haklı ben ona Nefesi hatırlatıyorum. Deyip ağlayarak yukarı çıkmıştı. Berrak da bizim ailedendi artık.
B:Tahir abi naptın hamile kadını üzdün. Deyip o da Mustafa abimle yengemin yanına çıkmışlardı. Aşağıda ben ve yangazlar boş boş birbirimize bakıyorduk.
T:Ne bakaysunuz 6 yıldır ne çektiğumi bir ben bilirım
Y.M:Yok abi biz de çok iyi bilirız senin ne çektiğinu ne çektiysen aynusunu bize de yaşattun.
F:Ula sus!
T: Ulan sana çek diyen mi vardı s*tir olup gitseydin o zaman.
Murat kalktığı gibi gitmişti ve ben Nefes yüzünden bir kalp daha kırmıştım.
F:Abi ne ettun?
Deyip Fatih de Muratun arkasından gitmişti. Çok kalp kırmıştım bu süreçte sürekli Asiye ablaya bağırmıştım yangazlara bir şeyin suçunu atıp durmuştum ama kalplerini geri kazanacaktım. Yeter ki şu işler hallolsun. Ama aklımdaki tek düşüncem Nefesi yeniden nasıl göreceğimdi bunu nasıl kaldıracağımdı. Onu gördüğüm an ayaklarım titrer yeri boylardım. Düşüncelerimi annemin sesi bozmuştu.
D:Oğlummm...
T:Annem...
D:Etma be paşam etma
T:Ne etmayayım anam ne çektiğimi bir ben bir de Allah biliy.
D:Anan da biliy evladım anan da biliy. 6 yıl boyunca ağzına doğru düzgün lokma girmedi, kupkuru kaldun be paşam. Çok zayıfladun, o odadan çıkmadun niye sevduğunun kokusu burnundan hiç gitmesun diya ama bil ki evladum sen o odada durdukça acularun tazelenecek daha çok acı çekecesun daha fazla etma bunu kendina
T:Anammm.
Dediğim gibi sarılmıştım. Nefesten sonra huzur bulduğum tek boyundu çünkü burası...

Dramın Köpeğiyiz.
Wışş nefes nerelere düştü bak hele
Çok aşırı duygusuz yazdım neden acaba!?

Yorum ve vote atmayı unutmayın emi!?