1 .BÖLÜM

453 12 1
                                    


AYŞENİN URFAYA GELİŞ ÖYKÜSÜ

Hayat bazen dosdoğru giderken aniden her şey mahvoluverrir. Jayalleriniz vardır oysa istekleriniz emelleriniz... yapmk istedikleriniz.... her şey bir anda yok olup gider 0 dan başlamanız gerekirrr......

☆☆☆
1 HAFTA ÖNCE
Ayşe yatağından kalktı esniyordu gözleri hala ıykuluydu. Gözlerini kapatarak uyuşuk uyuşuk banyoya yürüdü. Çeşmeyi açtı ve iki elini lavabonun yanlarına koyarak aynaya bakmaya başladı..sonrada saçlarını düzeltti
"Şu halime bak cadıya dönmüşüm" dedi kendi kendine tebessüm ederek ..sonra elüni yüzünü yıkadı ve aşşağıya indi.kahvaltı çoktan hazırdı...zengin bir aileydiler.hizmetçileri vardı.. her zamanki gibi anne ve babası oturmuştu bile sofraya..
"Günaydın anne,günaydın baba "
Dedi yanaklarından öperek.
Anne ve babası hep bir ağazdan
"Günaydın ayşemm"
Dediler.babası faruk gazete okuyordu..aynı zamandada çayını içiyordu... işte tam bu anda her şeyi mahvedecek olan o telefon çaldı....

"Faruk bey telefon size!"
Dedi hizmetçi kadın elindeki telefonu uzatarak
Faruk telefonu aldı
"Alo !"
Dedi.bir süre bekledikten sonra "ne !"
Diye bağırarak ayağa fırladı...
Herkes endişeye kapılmıştı ne olmıştu bu adamı bu kadar delirtecek...
Faruk koşar adım şöföre arabayo getirmesini söyledi ev halkının meraklı bakışları üzerindeydi.
Şermin hanım ne olup nittiğini sorsada faruk açıklama yapma gereği bile duymadı.....aceleyle çıkıp gitti...

☆☆☆

Urfada dağlılar konağındada sıradan bir sabahtı...havin kocasını geçiriyordu.Elinde yusufun ceketi vardı.kapının önüne geldiğinde ona giydirdi ceketini ve
"İşin radt gele yusufum"
Diyip yanağına usulca bir öpücük kondurdu.yusuf tebessümle sağol dedi ve kapıyı açıp gitti...
Havin ona sinsi bakışlar atıyordu ama yusuf bunun farkında bile değildi. Yusuf gidince arkasımdan
"Az daha bekle yusuf ağa çok yakında tüm bu servetin sahibi ben olacağım!!!"
Dedi ....

☆☆☆☆

Faruk fabrikanın önüne geldiğinde her şey çoktaan yanıp kül olmuş sadece bir enkaz kalmıştı geriye ... fabrikanın bu halini gören faruk acıyla
"Aman Allahımmm!!!"
Dedi.
"şimdi borçlarımızı nasıl öderizzz....her şey bittiii allah kahretmesinnn!!! Mahvolduk bittik yandıkkk .......

Derken saten çok kısa zamanda hacizciler kapıya dayanmış tüm her şeyi alıııpppp gitmişti....faruk kara artık fakir bir adamdı.....Tek çare artık kalan evi de satıp baba ocağına urfaya dönmekti...


ŞİMDİ....

Ayşe hayatında gerçekleşen bu ani değişime hala alışamamışken birde para sıkıntıaının oluşması onu iyice üzüyordu. Sadece bir yangınla onun hayatıda kül olmuştu.neyseki diğer zengin çocukları gübi nazlı değildi artık 20 yaşındaydı gücü kuvveti yerindeydi evelallah ... çalışmaya başlamalıydı o gün iş aramaya çıktı. Bir üzüm tarlasın adenk geldi.çok büyüktü ucu bucağı gözükmeyen cünsten içinde ise işçiler vardı burada çalışabilirdi evevet evet çalışabilirdiiii...
İçeri doğru adımını attığında ellerini arkada bağlamış elinde tespihi olan arkası dönük sırık gibi ve kalıplı bir adam gördü.. belliki paton oydu...

"Kolay gelsin !!"
Bu adam yusuftan başkası değildi duyduğu sesle arkasına döndü.
Bu kızda kimdi buraların çocuğuna benzemiyordu.yusuf ilk önce onu şöyle bir süzdü...
"Sağolasın buyr!"
" şey ben iş arıyorum da acaba tarlanızda işçilik yapabilirmiyim ?"
"Sen bu tempo için fazla sıska değilmisin ?"

Ayşe bu lafa kızmıştı üstelik birde sırıtoyordu ayşe iyice kızmıştı kaşlarını çattı ve
" sen işi berecen mii ver miyecenmii????"
Kızın ciddiyetini anlayan yusuf gülmeyi kesip ciddileşti



" bak orda satışmış amca var git ona iş versin sana "
" sağolasın patron"
Patron he ne komik kızdı bu patron demek haa iş alışık değildi bu lafa yanındakilerle beraber kahkaha attı. Ayşe yine dönüp kaşlarını çattı

"Ağayım ben patron değil ben yusıf ağa!!"

"Belli şeklinden zaten ağammmm!!!"
Dedi ayşe yusufa küçümser bir bakış atarak.....


Ayşe bu işi sevmişti akşama kadar üzüm toplamışlardı... nihayet satışmış paydos verdi sıra pataları dağıtmaya gelmişti.herkes sıraya girdi parasını alıp gitti derken sıra ayşeye geldi.satılmış ayşeye sadece 50 tl ızattı ayşe bu paraya altlı üstlü şöyle bi baktı
" amca yanlış verdin parayı bu ellilik "

"Yook bu senin günlük yövmyen kızım "
Ne demekti günlük yövyen bu kadar.akşama kadar canı çıkmıştı zatenn bu para neye yeterdiiii....
Ayşe bağırıp çağırmaya başladıı bu sırada çardakta oturan yusuf ağa sesleri işitmişti.kalkıp oraya yöneldi
"Ne oluyor burda gene mi sen !"
"Evet ben ağam bu para ne böyle üstelik faLasıyla çalışoyorz sen bize eşek muamelwsi mi aypıyorsun!!!"
Dedi öfkeyle ağa aldırmadı bile adama dönüp elli lirayıda kesmeaini söyledi..
Ayşe iyice şaşkındı bu nasıl bir ağaydı çatlak herifff dwdi içinden...

Bide hbişey yokmuş gibi arkasını dönüp gidiyordu...
Bu nasıl bi kız ağaya aaygı ner bilmiyor....diye geçirerek içindennn...
Tam bu sırada ayşe iyice sinirlendiii ve yerden eline aldığı toprak tümseğini ağaya doğru sırlattı.tümsek ağanın başında patlanıştı....

Ağa öfkeyle arkasını döndü ve hızla ayşeye doğru yürüyüp ona tam el kaldıracakken
"Bu ne cürret !! " deyip elini yumruk yaptı..
" şimdi ödeştik!!!"
Dedi ayşe göLerine dik dik bakarak ve şimdi sıra ondaydı arkasını dönüp gitti derken yusuf
Bu ne salak bir kız böyleeee diye geçirdi içindennn sonrada arkasından koştu ve kolundan tutup kendine doğru çevidi o hızla ayşe ağanın göhsüne yapıştı.

Göz göze gelmişlerdi.aniden ikisindede bir kap
Lp çarpması başladı.
Yuauf gözlerinin içine bakarak
" adınne seninn???"
Dedi ayşenin eli ayağı birbirine dolanmıştı güç brla
"Aa...aa..ayşe ...." dedi ve ağadan kolunu kurtararak hemen oradan uzaklaştı..


Ben geldimmmm....
İlk bölüm nasıldıııı???
Yazım yanlışları affola... :)
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum canlarmmm
♥♥♥♥♥♥♥

KANLI SEVDAM SERİSİ {URFANIN  ETRAFI DUMANLI DAĞLAR} [ayşe gelin]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin